Ακόμα κι αν κάποιος – ταχτοποιώντας ταυτόχρονα και τυχόν συνειδησιακά του προβλήματα – μπορούσε να ισχυριστεί πριν την εκδήλωση στο Μέγαρο ότι το θέμα ήταν αποκλειστικά η συμφωνία των Πρεσπών, η ομιλία-«πανδημοκρατικό» κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα δεν άφησε καμιά περί του αντιθέτου αμφιβολία.

Ο πρωθυπουργός, ο ίδιος που είχε ευχαριστήσει μερικές ώρες πριν τον Πάνο Καμμένο για την «έντιμη και ειλικρινή» τετράχρονη συνεργασία τους, δεν ντράπηκε να βγάλει τον Μακεδονικό φερετζέ και να απευθυνθεί στους κεντροαριστερούς πολίτες ζητώντας τους να συστρατευτούν για να ανακόψουν το δρόμο της ακροδεξιάς…

Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος πρωθυπουργός αυτής της χώρας που κάνει τα πάντα, καταπατώντας ηθικές και άλλες αρχές, προκειμένου να διατηρήσει την καρέκλα του. Ο «πρώτη φορά αριστερός» πρωθυπουργός αποδείχτηκε ίσως ικανότερος από όλους.

Κι αν είναι λογικό με τη στάση του αυτή να ενθουσιάζει τους φανατικούς υποστηρικτές του, είναι πραγματικά κρίμα ότι κάποια στελέχη του κεντροαριστερού χώρου – καλοπροαίρετα έστω ορισμένα – έσπευσαν να προστρέξουν στο προσκλητήριο ως αναθήματα στο βωμό της προαναγγελθείσας θυσίας της χώρας.