Οι επερχόμενες ελληνικές εκλογές μπορεί να ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου που υποτίθεται ότι θα έκλεινε η πρόσφατη συμφωνία διάσωσης με την παροχή δανείων ύψους 86 δισ. ευρώ. Δεδομένου ότι είναι πιθανό κανένα κόμμα να μην πετύχει αυτοδυναμία στις εκλογές, ίσως να είναι δύσκολο να σχηματιστεί μια ισχυρή κυβέρνηση που να μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής. Μάλιστα υπάρχει ακόμη και ο κίνδυνος να γίνουν και νέες εκλογές σπρώχνοντας την Ελλάδα πίσω στην κρίση.
Οταν ο κ. Αλέξης Τσίπρας πυροδότησε την εκλογική αναμέτρηση παραιτούμενος από την πρωθυπουργία πιθανότατα σκάφτηκε ότι θα τις κέρδιζε σχετικά εύκολα. Ο Τσίπρας σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να απαλλαγεί από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους που είναι αντίθετοι με τη συμφωνία διάσωσης και να εξασφαλίσει μια νέα κυβερνητική εντολή ώστε να την εφαρμόσει. Ωστόσο, οι νέες δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα σκιαγραφούν μια νέα εικόνα. Σε όλες τους εξακολουθεί να προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο έχει μειωθεί δραστικά η διαφορά του από τη Ν.Δ. Επιπλέον, το ποσοστό δημοτικότητας του ίδιου του Τσίπρα έχει υποχωρήσει στο 30% από 70% που ήταν τον περασμένο Μάρτιο, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονία. Φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι πλέον απρόσβλητος. Αντίκτυπο έχει και ο εμφύλιος πόλεμος στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι αλήθεια ότι η τεράστια πλειοψηφία των βουλευτών που θα αναδειχτούν από τις εκλογές το πιθανότερο είναι ότι θα ανήκουν σε κόμματα που, τουλάχιστον θεωρητικά, δεσμεύονται να εφαρμόσουν τη συμφωνία οικονομικής διάσωσης. Το πρόβλημα είναι πως ο κ. Τσίπρας έχει δηλώσει πως δεν θα είναι πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης που θα περιλαμβάνει τη Ν.Δ. Ή δύο μικρότερα κεντρώα και κεντροαριστερά κόμματα. Επιπλέον είναι άγνωστο αν ο κυβερνητικός εταίρος που προτιμάει ο κ. Τσίπρας, οι ακροδεξιοί Ανεξάρτητοι Ελληνες, θα κατορθώσουν να μπουν στη βουλή.
Αν δεν κατορθώσει ο κ. Τσίπρας να σχηματίσει κυβέρνηση, ίσως να διενεργηθούν και άλλες εκλογές, οι τρίτες αυτό τον χρόνο. Η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω οικονομική καταστροφή. Μπορεί μάλιστα να επανέλθει η εικασία περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Κάλλιστα θα μπορούσε ο ελληνικός λαός να τιμωρήσει τον κ. Τσίπρα αν προκαλέσει τρίτες εκλογές. Δεδομένου αυτού θα μπορούσε ο κ. Τσίπρας να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με τα δύο κόμματα που δεσμεύτηκε να μη σχηματίσει. Στο κάτω κάτω ο πρώην πρωθυπουργός έχει ιστορικό υπαναχώρησης από τις δεσμεύσεις του. Η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την αποτελεσματική εφαρμογή της συμφωνίας διάσωσης. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα καταφέρει να απαλλαγεί από όλους τους εσωκομματικούς του αντάρτες φοβούμενος ότι θα τροφοδοτήσει τις τάξεις του νέου αποσχισθέντος κόμματος (Λαϊκή Ενότητα). Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να δει την κυβέρνησή του να αρχίζει με πλειοψηφία, αλλά την ενότητά της να εξαφανίζεται όταν θα κληθεί να πάρει σκληρές αποφάσεις, πυροδοτώντας και πάλι εκλογές. Το σενάριο αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν το κόμμα που θα προσκληθεί να πάρει μέρος σε κυβέρνηση υπό τον κ. Τσίπρα επιμείνει να συμμετέχουν και τα υπόλοιπα κεντρώα κόμματα, κάτι που θα χάριζε στην κυβέρνηση πλειοψηφία αρκετή ώστε να αντέξει πιθανές αποσκιρτήσεις. Φυσικά όλοι αυτοί οι υπολογισμοί θα αλλάξουν αν κερδίσει τις εκλογές η Ν.Δ. Θα είναι ευκολότερο να σχηματίσει κυβέρνηση διότι έχει δεσμευτεί να συνεργαστεί με οποιοδήποτε δημοκρατικό κόμμα. Εχει δηλώσει ακόμη ότι θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Πράγματι, ίσως αυτό να ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα για την Ελλάδα, ωστόσο είναι απίθανο να συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας.
Ακόμη και αν αποφευχθούν τα χειρότερα σενάρια, υπάρχει ο κίνδυνος ό,τι είναι το πλέον συμφέρον για τον ελληνικό λαό να μην αποτελέσει, εν μέσω της πολιτικής διαμάχης, οδηγό των εξελίξεων.