«Από μανδραγόρα καθεύδεις (κοιμάσαι) ούτε των επιορκούντων ακούεις ουτε τούς αδικούντας επισκοπεις,» Λουκιανός
Βρισκόμαστε επί ξυρού παρακμής. Έχουμε μεταπέσει πια, σε μία στιγματισμένη χώρα ανασφαλών, οργισμένων κατοίκων, χώρα- λεοπάρδαλη των hotspots εξ αιτίας μιας μόνιμης κυβερνητικής πνευματικής τύφλωσης που έχει προκληθεί από το πλήθος των εθνολαϊκίστικων και αντιμνημονιακών blindspots (τυφλά σημεία σε κάθε τομέα πολιτικής, κατασκευασμένα από ιδεοληψίες, φαντασιώσεις, αυταπάτες, λανθασμένα ή άσχετα υποδείγματα ανικάνων δικοτυλήδονων νάρκισσων με το πιο καθοριστικό: την αξιολογική κρίση, ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση ) .
Πρώην καταληψίες ακτιβιστές προσποιούνται ότι τώρα κυβερνούν και διαπραγματεύονται ενώ μας οδηγούν πάλι σε μία κατάσταση ακαταληψίας και παράλληλου αποπροσανατολισμού για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα στην πατρίδα μας. Σε μία κατάσταση αδυναμίας να απαντηθεί το αν εκτός από τέλη, φόρους και εισφορές(6δις) υπάρχει ένα τέλος σ’αυτό το σισυφικό μαρτύριο.
Είναι άκρως θλιβερό το φαινόμενο να βλέπεις διαπρύσιους αριστερούς κρατιστές να ξεφτιλίζουν με το προσφυγικό, και όχι μόνον, κάθε θετικό ρόλο που θα μπορούσε να παίξει το κράτος σε μία περίοδο πληθώρας εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων και αυξημένης διακινδύνευσης στάσης πληρωμών.
Με αυξανόμενο ρυθμό η χώρα μεταβάλλεται σε βαλκανική τάφρο προστασίας του φρουρίου Ευρώπη. Κάθε μέρα που περνάει υποχωρεί η αντίληψη ότι αυτή την χώρα την κυβερνά δημοκρατικά μια κυβέρνηση με αίσθηση του κράτους δικαίου, του δημοσίου και εθνικού συμφέροντος και ένας πρωθυπουργός που δεν έχει μπερδέψει την διακυβέρνηση με το καπέλωμα. Το τρίγωνο Ρίσκο – Εμπιστοσύνη-Δημοκρατία ξεθεμελιώνεται από ένα διαβρωτικό μείγμα τοξικής και ταξικής μεροληψίας. For Tsipras is an unscrupulous man!
Είναι πια φανερό ότι η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει μία διαδικασία αντιπερισπασμού που προσπαθεί να, επανακτήσει το χαμένο της ηθικό πλεονέκτημα με την αναδρομική ποινικοποίηση της πολιτικής, και να βγάλει το τελευταίο ξύγκι από τις Σαρτρικές Μύγες του παρελθόντος των αντιπάλων της.
Ολοένα και περισσότεροι ενστερνίζονται την ιδέα ότι πρόκειται για μια επιμελώς καμουφλαρισμένη ενεργητική προσπάθεια της κυβέρνησης για εγκαθίδρυση ενός εισαγγελικού αυταρχικού καθεστώτος αλά Vyshinsky.
Μια ασφυκτικά ιδιότυπη κατάσταση επιβάλλεται με χαρακτηριστική ωμότητα την κάθε φορά. Λιγότεροι πια πιστεύουν ότι η επιλεκτική αδράνεια, το «κατενάτσιο» και η αναβλητικότητα δεν είναι μέρος της εργαλειοθήκης της, όταν σε κάθε κρίσιμη συγκυρία, εδώ και παραπάνω από ένα χρόνο, όλα όσα πρέπει να είναι και να μένουν διαρκώς ανοιχτά, είτε κλείνουν (τράπεζες, σύνορα, πανεπιστήμια, δρόμοι, επιχειρήσεις, σιδηροδρομικές γραμμές,νοσοκομεία) και όσα πρέπει να κλείνουν , είναι διαρκώς ανοιχτά (αξιολόγηση, ασφαλιστικό, δημοσιονομικό κλπ) όπως τα πουκάμισα του τσιπρισμού.
Επιπλέον, η δίγλωσση, αμφίσημη και αμφίθυμη κυβέρνηση της πολιτικής παρτιτούρας του Ταε Κβον Ντο ρε μι θα σολ λα κη, φαίνεται να μπορεί δυστυχώς ακόμη να επιβάλλει με τον προπαγανδιστικό της επικοινωνισμό σε κάθε τομέα την ανάγνωση τη σύμφωνη με τους δικούς της όρους ψευδαίσθησης . Όπου συμπληρωματικά ενσαρκώνεται και δρα το παιχνίδι του διπλού δηλ. η συνύπαρξη και εναλλαγή αλήθειας και ψεύδους , φαίνεσθαι και είναι: ενός διπλού Τσίπρα, σε βίον παράλληλον, του ίδιου και του σωσία του. Του «δρ Τσίπρα & Mr Αλέξη». Έχουμε με άλλα λόγια σε πλήρη πολιτική δράση έναν Ντοστογιεφσκικό Γκολιάντκιν(ο διπλός άνθρωπος ή ο σωσίας)
Μιας ψευδαίσθησης ή καλύτερα ενός καλειδοσκοπίου ψευδαισθήσεων που βρίσκει την αναλογία της/των είτε στα παράδοξα των οπτικών ψευδαισθήσεων(κουνέλι ή πάπια, Yes No optical illusion δες https://www.youtube.com/watch?v=8qSFOxn4TJI), του Saul Steiner και του αξεπέραστου Escher είτε στα παράδοξα των φιλοσόφων (ο Κρης που λέει ότι όλοι οι Κρήτες είναι ψεύτες) και στην πιστή εφαρμογή του :φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης .
Xαρακτηριστικό παράδειγμα του τελευταίου η συζήτηση για τη διαπλοκή και διαφθορά με το δίδυμο Τσίπρας –Καμένος σε ρόλο κατήγορου να εκφέρει ξανά τον συκοφαντικό εγγαστρίμυθο λόγο ενός μνησίκακου «τσόγλανου» του «νόμου και της τάξης» και των καθαρών χεριών που έχοντας καταργήσει τη διάκριση των εξουσιών καταργεί την ίδια στιγμή 13 φορές και την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στις νομικές ρυθμίσεις και παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη
Πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να πουν με σιγουριά σε πια κατηγορία εμπειρίας κατατάσσεται αυτό που βλέπουμε και βιώνουμε καθημερινά. Είμαστε πάλι κάτω από την επικράτεια του διφορούμενου και του ασαφούς υπό την επήρεια μιας τύφλωσης που θα οδηγήσει το πιθανότερο στην πολιτική επικράτηση του : Ε, και τι έγινε και στην πολιτική αποχή λόγω σκόπιμης απάλειψης των διαφορών των διπόλων: παλαιού/νέου, αλήθειας /ψέματος, αριστεράς/δεξιάς , που αναστέλλει την κριτική μας ικανότητα.
Δυστυχώς με τα ερωτήματα, για ποια Ελένη; Για ποιόν Τσίπρα; Θεατρίζεται ακόμη ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας εκτελώντας το δικό του γύρο του θανάτου της ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον κυρίως για τους πάνω από ενάμισι εκατομμύριο ανέργους αυτής της έρημης χώρας. Στην κοιλάδα των ανοήτων και της χαζομάρας η παράσταση του Οιδίποδα, αυτού του παραδείγματος της τραγωδίας της ανθρώπινης τυφλότητας, φοβάμαι ότι θα αργήσει ακόμη πολύ να ανεβεί.
*Silicon valley(κοιλάδα πυριτίου), Sillycon valley (κοιλάδα ανοήτων σε ήπια μετάφραση που δεν λαμβάνει υπόψη το con)