Ο αποτρόπαιος αποκεφαλισμός του καθηγητή στο Παρίσι από νεαρό Τσετσένο ισλαμιστή προκάλεσε συγκίνηση ή και θυμό στην Γαλλία και παγκόσμια προβολή. Ειδικά στον Αραβικό κόσμο τα σχόλια σε κοινωνικά δίκτυα ήταν πολεμικά κατά της Δύσης. Πάντως ενδεχομένως να μη ήταν τυχαία η στιγμή του φόνου.
Με αφορμή την κυκλοφορία στα Ελληνικά του βιβλίου του Ζιλ Κεπέλ «Έξοδος από το χάος», στα «ΝΕΑ» διαβάσαμε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κορυφαίου ισλαμολόγου. Κύριο «μενού» της συνέντευξης ήταν βέβαια το περιεχόμενο του βιβλίου στο οποίο αναλύεται ο ρόλος του ριζοσπαστικού Ισλάμ στην σύγχρονη εποχή και στην ασφάλεια της Ευρώπης καθώς και η σχέση του με την Τουρκία του Ερντογάν, οι διαφοροποιήσεις στις αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου και η σημασία της «Συμφωνίας του Αβραάμ».
Για να θυμίσω, η Συμφωνία αυτή έχει ως περιεχόμενο την δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους με βάση την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα και ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλίας των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που όμως ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στον Αραβικό κόσμο. Σύντομα όμως είδαμε ότι οι προβλέψεις του Κεπέλ για διαφοροποιήσεις στον Αραβικό κόσμο επαληθεύτηκαν. Μια σειρά από Αραβικές χώρες αναγνώρισαν το Ισραήλ και συνήψαν διπλωματικές και εμπορικές συμφωνίες μαζί του. Ακόμη και χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, που ήταν η μήτρα του σουνιτικού ριζοσπαστισμού-Μπιν Λάντεν- υποδέχονται θετικά ή ουδέτερα τις Συμφωνίες. Κι έτσι δυο μη Αραβικές χώρες- Η Τουρκία και το Ιράν- σηκώνουν το βάρος της καταδίκης των Αραβικών χωρών που απορρίπτουν πλέον τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και την τρομοκρατία.
Ο δημοσιογράφος έθεσε και μια ερώτηση που έχει να κάνει με την πρόσφατη πρωτοβουλία του Προέδρου Μακρόν για την αντιμετώπιση του πολιτικού Ισλάμ και αυτό που ονόμασε «Ισλαμικό αυτονομισμό» (separatism). Ας δούμε λοιπόν εν συντομία τι και γιατί ο Γάλλος πρόεδρος, παρουσία 6 υπουργών του, ξεδίπλωσε την αντίδραση της χώρας του σε μια κατάσταση που θέτει σε κίνδυνο τον κοσμικό χαρακτήρα της Δημοκρατίας και γίνεται εκτροφείο τρομοκρατικών δράσεων.
Η στιγμή που επέλεξε έχει να κάνει με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές- σε ενάμιση χρόνο- και τις κατηγορίες της ακροδεξιάς και δεξιάς αντιπολίτευσης για αφέλεια απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία, σε μια στιγμή μάλιστα που η δίκη των δολοφόνων του Μπατακλάν συγκλονίζει την Γαλλία. Επίσης έχει στα χέρια του τις αναλύσεις μυστικών και μη υπηρεσιών σχετικά με τις πηγές του πολιτικού Ισλάμ. Έτσι, εξήγγειλε τις δράσεις σε τρεις τομείς. Την εκπαίδευση, το κοσμικό κράτος και τα τζαμιά.
Σε ό,τι αφορά το κοσμικό κράτος, κληρονομιά του Διαφωτισμού, προτίθεται να επιβάλει την «υποχρεωτική θρησκευτική ουδετερότητα» στους δημόσιους υπαλλήλους κατά την διάρκεια της εργασίας τους.
Σε σχέση με την εκπαίδευση από το 2021 θα είναι πλέον υποχρεωτική από τα τρία έτη και θα περιορίσει την κατ΄ οίκον εκπαίδευση μόνο για λόγους υγείας.
Σε σχέση με τα τζαμιά σκοπεύει να «απελευθερώσει από τις ξένες επιρροές» την εκπαίδευση των ιμάμηδων εκτός Γαλλίας και να ενισχύσει τον κρατικό έλεγχο των οικονομικών τους.
Τέλος, οι κρατικές ενισχύσεις σε συλλόγους θα χορηγούνται με την αποδοχή από αυτές μιας Χάρτας σεβασμού των αξιών της Δημοκρατίας, και αποδοχής του κοσμικού χαρακτήρα της.
Τέλος, έκανε μια ανάλυση της κρίσης στο Ισλάμ, πολύ κοντά στις απόψεις του Κεπέλ, μια κρίση βαθιά, που δεν επιθυμεί την εξαγωγή της στην Γαλλία.
Επιπλέον η τελευταία δημοσκόπηση για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές δίνουν πρωτιά στην Λεπέν για τον πρώτο γύρο. Ίσως ο κ. Μακρόν άργησε να νομοθετήσει. Ίσως πάλι έριξε λάδι στην φωτιά. Οι επόμενοι μήνες προβλέπονται «θερμοί».
Πηγή: www.tanea.gr