Για την πολιτική ευθύνη της πορείας προς την εθνική καταστροφή, έχουν ειπωθεί και λέγονται πολλά. Για την κοινωνική ευθύνη αρθρώνονται λίγα και συνήθως με λάθος τρόπο ή από λάθος πρόσωπα.

.

Στις εκλογές θα μιλήσει ο λαός. Και ό,τι πει θα γίνει. Πίσω από την κουρτίνα, καθένας είναι μόνος με τη συνείδησή του και τον βαθύτερο εαυτό του, ελεύθερος να αποκαλύψει χωρίς δισταγμό αυτό που είναι.

.

Η έκπληξη της προεκλογικής περιόδου είναι η θεαματική εισβολή στο προσκήνιο της Aκροδεξιάς. Δεν αρκεί η κρίση, η φτώχεια, η αβεβαιότητα για το μέλλον, η παρακμή του κέντρου της Αθήνας, το αδιέξοδο στο μεταναστευτικό, για να δικαιολογήσουν το μίσος ως ιδεολογία, τον ρατσισμό και τον φασισμό. Χρειάζεται κάτι περισσότερο, κάτι άλλο, πέρα από το θυμό και την απόγνωση, για να πάρει κάποιος έναν τέτοιο δρόμο.

.

Η είδηση που αποκάλυψε η εφημερίδα «Εθνος» είναι συγκλονιστική: Ακροδεξιός ηγέτης εμφανίζεται συνιδιοκτήτης ροζ ξενοδοχείου, που απασχολεί και αλλοδαπούς. Η συμμετοχή του στο «New Dream», στην πλατεία Αττικής, αποκαλύπτει την υποκρισία της Ακροδεξιάς σε όλα τα επίπεδα: Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια και την ίδια ώρα εκμετάλλευση αλλοδαπών, απασχόληση ιερόδουλων, κερδοσκοπία πάνω στα απωθημένα καταπιεσμένων συζύγων. Πίσω του στοιβάζονται ακριβώς αυτοί: Ψευτοπατριώτες, επαγγελματίες της ηθικολογίας, συμπλεγματικοί που φουσκώνουν κυνηγώντας τους πιο αδύναμους, χούλιγκανς που θεωρητικοποιούν τον φανατισμό τους, εχθροί της δημοκρατίας και της ανοχής, που επικαλούνται τη δημοκρατία και την ανοχή για να κατοχυρώσουν το δικαίωμά τους να υπάρχουν ως πολιτική οργάνωση.

.

Και ακόμη πιο πίσω υπάρχει ένα κομμάτι του λαού, που βρίζει -δίκαια- το πολιτικό σύστημα, καταριέται -δίκαια- το κατάντημά του, απελπίζεται -δίκαια- μπροστά σε ένα μέλλον που διαγράφεται ζοφερό και αποφασίζει -δυστυχώς- να ταυτιστεί με ό,τι σκοτεινότερο έχει παραχθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αλλά για να φτάσει ως εκεί κανείς, πρέπει και να μην τον τρομάζει το είδωλό του σ’ αυτόν τον καθρέφτη. Πρέπει να είναι συμφιλιωμένος με την κακία, το μίσος, τον φανατισμό, τον ανορθολογισμό και τα πιο άγρια ανθρώπινα ένστικτα.

.

Στην κατοχή θα ήταν μαυραγορίτης, στα χρόνια της εκδικητικής δεξιάς, καταδότης, στη χούντα, βασανιστής και στον καιρό του μνημονίου, αυτό που είναι σήμερα.

.

Έτσι, τη Δευτέρα το πρωί θα γίνει και ένας άλλος απολογισμός: Δεν θα μάθουμε μόνο αν υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης και τι είδους θα είναι αυτή, θα μάθουμε περισσότερα για το ποιοι είμαστε.

.

Κάποιος πολίτης χάνει το φως του ξαφνικά και η πάθησή του απλώνεται σαν επιδημία στην πόλη, γιατί μεταδίδεται σε όποιον έρχεται σε επαφή μαζί του. Οι τυφλοί γίνονται όλο και περισσότεροι, κανείς δεν θέλει να τους βοηθήσει για να μην κολλήσει, απομονώνονται και σταδιακά περιέρχονται σε κτηνώδη κατάσταση. Δεν είμαστε πολύ μακριά από την αλληγορία του Ζοζέ Σαραμάγκου.

.

Η Αγγελική Σπανού είναι δημοσιογράφος