Ο νυχτερινός επισκέπτης ήξερε, γνώριζε πρόσωπα και πράγματα από παλιά.

Μπήκε ευθέως στο θέμα και άρχισε να εξιστορεί τα της Ακροδεξιάς.

«Νεοταξίτες είναι αυτοί που βλέπεις, μπλεγμένοι με τους βομβιστές της «Ελλης», έμειναν καταπιεσμένοι στα χρόνια της Μεταπολίτευσης αλλά παρέμειναν φασίστες αμετανόητοι, ουδέποτε συμβιβάστηκαν με τη δημοκρατία και τώρα που θέριεψε η κρίση βρήκαν ευκαιρία και βγήκαν στον αφρό. Απενοχοποιήθηκαν μέσα από το κίνημα των «Αγανακτισμένων», τους έθρεψε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και τώρα είναι έτοιμοι να εισβάλουν στο Κοινοβούλιο, θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς, θα κάνουν ασχήμιες, θα προσβάλουν, θα λοιδορούν, έχουν μίσος στις ψυχές τους, δεν είναι καλό πράγμα ούτε για τον τόπο ούτε για τον εθνικισμό.

Οπως ο αριστερισμός είναι η ασθένεια του κομμουνισμού, έτσι και τα ξενικά πρότυπα κατέστρεψαν τον εθνικισμό στην Ελλάδα».

«Κάτι άλλο πρέπει να γίνει, γιατί θα συμβούν κακά πράγματα στην πατρίδα μας» επέμεινε αγωνιωδώς ο συνομιλητής μας, για να προσθέσει με την ίδια ορμή: «Είναι κι οι άλλοι στημένοι απέναντι, οι «μαύροι» που ονειρεύονται την αναρχική άνοιξη της Καταλωνίας και έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι διαμορφώνονται συνθήκες σαν εκείνες που επεκράτησαν το 1936 στην Ισπανία. Αν βγουν και τα κουμπούρια στους δρόμους, τότε δεν θα έχουμε καμία τύχη. Ολοι αυτοί δεν το έχουν σε τίποτε να κάνουν τη χώρα μπάχαλο και δεν αντέχω να δω τη χώρα μας να βυθίζεται σε μια ανελέητη σύγκρουση των άκρων».

Αυτά είπε ο νυχτερινός επισκέπτης και έφυγε όπως ήρθε, αφήνοντας πίσω του νέφη ανησυχίας. Τα οποία πύκνωσαν σαν ήλθαν τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης. Τα κόμματα δείχνουν όλα μικρά, το πολιτικό σύστημα είναι κατακερματισμένο και κυριαρχείται από έλλειμμα αρχηγεσίας. Είναι ο πρότερος πολιτικός βίος των περισσοτέρων που κόβει την ορμή και κάνει τον λόγο τους ασθενικό και ξέπνοο. Τα κόμματα εξουσίας είναι πληγωμένα, τ’ άλλα κι αυτά ταλαιπωρημένα από το διαρκές αλισβερίσι, απ’ αυτή την ιδιότυπη συνάφεια της μακράς Μεταπολίτευσης, με αποτέλεσμα δυναμισμό να έχουν μόνο τα άκρα, που τρέφονται από την οργή και την ατέλειωτη συνωμοσιολογία.

Κατά τα φαινόμενα το πολιτικό πρόβλημα της χώρας δεν θα λυθεί σε αυτές τις εκλογές. Αντίθετα, μάλλον θα αποκαλυφθεί σε όλο του το μεγαλείο. Η άρση του διαφαινόμενου πολιτικού αδιεξόδου θα απαιτήσει μετασχηματισμούς και αναδιαρθρώσεις.

Οι μεγάλες παρατάξεις θα χρειασθεί να επανασυγκολληθούν, να ανασυγκροτηθούν, να επανοικοδομηθούν. Και αυτό δεν θα γίνει χωρίς νέες συνθέσεις και νέες ιδεολογικοπολιτικές συλλήψεις.

Συνήθως όμως τέτοιες αλλαγές παίρνουν χρόνο, τον οποίο η χώρα δεν διαθέτει. Στο ενδιάμεσο του οικονομικού μετασχηματισμού, πρέπει να επιτύχει και τον πολιτικό μετασχηματισμό της. Κι αν η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου και συστήματος υπήρξε βίαιη, το ίδιο βίαιος μπορεί να είναι και ο μετασχηματισμός του πολιτικού συστήματος. Ο νυχτερινός επισκέπτης μάλλον ήξερε τι έλεγε…