Πριν από μερικούς μήνες τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων πάλλονταν από την ιερή αγανάκτηση του δικαιωμένου. Ο τίτλοι ήταν καταιγιστικοί: «Το Ευρωκοινοβούλιο καθίζει στο σκαμνί την τρόικα», «Το Ευρωκοινοβούλιο σταυρώνει την τρόικα», «Χασάπης η τρόικα, λέει το Ευρωκοινοβούλιο», «Ευρωκοινοβούλιο σε τρόικα: Στην Ελλάδα αποτύχατε», «Χαστούκι από το Ευρωκοινοβούλιο στην τρόικα» κ.λπ. Αιτία του πανεθνικού (δεξιού κι αριστερού) αυτού συλλαλητηρίου ήταν η έκθεση που ετοίμαζε το Ευρωκοινοβούλιο για τα πεπραγμένα της τρόικας στις χώρες του Νότου. Γι’ αυτόν τον λόγο επισκέφθηκαν τις Βρυξέλλες και ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης· για να κάνουν τον «κόλαφο» του Ευρωκοινοβουλίου στη μισητή τρόικα ακόμη πιο ισχυρό.
Λίγοι Ελληνες έμαθαν ότι την περασμένη εβδομάδα το Ευρωκοινοβούλιο ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία την «έκθεση-κόλαφο» για τις ενέργειες της τρόικας σε χώρες που εφαρμόζονται τα Μνημόνια (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος). Υπό τους παραπλανητικούς τίτλους «Για αστοχίες στον οικονομικό σχεδιασμό κατηγορεί την τρόικα το Ευρωκοινοβούλιο» οι Ελληνες έχασαν το βασικότερο συμπέρασμα της έκθεσης, ότι δηλαδή «η δημιουργία του σχήματος της τρόικας ήταν αναπόφευκτη στην πρώτη φάση της κρίσης, λόγω της απουσίας κατάλληλων μηχανισμών και κατάλληλων πολιτικών στο ευρωπαϊκό επίπεδο» και ότι το Ευρωκοινοβούλιο «εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι η χρηματοδοτική συνδρομή (των χωρών της Ε.Ε.) πέτυχε βραχυπρόθεσμα τον στόχο της αποφυγής μιας ανεξέλεγκτης αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους που θα επέφερε εξαιρετικά σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, οι οποίες πιθανώς θα ήταν χειρότερες από τις σημερινές… και, ενδεχομένως, την αναγκαστική έξοδο χωρών από τη Ζώνη του Ευρώ».
Εχασαν όμως και την επισήμανση ότι δεν ήταν το Μνημόνιο που έφερε την κρίση στην Ελλάδα, αλλά η κρίση (μαζί με τη «στατιστική λαθροχειρία», όπως ρητά αναφέρει η έκθεση, των κυβερνήσεων Καραμανλή) που έφερε το Μνημόνιο. «Πριν από την έναρξη του προγράμματος», γράφει η έκθεση, «υπήρχε ένας διττός φόβος που αφορούσε την “αφερεγγυότητα” και τη “μη βιωσιμότητα” των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας ως αποτέλεσμα της συνεχώς μειούμενης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και του μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού, λόγω της χαμηλής πραγματικής είσπραξης φόρου εταιρειών, με το δημόσιο έλλειμμα να αγγίζει το 15,7% του ΑΕΠ το 2009, έναντι -6,5% το 2007, και τον λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ να συνεχίζει την ανοδική πορεία του από το 2003, όταν είχε διαμορφωθεί στο 97,4%, αγγίζοντας το 129,7% το 2009 και το 156,9% το 2012».
Το Ευρωκοινοβούλιο «είναι της γνώμης ότι η προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος (σ.σ.: πριν από το 2009)… Η βαθμιαία αποκάλυψη της στατιστικής λαθροχειρίας στην Ελλάδα είχε αντίκτυπο στην ανάγκη αναπροσαρμογής των πολλαπλασιαστών, των προγνώσεων και των προτεινόμενων μέτρων».
Τέλος το Ευρωκοινοβούλιο χαιρετίζει την επιτυχία της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας να βγουν από το Μνημόνιο, αλλά λυπάται γιατί η Ελλάδα δεν τα κατάφερε. Μάλλον δεν θα έχουν μάθει τίποτε για το «success story»…