Μόνο αφελείς θα περίμεναν από το νέο κυβερνητικό σχήμα την απαιτούμενη –στους δύσκολους καιρούς– φρεσκάδα και αναπτυξιακή δυναμική. Η διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος και η αποπομπή του κ. Χ. Θεοχάρη είχαν ήδη δώσει τη γεύση. Στην ανάδελφη χώρα μας, οι κυβερνήσεις δεν σχηματίζονται για να χαράσσουν πολιτική. Δεν χαράσσεις πολιτική όταν σε καιρό εξοντωτικής λιτότητας αυξάνεις τον αριθμό των μελών της κυβέρνησης από 42 σε 46. Προκαλείς ασάφειες, αμφισβητήσεις, διεκδικήσεις και συγκρούσεις για τις αρμοδιότητες. Αυξάνεις τη γραφειοκρατία και την καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων. Διογκώνεις το κόστος διακυβέρνησης αντί να το μειώσεις.
Δεν χαράσσεις πολιτική όταν διορίζεις έβδομο υπουργό Oικονομικών στην πενταετία 2009-2014, τη στιγμή που οι Γερμανοί το ίδιο διάστημα έχουν τον κ. Σόιμπλε. Δεν γνωρίζω τη στόφα του νέου υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη. Του εύχομαι καλή επιτυχία. Ομως, τι παράδειγμα περιμένουμε να έχει ο διάδοχος ενός υπουργού που αποπέμπεται μολονότι επαινείται για τη δράση του;
Στην ανάδελφη χώρα μας, οι κυβερνήσεις δεν σχηματίζονται για να χαράσσουν πολιτική. Σχηματίζονται για να νέμονται την εξουσία, ως λάφυρο της εκλογικής νίκης. Για να ικανοποιούνται πολιτικοί, όπως π.χ. ο υπουργός Εσωτερικών Α. Ντινόπουλος που το 2012 έκλαιγε στα κανάλια διότι τον παρέλειψαν. Και αφού ο στόχος είναι η νομή της εξουσίας, ο πολιτικός αντίπαλος δεν είναι απλώς αντίπαλος. Είναι εχθρός. Γι’ αυτό, τον χρωματίζεις με χρώματα μελανά, τον απαξιώνεις, τον συκοφαντείς. Γι’ αυτό και ο πανικοβλημένος ψηφοφόρος ψηφίζει αρνητικά. Ψηφίζει τον υποψήφιο Α όχι διότι συμφωνεί με το πρόγραμμά του (σπανίως άλλωστε υπάρχει πρόγραμμα), αλλά για να αποφύγει την εκλογή του υποψηφίου Β, που «θα είναι καταστρεπτική».
Οταν στη συνέχεια δημιουργούνται κυβερνήσεις συνεργασίας μεταξύ των πρώην εχθρών, η κατάσταση εξελίσσεται σε φαρσοκωμωδία. Στην περίπτωσή μας, ο κ. Ντινόπουλος έχει γράψει για τον υπουργό Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλο ότι «η σύμβαση (που υπέγραψε για τα υποβρύχια) αποδείχθηκε χειρότερη από την αμαρτωλή σύμβαση του Ακη». Η δε κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη θα υποχρεωθεί να στηρίξει το έργο του κ. Χαρδούβελη, τον οποίο στο παρελθόν, με τη γνωστή αμετροέπειά της, χαρακτήρισε υπάλληλο εθνοπροδότη, για τον οποίο «θα έλθει η ώρα της δικαιοσύνης».
Δεν θέλω να μηδενίσω την πρόοδο που επετεύχθη τα δύο τελευταία χρόνια. Ομως την αποδίδω περισσότερο στις πιέσεις των εταίρων μας και λιγότερο στην κυβέρνησή μας. Ο βαθμός επιτυχίας της προόδου είναι ο βαθμός που η κυβέρνηση ακολούθησε (απρόθυμα μάλλον) τις συστάσεις – πιέσεις των εταίρων. Ο βαθμός αποτυχίας είναι ο βαθμός στον οποίο τις υπονόμευσε για χάρη της πελατειακής πολιτικής. Ο ανασχηματισμός έγινε εξόφθαλμα για τις προεκλογικές πελατειακές ανάγκες των δύο κομμάτων πού κυβερνούν. Απέδειξε και πάλι ότι είμαστε ανίκανοι να αυτοκυβερνηθούμε. Ως πότε η επιπολαιότητα, η απερισκεψία και ο τυχοδιωκτισμός του ΣΥΡΙΖΑ θα διασώζουν κυβερνήσεις σαν τη σημερινή;