Φαίνεται πως οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες παραμένουν κραταιές και «κρατούν γερά» τα ηνία τής σκοτεινής τους δράσης. Μπορούμε να πούμε, μετά βεβαιότητας, πως είναι α ε ι θ α λ ε ί ς και παντός καιρού…
Ταυτίζεται με το ελληνικό στερεότυπο, μιας αλήστου μνήμης εποχής, όταν κάποιοι τραγουδούσαν:
«Και ξανά προς τη δόξα τραβά…»
Δεν αστειεύομαι καθόλου· η παρούσα Κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα τής επιλεγμένης (ποιος ξέρει για ποιον λόγο;) παρακολούθησης πολιτικού αντιπάλου, σε περίοδο μάλιστα κατά την οποία δεν συνέτρεχε ουδείς λόγος… χαφιεδισμού.
Το αμάρτημα του επικεφαλής, υπεύθυνου της ΕΥΠ και πρωθυπουργού τής χώρας, αναδεικνύει το παμπάλαιο εθνικό μας χούι των μυστικών υπηρεσιών, ειδικά για εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που εξακολουθούν να πιστεύουν πως η δημοκρατία μας χρειάζεται χ α φ ι ε δ ι σ μ ο ύ ς, για να νιώθει ασφαλής (ποιος άραγε;)!
Η χώρα, με το σκάνδαλο των υποκλοπών, εκτέθηκε ανεπανόρθωτα και σε διεθνές επίπεδο. Πυροβόλησε τα πόδια της εκθέτοντας με αυτόν τον αντιδημοκρατικό τρόπο τις προθέσεις της και τον τρόπο αντίληψής της για τη λειτουργία τής δημοκρατίας που καταλήγει στη χειραγώγησή της.
Χάρισε επιπλέον και μια «χρυσή ευκαιρία» στον αντιπολιτευτικό χώρο να αντιδράσει, όπως ήταν εξάλλου αναμενόμενο.
Η αντιπολίτευση υπάρχει και γι’ αυτό· για να ελέγχει και να αποτρέπει ανομίες, διαπλοκές και στραβοπατήματα της όποιας εξουσίας, όταν εκείνη παραβιάζει κανόνες και θεσμούς τής δημοκρατίας.
Το ολίσθημα της παντελούς… απουσίας κι άγνοιας τού Πρωθυπουργού (σύμφωνα με τα λεγόμενά του ), σχετικά με τις αποφάσεις και τις πράξεις των μέχρι χθες «έμπιστων» συνεργατών του, οι οποίοι παραβίασαν βασικούς κανόνες τής ελευθερίας τής δημοσιογραφίας και των πολιτικών και προσωπικών δικαιωμάτων, είναι γεγονότα που δεν αφήνουν περιθώρια κατανόησης ή αποδοχής.
Πώς να δεχθούμε όλα αυτά όταν μας μεταφέρουν σε απεχθείς μνήμες άλλων εποχών, που είχαν δυσάρεστες επιπτώσεις στις ζωές πολλών Ελλήνων πολιτών…
Ας επέλθει λοιπόν η όποια πολιτική ή και ποινική τιμωρία των ενόχων αυτής τής α ν ό η τ η ς και αντιδημοκρατικής κυβερνητικής πράξης.
Οι πολίτες απαιτούν εδώ και τώρα, να στηριχτούν τα, με αγώνες κεκτημένα, δημοκρατικά δικαιώματα και ιδεώδη.