Στην πολιτική οι καταστάσεις είναι δύσκολες, πολύ δύσκολες ή πάρα πολύ δύσκολες. Σε διεθνές αλλά και σε εθνικό επίπεδο βρισκόμαστε στο τρίτο πεδίο. Η Δύση υποχωρεί και είναι εμφανές ότι από τις Ηνωμένες Πολιτείες έως την Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχει έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας ικανής να αντιμετωπίσει τις τεράστιες προκλήσεις της εποχής μας.

Οι πολίτες, παντού, περιμένουν απαντήσεις από τις τοπικές ηγεσίες τους αναγνωρίζοντας, αλλά συνειδητά «αγνοώντας», τις επιπτώσεις των εξωτερικών επιδράσεων. Οι λύσεις στα προβλήματα και οι διέξοδοι στα αδιέξοδα απαιτούν πρώτα απ’ όλα μια ειλικρινή και αντικειμενική ανάλυση. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνείς ή αποδέχεσαι την πραγματικότητα που αναλύεις. Θα έλεγα ότι είναι μια περιγραφή, όπως ένας γιατρός περιγράφει την κατάσταση ενός ασθενούς.

Το δράμα είναι ότι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης παρατηρούνται τριγμοί στα πολιτικά συστήματα και αναίρεση της κομματικής γεωγραφίας του παρελθόντος. Οι πολιτικές αναλύσεις ανάγονται σε συνωμοσιολογίες για τους έξω, σε εύκολες καταγγελίες από τις αντιπολιτεύσεις και σ’ ένα βαθμό ωραιοποιήσεις από τις κυβερνήσεις.

Οταν τα δεδομένα, η ανάλυσή τους και η γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος είναι ελλιπή, οι πολιτικές προτάσεις είναι συνειδητά ή ασυνείδητα προϊόντα λαϊκισμού και κομματικού συμφέροντος.

Η Ελλάδα, έπειτα από βαθιά κρίση, σταθεροποίησε την οικονομία, αντιμετώπισε με σχετική επιτυχία την πανδημία και προετοιμάστηκε διπλωματικά και αμυντικά απέναντι στην εθνική απειλή. Η ανάλυση όμως της σημερινής κατάστασης για να αντιμετωπισθεί ο επόμενος πολύ δύσκολος χειμώνας, αλλά και τα επόμενα χρόνια, πρέπει να λάβει υπόψη και άλλα δεδομένα: Η δημοσιονομική ισορροπία είναι εξαιρετικά εύθραυστη. Η κυβέρνηση είναι προφανώς υποχρεωμένη να υποστηρίξει με κάθε τρόπο τους έχοντες ανάγκη και όχι όλους χωρίς διάκριση. Γνωρίζουμε όμως πόσο δύσκολο είναι σε μια χώρα με φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και ελλιπή στοιχεία να εντοπισθούν οι πραγματικά αδύναμοι και όχι απλώς αυτοί που κοροϊδεύουν με πολύ χαμηλές φορολογικές δηλώσεις. Στο πεδίο λοιπόν αυτό γίνεται κατανοητό πόσο οι μεταρρυθμίσεις που αφορούν την οικονομία, τη Δικαιοσύνη, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ήταν και είναι αναγκαίες.

Οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης θα πρέπει να οδηγήσουν στην ταχύτατη διαδικασία έκδοσης αδειών για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί μόνο σε εθνικό επίπεδο. Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν δείχνει να έχει την ίδια δύναμη, αποφασιστικότητα και βούληση που έδειξε στην οικονομική, αλλά κυρίως στην υγειονομική κρίση. Μακάρι το επόμενο διάστημα, για το καλό όλων των χωρών, να κινηθεί γρήγορα. Δυστυχώς είναι προβλέψιμο ότι η Ε.Ε. ή θα προχωρήσει σε γρήγορες θεσμικές αλλαγές και γρήγορες αποφάσεις ή θα διαλυθεί με εκκωφαντικό θόρυβο.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.kathimerini.gr