Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευρηματικότητα για να συνοψίσει κανείς έναν πολιτικό λόγο που διατυπώνει ο κύριος της επικεφαλίδος. Είναι το τμήμα της πομφόλυγος, είναι το άλλο τμήμα του αντιαισθητικού σεξόμορφου εκφραστικού τρόπου και είναι και το κομμάτι, που άλλοτε ως συκοφάντηση, άλλοτε ως ψεύδος κι άλλοτε ως υγειονομικώς ακάθαρτο προϊόν, αυτά που κυρίως συνθέτουν την ποιότητα της διαδρομής – παλαιάς και τωρινής -.
Από την εποχή που εξεδίδετο βιβλίο, που ονομάτιζε τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Γιάννη Τσεκούρα ως επικεφαλής της 17Ν ως την στιγμή, που κυκλοφορούσε παραπολιτικώς πως ήθελε να μπεί στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ (περί το 1985), αυτός ο ορκισμένος ΟΝΝΕΔίτης, δεν είχαν περάσει παρά δυό τρία χρόνια. Μετά από καιρό μάθαμε πως συγγραφέας του βιβλίου ήταν ο επικοινωνιακός και πολιτικός του σύμβουλος Γεώργιος Γεωργαλάς , θεωρητικός της δικτατορίας και Υπουργός Προπαγάνδας. Αφού κατοχυρώθηκε στις συνειδήσεις μέσα μόνον από αυτά που επέλεγε ο ίδιος κι όχι από τα άλλα, που μάθαμε αργότερα θέλησε από κοινού με τον Βύρωνα Πολύδωρα να συνηγηθούν της ακραίας πατριωτικής – λεγόμενης – κοινοβουλευτικής Δεξιάς , είτε εκπαραθυρώνοντας τον ΛΑΟΣ είτε σε συνεργασία μαζί του.
Η ζωή τάφερε πρίμα κι έτσι υπερέβη τον ομόδοξο Γιώργο Καρατζαφέρη, ο οποίος δίπλα στην φωτογραφία του Χριστόδουλου είχε την αντίστοιχη του Τσέ .
Αυτός είχεν άλλη απίστευτη εξέλιξη . Έγινε συγκυβερνήτης δίπλα στον Α.Τσίπρα, με τον οποίο θαυμάζονται αμοιβαίως.
Έλα όμως που μέσα στην γενική πολιτική, πνευματική και πολιτιστική ένδεια – αυτός ο παλιός καλός μαθητής του Γ. Γεωργαλά – επέβαλε τον λόγο του ίσως όχι στην μορφή της χυδαίας ακραίας αισθητικής του 4χ4 αλλά σε αυτή της αήθους κατασυκοφαντήσεως. Έτσι, ασυνειδήτως ορμώμενος από τον λόγο του – και όπως ξέρετε το ασυνείδητο είναι πολλή σοβαρή υπόθεση, μπορεί και περισσότερο από την συνείδηση – γνωστός και καθ΄έξιν διανοούμενος από τον πανεπιστημιακό χώρο έκανε χλευαστικά και υβριστικά σχόλια εις βάρος πολιτικού , που ασχολήθηκε με την Παιδεία. Αναίτια, απροκάλυπτα, εμπαθώς, εθνολαϊκιστικά ως προς βαρειά ψυχοπαθολογία που έτσι κι αλλιώς εμπεριέχει η στάση του μείγματος εθνικισμού και ποπουλισμού.
Γράφω κι εγώ δειλά, υπαινικτικά για τον ίδιο ακριβώς όπως έκανε κι αυτός με την πολιτικό.
Θάθελα πολύ να γράψω για μια κατηγορία κηνσόρων των μεταρρυθμίσεων και του εκσυγχρονισμού, που μόλις έντρομοι είδαν πως αυτός κι αυτές μπαίνουν στο πανάρχαιο καλύβι τους, που το έλεγαν όμως παλάτι, δηλαδή στην Πανεπιστημιακή Παιδεία άλλαξαν τροπάρι. Και γινήκανε σε δυό νύχτες βαμμένοι εθνολαϊκιστές οπαδικού τύπου θύρας 7.
Κι άπαξ κι αρχίσεις δεν σταματάς. Απελευθερώνεις ταπεινές συμπεριφορές από αυτές, που ο πολιτισμός μας βοηθάει – όλους μας – να περιστείλουμε. Και η εκφορά λόγου γίνεται ψευδής, ύπουλη, συκοφαντική, φαιά.
Πράγματι ο Α.Τσίπρας, δεν φτουράει τόσο. Ο βαρύς, ο με εκτόπισμα διανοούμενος του σήμερα είναι ο Π. Καμμένος. Ενιαίος λόγος όπως τον έμαθε από τον παλιό κομμουνιστή και μετέπειτα πράκτορα και κήνσορα του δικτατορικού ολοκληρωτισμού Γ. Γεωργαλά. Και πιστέψτε με. Είναι ένας αυθεντικός διανοούμενος των όσων διακονεί ….αυτός είναι η ιντελιγκέντσια του ΣΥΡΙΖΑ. Κι από πίσω τρέχουν διάφοροι παρατρεχάμενοι περισπούδαστοι κάθε περιόδου – όπως και ο εθνικός σκηνοθέτης -, κατά προτίμηση πανεπιστημιακοί θεωρητικών επιστημών προκειμένου να πουν τα δικά τους ιμιτασιόν, μπας και εισπράξουν καμμιά τρυφερή ματιά από τον αυθεντικό διανοούμενο, που απίστευτα θαυμάζουν, από τον Π.Καμμένο……
Είναι όμως λίγοι σ΄αυτό, δυστυχώς..