Ο νόμος του Godwin ορίζει πως όταν κάποιος διάλογος στο Διαδίκτυο τραβάει σε μάκρος κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο συνομιλητές θα συγκρίνει τον άλλον με τον Χίτλερ ή τους ναζί. Ονομάζεται επίσης και ο Κανόνας της αναλογίας με τους ναζί. Σε πολλές περιπτώσεις στο σημείο αυτό σταματάει ο διάλογος. Το βέβαιο όμως είναι πως αυτός που έχει προβάλει το επιχείρημα των ναζί είναι ο χαμένος της συζήτησης. Ο Michael Wayne Godwin είναι νομικός και συγγραφέας και ο νόμος του Godwin έχει αποκτήσει και λήμμα στο λεξικό της Οξφόρδης. Θα μου πείτε ο κ. Βαρουφάκης στην προχθεσινή κοινή εμφάνιση με τον κ. Σόιμπλε δεν αναφέρθηκε στους ιστορικούς ναζί. Προσδιόρισε μάλιστα πως η Γερμανία έχει κάνει τα πάντα για να απαλλαγεί από το παρελθόν της. Αναφέρθηκε στους σύγχρονους τους οποίους εκκολάπτει η ευρωπαϊκή κοινωνία εξαιτίας της κρίσης – κατά τη γνώμη του τουλάχιστον. Επειδή όμως ζούμε, ακόμη τουλάχιστον, σε έναν κόσμο όπου οι εικόνες κυκλοφορούν χωρίς περιορισμούς και δεν υπάρχουν σύνορα να τις σταματήσουν, σίγουρα οι αγκυλωτοί σταυροί που κοσμούν πορτρέτα της Μέρκελ και του Σόιμπλε όποτε διαμαρτυρόμαστε για την πολιτική της Γερμανίας δεν έχουν περάσει απαρατήρητοι.

Παλιότερα, στους καιρούς του αντιαμερικανικού φρονήματος, το ύστατο επιχείρημα ήταν ότι οι Αμερικανοί σκότωναν παιδάκια στο Βιετνάμ. Σήμερα το ύστατο επιχείρημα του εθνολαϊκισμού, της Χρυσής Αυγής εξαιρουμένης λόγω φρονημάτων, είναι πως η Γερμανία συμπεριφέρεται όπως συμπεριφερόταν πάντα. Ακόμη περισσότερο, πως η Γερμανία είναι καταδικασμένη να συμπεριφέρεται στην υπόλοιπη Ευρώπη με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρονταν οι ναζί. Καταδικασμένη ή προγραμματισμένη από την Ιστορία και τις καταβολές της και είναι κατά το μάλλον ή ήττον βέβαιο πως οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις τις οποίες η κυρία Κωνσταντοπούλου τοποθέτησε στο επίκεντρο των εργασιών της νέας Βουλής θα λειτουργήσουν ως η Μεγάλη Ιδέα του εθνολαϊκισμού. Το προσκύνημα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής από τον κ. Τσίπρα είναι ανάλογο με το επιχείρημα περί ναζί στους διαδικτυακούς διαλόγους. Ας μην ξεχνάμε πως η κυβέρνηση μπορεί να είναι φρεσκότατη, όμως η συζήτηση με τη Γερμανία για το χρέος τραβάει σε μάκρος εδώ και κάτι χρόνια. Μπορεί το ύφος να άλλαξε και οι νέοι κυβερνήτες να εμφανίζονται πιο «σκληροί διαπραγματευτές» όμως τα επιχειρήματα, προς το παρόν, παραμένουν τα ίδια με αυτά με τα οποία προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο ο κ. Σαμαράς από το περασμένο καλοκαίρι. Ως εκ τούτου ο ελληνογερμανικός διάλογος εμπίπτει στη βασική αρχή του νόμου του Godwin.