Το ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα της εσωκομματικής του εκλογικής διαδικασίας εκλογής της ηγεσίας του, οφείλει να πρωταγωνιστήσει στις διεργασίες για την ενότητα της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς, της οικολογίας και του προοδευτικού κέντρου στην χώρα μας, για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών και την ανάσχεση της συντηρητικοποίησης περαιτέρω της ελληνικής κοινωνίας και τα αδιέξοδα που δημιουργεί η διακυβέρνηση της χώρας από την ΝΔ.
Η εικόνα διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνώσα αριστερά και ως ο ισχυρός πόλος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που άλλαξε τα δεδομένα των τελευταίων εννέα χρόνων, δημιουργεί αντικειμενικά την ευκαιρία για το μικρό εκλογικά ακόμη ΠΑΣΟΚ, να αναταχθεί στα εκλογικά του ποσοστά και με δεδομένη την εκλογική καθίζηση της ΝΔ στις ευρωεκλογές, να ελπίζει πως μπορεί σύντομα να επιστρέψει αυτό, ως ο κυρίαρχος πόλος της δημοκρατικής παράταξης .
Μπορεί μόνο του το ΠΑΣΟΚ; Η απάντηση «ΝΑΙ μπορεί», αρκεί να αλλάξει ηγεσία ή επιβεβαιώνοντας την υπάρχουσα, προσδίδοντας στον/στην Πρόεδρο του , χαρακτηριστικά πρωθυπουργήσιμου ηγέτη , βασίζεται κυρίως στην συναισθηματική επιθυμία όλων των στελεχών και φίλων του ΠΑΣΟΚ, που έχουν στο μυαλό τους την φράση «να η ευκαιρία» που όμως μένει ν’ αποδειχτεί στο μέλλον ως η σωστή εκλογική στρατηγική στόχευση.
Η εν λόγω επιλογή αξιοποιεί ως ευκαιρία την πολιτική συγκυρία απαξίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας όντως το αίσθημα της ελπίδας για την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κάποια στιγμή ίσως και σύντομα. Ωστόσο το σημαντικότερο όλων δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι, η πιθανή επαναφορά του ΠΑΣΟΚ σε εκλογικά ποσοστά αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμη και κυβέρνησης, επειδή τα έκαναν μαντάρα οι άλλοι –αριστερά και δεξιά-, αλλά η προσπάθεια δημιουργίας άμεσα, της μεγάλης πλειοψηφικής δημοκρατικής παράταξης που θα κυβερνήσει μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές και για χρόνια τον τόπο και στην οποία το ΠΑΣΟΚ θα διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο, πρωταγωνιστώντας στις διαδικασίες ειλικρινούς και στέρεης διαμόρφωσής της.
Η εν λόγω στρατηγική της εκλογικής συνεργασίας στις επόμενες εθνικές εκλογές των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς, της οικολογίας και του προοδευτικού κέντρου στην χώρα μας, οι εκλογικές μάχες στην Αθήνα και την Θεσσαλία απέδειξαν ότι είναι πλειοψηφικές και βασίζονται λιγότερο στις πολιτικές συγκυρίες που φέρνουν το τελικό αποτέλεσμα.
Φυσικά αυτή η στρατηγική για το ΠΑΣΟΚ και όλων των υπολοίπων δυνάμεων του χώρου της δημοκρατικής παράταξης δεν είναι μία εύκολη υπόθεση διότι το ταγκό θέλει δύο, ενώ στην περίπτωσή μας η αρμονία συνύπαρξης θα χρειαστεί τρεις και τέσσερις συνοδοιπόρους.
Οι Πληγές του παρελθόντος οφείλουν να κλείσουν και σε αυτό η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ –όχι όμως μόνον- έχει κυρίαρχο ρόλο να διαδραματίσει.
Η μνημονιακή περίοδος που υπήρξε καταλύτης της πορείας απαξίωσης του πολιτικού συστήματος που εκφράστηκε με το τεράστιο ποσοστό αποχής στις ευρωεκλογές οφείλει να μας έχει διδάξει όλους στην δημοκρατική παράταξη πως οφείλουμε να είμαστε όλοι μαζί, αφήνοντας στην άκρη τις άναρθρες κραυγές και διαφωνίες, αναζητώντας τις συγκλύσεις και τον κοινό τόπο, καθώς για μία σύγχρονη προοδευτική διακυβέρνηση απαιτούνται μεταρρυθμιστικές αποφάσεις που ξεβολεύουν και πολιτικές που οφείλουμε να υιοθετήσουμε δημιουργώντας την ελπίδα για την νέα γενιά της πατρίδας μας και ιδιαίτερα για τους ασθενέστερους.
Η περίοδος του διχασμού και του στείρου κομματικού ανταγωνισμού της λογικής «ο θάνατός σου η ζωή μου», έχει κλείσει τον ιστορικό της κύκλο, ενώ δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως ο ιστορικός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν εκείνος πρώτος που έδειξε τον δρόμο της πολιτικής ευθύνης των συνεργασιών ακόμη και με εκείνους που τον έστειλαν στο Ειδικό Δικαστήριο, όταν συνεργάστηκε στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα το ταραγμένο 89. Εάν πιστεύουμε σήμερα ως ΠΑΣΟΚ ότι ήρθε η ώρα της πολιτικής επιστροφής του κόμματός μας στην διακυβέρνηση του τόπου, οφείλουμε να εργαστούμε για την δημιουργία των προϋποθέσεων μιας πλειοψηφικής προοδευτικής πολιτικής ανατροπής… και όχι για μία πιθανή και σε βάθος χρόνου επιστροφής, απέναντι σε μία κυβέρνηση της ΝΔ που μπορεί να ηττηθεί στις επόμενες εθνικές εκλογές, εάν η ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων γίνει πραγματικότητα. Αυτή είναι η στρατηγική που μπορεί να δημιουργήσει ξανά την ελπίδα συμμετοχής όσων σήμερα απέχουν, είναι απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα και το έδειξαν ηχηρά στις ευρωεκλογές. Αυτή είναι η στρατηγική που και να μην πετύχει στο τέλος η εκλογική σύμπραξη των δυνάμεων της προοδευτικής παράταξης, εάν υπηρετείται με ειλικρίνεια από το ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του, θα φέρει σίγουρα και στέρεα εκλογικά ποσοστά ικανά ηγεμονίας του χώρου στην δημοκρατική παράταξη.
Η εκλογική αναμέτρηση στις 6 Οκτωβρίου οφείλει όλους να μας βρει έτοιμους και με καθαρή απάντηση στην κάλπη , απέναντι στο πραγματικό δίλλημα ποιος μπορεί να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ υπηρετώντας αυτή την στρατηγική, της ουσιαστικής ενότητας των προοδευτικών δυνάμεων και όχι την στρατηγική της εκλογικής εκμηδένισης τω ν υπολοίπων δυνάμεων της προοδευτικής παράταξης, που στόχο έχει την επιστροφή των ψηφοφόρων της άλλοτε μεγάλης κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ, σε ένα ΠΑΣΟΚ που στοχεύει μόνο στην επαναφορά του στην εξουσία ως ιστορική δικαίωση και αποκατάσταση της δικομματικής ισορροπίας που γνωρίσαμε στην μεταπολιτευτική περίοδο.
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα άλλωστε, όπως και η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, δεν αρκεί να είναι μόνον πλειοψηφία, αλλά να έχουν σύγχρονα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα βελτιώσουν προοδευτικά την παραγόμενη πολιτική ως διακυβέρνηση, δίδοντας λύσεις με κοινωνικό πρόσημο και ελπίδα στους πολίτες. Ο Χάρης Δούκας πιστεύω πως είναι έτοιμος να κάνει το άλμα και την διαφορά για το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Παράταξη σε αυτή την κατεύθυνση. Οι ίδιοι οι πολίτες και η αθρόα συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ οφείλουν ωστόσο, να είναι και οι εγγυητές αυτή της πορείας.