Λίγες ώρες μετά το τέλος της Διάσκεψης Κορυφής της Ευρωζώνης, γνωστός αρθρογράφος και φίλος διατύπωσε την εκτίμηση ότι η συμφωνία είναι μια «χρυσή ευκαιρία να ωριμάσουν όλοι», συριζαίοι, πασόκοι και προπαντός οι δεξιοί. Ολοι μπορεί να συμφωνήσουν με την εκτίμηση ως ευχή. Ο κίνδυνος όμως είναι ακριβώς ο αντίθετος. Η συμφωνία να επιτείνει την πόλωση ενισχύοντας τα άκρα, δεξιά και αριστερά. Το πρόβλημα αφορά κυρίως τους υποστηρικτές της κυβέρνησης και του «όχι». Κι επειδή τον τελευταίο καιρό οι δημοσκοπήσεις δεν μας πολυφωτίζουν, προσπάθησα να πάρω μια γεύση από το κλίμα στις σελίδες στελεχών της συμπολίτευσης στο Facebook. Στο προφίλ του ο κ. Νίκος Φίλης ανέβασε την επίθεση που έκανε στην πρόεδρο της Βουλής για σύμπλευση με τη Χρυσή Αυγή. Εχει 15 «like» αλλά και 56 σχόλια από επιθετικά ως υβριστικά. Κοινό μοτίβο ότι πρόδωσε το «όχι» του λαού.
Μπαίνοντας στα προφίλ των επικριτών, έχεις μια εικόνα της ελληνικής κοινωνίας με τις αντιφάσεις και τις γραφικότητές της. Δημόσιοι υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, πολλοί απόφοιτοι πανεπιστημίου. Ηρωικές διακηρύξεις μαζί με καταναλωτισμό. Μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων και φωτογραφίες αστραφτερών BMW. Ταξίδια στην Ευρώπη, γενέθλια σε λουσάτα καφέ με πλατινέ ξανθιές, μαζί με «This is Sparta». Ανταρσύα, αναρχοαυτόνομες διακηρύξεις από εργαζόμενους στο υπουργείο Αμυνας αλλά και ο τάφος του γέροντα Παΐσιου. Ενας τρόπος ζωής και αξίες που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αναντίστοιχες με τις ριζοσπαστικές πολιτικές επιλογές. Με δυο λόγια, απόλυτη σύγχυση.
Σύγχυση που επιτείνεται από την κυβέρνηση. Υπό το φως των μετέπειτα εξελίξεων και του συμβιβασμού με κάθε κόστος που επιδίωξε ο κ. Τσίπρας, παραμένει ανεξήγητο μυστήριο γιατί έκανε το δημοψήφισμα. Αν περίμενε να βγει «ναι», όπως υπονόησε ο Βαρουφάκης, τότε γιατί πήρε πάνω του την καμπάνια με αλλεπάλληλες εμφανίσεις που γύρισαν το κλίμα; Κι αν πίστευε ότι θα υποχωρήσουν οι εταίροι, τότε γιατί έδιωξε τον Βαρουφάκη την επομένη του «όχι»; Σε κάθε περίπτωση έφτιαξε μια πανίσχυρη πλειοψηφία για να της γυρίσει την πλάτη μέσα σε επτά μέρες. Σύγχυση που συνεχίζεται. Ετσι, την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός στηρίζεται στις ψήφους της αντιπολίτευσης, συνεχίζει να την καταγγέλλει. Και την ώρα που έχει εγκαταλείψει μέχρι κεραίας τις προεκλογικές διακηρύξεις, στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να μιλούν για τρόικα εσωτερικού και για «πραξικόπημα» σε βάρος της «πρώτη φορά Αριστερά».
Την τελευταία πενταετία ζούμε για τρίτη φορά το ίδιο έργο. Εξακολουθούμε όμως να ζούμε με φαντάσματα, να αναζητούμε αποδιοπομπαίους, να τα φορτώνουμε στους ξένους. Αλλά αυτήν τη φορά ο κίνδυνος δεν είναι μόνο ο διχασμός. Είναι να κουραστούν οι πολίτες και να γυρίσουν οριστικά την πλάτη στην Ευρώπη επειδή η πολιτική τάξη δεν μπορεί να τους πει την αλήθεια.