Μια κουβέντα τόλμησε να πει για περιορισμό της λιτότητας ο άχρωμος και άοσμος πολιτικά κ. Μπαρόζο και ξεσηκώθηκε σύμπασα η γερμανική ηγεσία. Παρά το γεγονός, όπως είπε ότι πιστεύει ως «θεμελιωδώς ορθή την πολιτική που ακολουθεί ως τώρα η Ε.Ε.», θεωρεί ότι έχει φτάσει στα όρια της. «Μια πολιτική», συνέχισε, «για να είναι αποτελεσματική δεν πρέπει να είναι επαρκώς σχεδιασμένη αλλά να απολαμβάνει και μια ελάχιστη πολιτική και κοινωνική στήριξη» Κάτι που προφανώς δεν συμβαίνει σήμερα. Ιδιαίτερα εκνευρισμένη η κυρία Μέρκελ έσπευσε να απαντήσει αμέσως σε όσους την κατηγορούν ότι οι χώρες της περιφέρειας δεν μπορούν να αντέξουν άλλη λιτότητα: «Όλοι», είπε, «χρησιμοποιούν τον όρο λιτότητα.Αυτό το κάνει να ακούγεται σαν κάτι πραγματικά κακό.Εγώ το αποκαλώ ισοσκελισμό των προϋπολογισμών». Και μαζί της έσπευσαν να συμφωνήσουν μια σειρά κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης της, από τον κ. Βεστερβέλε μέχρι τον υπεύθυνο για θέματα που προϋπολογισμού που δήλωσε ότι τον ενοχλούν πάρα πολύ οι δηλώσεις του κ.Μπαρόζο.

Είναι προφανές όμως, παρά τις πολεμικές δηλώσεις που ανταλλάσσονται, ότι η συζήτηση έχει ανοίξει και όχι μόνο στην Ευρώπη. Η ανησυχία για τις εντεινόμενης επιπτώσεις της ύφεσης είναι φανερή από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μέχρι την Ιαπωνία και βέβαια στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι περισσότερες χώρες βλέπουν μηδαμινά ποσοστά ανάπτυξης και έκρηξη της ανεργίας. Μπορεί να μην υπάρχουν θεμελιώδεις διαφωνίες για την ανάγκη συμμαζέματος των δημόσιων οικονομικών και των περιορισμό των ελλειμμάτων, αλλά από την άλλη μεριά αναζητούνται λύσεις που θα επιτρέψουν κάποιας μορφής χαλάρωση και κυρίως επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η συζήτηση μέσα στο ίδιο το ΔΝΤ έχει ανάψει για τα καλά και πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο για ηγεμονία των απόψεων που προωθούν αναθεώρηση των εργαλείων νομισματικής και οικονομικής πολιτικής που χρησιμοποιούνται ως τώρα.

Βέβαια μέχρι τις γερμανικές εκλογές είναι πολύ πιθανό να μείνουμε σε επίπεδο συζητήσεων. Όμως καθώς και στη Γερμανία τα τελευταία στοιχεία δείχνουν μια καθήλωση της αναπτυξης, το φθινόπωρο ίσως αποτελέσει την αφετηρία για μια πιο χαλαρή και πιο παρεμβατική δημοσιονομική πολιτική, που θα επιτρέψει και στις χώρες του νότου, που μαστίζονται από την κρίση να κερδίσουν λίγο χρόνο παραπάνω για να ανασυντάξουν τις οικονομίες τους.

Μπορεί να μην δούμε δραματικές ανατροπές, αλλά να κερδίσουμε τουλάχιστον μερικές ανάσες παραπάνω.Με την προϋπόθεση βέβαια ότι και η δική μας κυβέρνηση θα αφήσει στην άκρη τα ανούσια μικροκομματικά καβγαδάκια για το μοίρασμα των θέσεων εξουσίας και θα ασχοληθεί με σοβαρότητα και συνέπεια, μήπως και καταφέρει να λύσει μερικά από τα προβλήματα που μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι…