Το Γιούρογκρουπ της Πέμπτης μπορεί να είναι το καθοριστικό για το μέλλον της χώρας. Σ’ αυτό, την Ελλάδα πρέπει να εκπροσωπήσει αυτοπροσώπως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Θεσμικό πρόβλημα για τη συμμετοχή αυτή δεν υπάρχει . Έχει συμβεί στο παρελθόν. Δεν μπορεί να κρίνεται το μέλλον της χώρας και ο πρωθυπουργός να είναι στην Αγία Πετρούπολη.

Στο Γιούρογκρουπ αυτό. ο πρωθυπουργός μπορεί να καταβάλει τη μέγιστη προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και να συμφωνήσει τελικά στο εφικτό αποτέλεσμα, προκειμένου η χώρα να μην οδηγηθεί στην ολική καταστροφή και να μην καταστεί ο ίδιος «ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας» και της εξόδου ίσως από το ευρώ, με όλες τις συνέπειες..

Εδώ, πρέπει να αναγνωρισθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός στάθηκαν εντελώς άτυχοι ως προς τον συγκεκριμένο χρόνο, το timing της διαπραγμάτευσης. Στο σκληρό διαπραγματευτικό τοπίο της ΕΕ, μια διαπραγμάτευση πάνω σ’ ένα θέμα υψηλού ενδιαφέροντος για μεμονωμένη χώρα επιτυγχάνει στον μέγιστο βαθμό όταν μπορεί «να διασυνδεθεί» με κάποιο άλλο θέμα μείζονος σημασίας στην ατζέντα της Ένωσης. Αυτό έγινε, π.χ., στην περίπτωση των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων (ΜΟΠ). Η Ελλάδα «συνέδεσε» τη διαπραγμάτευσή της με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ισπανία και Πορτογαλία. Η Ελλάδα μπλοκάρισε την ένταξη των δύο χωρών ασκώντας βέτο μέχρι την επίτευξη συμφωνίας πάνω στα ΜΟΠ.

Μπορεί ο τότε πρωθυπουργός της Ισπανίας, ο σοσιαλιστής Φελίπε Γκονζάλες, να έγινε έξαλλος με τον έλληνα πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά η διασύνδεση αυτή έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το ίδιο έγινε με την ένταξη της Κύπρου στην Ένωση. Εάν ο Κώστας Σημίτης δεν είχε διαμηνύσει ότι δεν θα συγκατατεθεί στην ένταξη καμιάς άλλης χώρας από τις άλλες εννέα που διαπραγματεύονταν στην περίπτωση που δεν θα περιλαμβανόταν και η Κύπρος, τότε η Μεγαλόνησος θα ήταν μάλλον ακόμη εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χωρίς τις διαπραγματευτικές αυτές διασυνδέσεις δεν έχεις όπλα για να πιέσεις. Ουσιαστικά, βρίσκεσαι στο έλεος της άλλης πλευράς, και αυτό δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός στη «θεωρία των παιγνίων» για να το καταλάβεις. Στη δυσάρεστη αυτή θέση βρίσκονται η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός.

Προσπαθώ να σκεφτώ ένα θέμα της ευρωπαϊκής ατζέντας με το οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει την αποτελεσματική, ακίνδυνη μεγάλη διαπραγματευτική διασύνδεση και δεν βρίσκω. Η ρήξη δεν αποτελεί διασύνδεση. Αυτή όμως η δύσκολη κατάσταση συνιστά πρόσθετο λόγο για την πλέον άρτια διαπραγματευτική στρατηγική και επιχειρηματολογία, που αυτή τη στιγμή θα πρέπει να διατυπωθεί από το ανώτατο πολιτικό επίπεδο. Με τον πρωθυπουργό, δηλαδή, στο Γιούρογκρουπ.