Κάποιοι ενώ αρνούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σοσιαλδημοκρατικοποιείται, δεν «διστάζουν» να τον κατατάξουν στις δυνάμεις της προόδου. Από εδώ και το εύκολο συμπέρασμα. Αφού δεν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας με τον «σοσιαλδημοκράτη» ΣΥΡΙΖΑ, μήπως να «τα βρούμε» με τον «προοδευτικό» ΣΥΡΙΖΑ;
Η θεωρία του «προοδευτικού» ΣΥΡΙΖΑ είναι η πίσω πλευρά ενός νομίσματος, του οποίου η πρώτη είναι η περιβόητη «εθνική συνεννόηση». Περιβόητη εξαιτίας του πλαισίου της και όχι του κανονιστικού της χαρακτήρα. Η αξία αυτού του νομίσματος ισούται με το εγχείρημα μετεκλογικής διάσωσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορούμε, γενικεύοντας, να θεωρήσουμε ως πρόοδο την υποστήριξη της ανάπτυξης των ορθολογικών και ηθικών ικανοτήτων των ατόμων, την προτεραιότητα της ελευθερίας και της γνώσης έναντι της ιεραρχίας, το σεβασμό της διαφορετικότητας, τη διάκριση των εξουσιών, τη δικαιοσύνη για όλους και όχι για τους πολλούς ή τους λίγους. Όπλο δε της προόδου ήταν πάντα η αλήθεια, η αποστροφή από τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία και το ψέμα.
Είναι όμως προοδευτική η πρόσφατη πρωτοφανής θέση του Πρωθυπουργού για «το δίκαιο των πολλών»; Η αδιαφορία για τη γνώση και η απαξίωση της αριστείας; Το παλαιότερο αλλά και νεότερο «εμείς ή αυτοί», όπως δείχνει και η απόδοση στη ΝΔ των ευθυνών για τη δολοφονική επίθεση στον δήμαρχο κ. Μπουτάρη; Η επίθεση κατά της διάκρισης των εξουσιών; Μήπως η διακινδύνευση των θυσιών του ελληνικού λαού με την πολιτική της «καθαρής εξόδου» αντί της προληπτικής γραμμής στήριξης;
Ακόμη όμως και τα προοδευτικά μέτρα στον τομέα της προάσπισης των δικαιωμάτων των μειονοτήτων δεν μπορούν να φτάσουν σε μέγεθος την τομή στο Οικογενειακό Δίκαιο επί Ανδρέα Παπανδρέου και την προάσπιση της αυτονομίας των πολιτών από τον Κώστα Σημίτη στον θέμα των ταυτοτήτων. Μήπως όμως τελείωσαν τα ψέματα και η δημαγωγία; Αληθεύει δηλαδή ότι θα ακυρώσει τη μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου;
Αντί να ορίσω τι είναι σήμερα πρόοδος, προτιμώ να αναφέρω παραδείγματα προοδευτικών ανθρώπων. Είναι ο ακέραιος υποστηρικτής της ανοικτής κοινωνίας Δήμαρχος Θεσσαλονικέων κ. Μπουτάρης, αλλά και η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Καλυψώ Γούλα που έκανε το σώμα της ασπίδα γι’ αυτόν απέναντι στα φασιστοειδή. Είναι και οι πρόσφατα θανόντες Άγγελος Δεληβοριάς με την ανεκτίμητη προσφορά του στον πολιτισμό και ο επιχειρηματίας Θεόδωρος Βασιλάκης.
Αναπολώ, αρχές της δεκαετίας του 90, τη συνεργασία μου με τον επιχειρηματία σε έρευνες αγοράς στα Βαλκάνια. Αυτός χωρίς ίχνος αλαζονείας, πραγματικός ευγενής αστός (urbane), συμπεριφερόμενος ως ίσος προς ίσον ισχυριζόταν ότι δεν θέλει έρευνες μόνο για το τι θέλουν να αγοράσουν οι γείτονές μας αλλά και μελέτες για το τι σκέπτονται και πως μας βλέπουν. Παρήγγειλε μια μελέτη Balkan Monitor, σαν αυτές που θα έπρεπε να μελετούν οι πολιτικοί μας ταγοί όταν έχουν να κάνουν με τα δύσκολα προβλήματα της περιοχής. Να τι είναι πρόοδος.