Μικροϊστορίες των επιστημών και της φιλοσοφίας

—του Γιώργου Θεοχάρη—

Μια ελληνική παροιμιώδης φράση λέει, «τον πλούτον πολλοί εμίσησαν, την δόξαν ουδείς». Για τους κυνικούς, ισχύει και το αντίστροφο: «την δόξαν πολλοί εμίσησαν, τον πλούτον ουδείς». Δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς ότι υπάρχουν (και υπήρξαν και θα υπάρξουν) κάποιοι (όχι πολλοί!) άνθρωποι που μισούν είτε τη δόξα είτε το χρήμα. Υπάρχει όμως κανείς που να τα μισεί και τα δύο; Ναι· τουλάχιστον ένας!

Ο Γκριγκόρι “Γκρίσα” Πέρελμαν (???????? ?????????), γεννήθηκε το 1966 στο Λένινγκραντ (τη σημερινή –και προχθεσινή– Αγία Πετρούπολη) από Εβραίους γονείς. Η μητέρα του σπούδαζε μαθηματικά, αλλά τα παράτησε για να τον μεγαλώσει. Καθώς ο μικρός είχε προφανές ταλέντο στα μαθηματικά, τον έγραψαν σε ειδικό σχολείο με προχωρημένο πρόγραμμα στις θετικές επιστήμες. Ήταν αριστούχος στα πάντα, εκτός από τη γυμναστική. Το μέλλον του προοιωνιζόταν λαμπρό. Ήδη σκεφτόταν με όρους έρευνας. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, στην εφημερίδα Κομσομόλσκαγια Πράβντα, ο Πέρελμαν διηγήθηκε ότι μικρός δοκίμασε να καταλάβει πώς ο Χριστός περπάτησε πάνω στο νερό: «προσπαθούσα να υπολογίσω την ταχύτητα που χρειάζεται για κάτι τέτοιο» (– Του φωτός ίσως;). Το 1982, ως μέλος της ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα για μαθητές γυμνασίων, με επίδοση 100%. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ (από τα καλύτερα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης), απ’ όπου πήρε και το διδακτορικό του το 1992. Θέμα της διατριβής του: «Καμπύλες Επιφάνειες σε Ευκλείδειους Χώρους». (Το σχετικό γνωστικό πεδίο ονομάζεται Γεωμετρική Τοπολογία: «η μελέτη των συνόλων στα οποία μπορεί να οριστεί μια έννοια “κλειστότητας” έτσι ώστε να διακρίνεται η συνέχεια για οποιαδήποτε συνάρτηση ορίζεται σε αυτά». Βαθιά νερά!)

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art