Τα αντανακλαστικά της - ευαίσθητης κατά τα άλλα - κοινωνίας μας  δεν λειτούργησαν με την ίδια ένταση που εκδηλώθηκαν όταν ήρθε στη δημοσιότητα το θέμα του δήθεν βιασμού του βρέφους από τους γονείς του. Μόλις επιβεβαιώθηκε και επίσημα ότι δεν υπήρχε δράκος στο παραμύθι, η κοινή γνώμη στράφηκε σε άλλα, πιο ενδιαφέροντα νέα της επικαιρότητας... 

Την τιμή της κοινωνίας έσωσαν ευτυχώς δύο παρεμβάσεις αξιοπρέπειας και υπευθυνότητας. Ο πρόεδρος των ιατροδικαστών που δήλωσε ότι στη θέση του ιατροδικαστή που έκανε το τρομερό λάθος, θα ζητούσε συγνώμη από τους δημόσια κακοποιηθέντες γονείς. Και από τους δημοσιογράφους που κατήγγειλαν στην ΕΣΗΕΑ συναδέλφους τους που «ξεπέρασαν κάθε όριο δεοντολογίας... παραβίασαν το τεκμήριο της αθωώτητας... υποδαύλισαν τον ρατσισμό κατά των προσφύγων». 

Δυό γονείς που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο χώρα τους, μαζί με τον οδυρμό για την απώλεια του παιδιού τους είχαν να αντιμετωπίσουν και το απάνθρωπο πρόσωπο όλων αυτών που τρέφονται με τη δυστυχία των άλλων. Ο «βιασμός» του νεκρού βρέφους μετά τον θάνατό του και η δημόσια διαπόμπευση των προσφύγων γονιών του θα στιγματίζουν τους αδίστακτους κήρυκες του μίσους κατά των κατατρεγμένων συνανθρώπων μας.