Λίγα πράγματα κάνουν τον χρόνο να φαίνεται λειψός, να μην μας φτάνει, να νιώθουμε στερημένοι, ένα είναι η ευχαρίστηση, άλλο είναι η ηδονή και τελευταίο αλλά όχι έσχατο η δράση. Αυτό το γνωρίζουν οι κινηματογραφιστές γι αυτό φροντίζουν να χάνονται οι θεατές στη δράση, γιατί αλλιώς θα μαραθούν στην πλήξη.
Ο Ράιαν Γκόσλινγκ είναι μέλος του «προλεταριάτου» του κινηματογράφου, δηλαδή ένας Κασκαντέρ. Είναι αυτός που πυροβολείται, ίπταται, πετάγεται, τσακίζεται για να απολαύσουν οι θεατές από τη ζεστή θεσούλα τους τα παθήματά του και τα επιτεύγματα του και να επιστρέψουν στη ραστώνη, τη μαλθακότητα και την ασφάλειά τους. Στον «Κασκαντέρ», ο Γκόσλινγκ μπαίνει στα παπούτσια του Κολτ Σίβερς, ενός έμπειρου κασκαντέρ ταινιών που έχει επιλέξει μετά από ένα τρομαχτικό ατύχημα να απομακρυνθεί από τη λάμψη, τη γοητεία αλλά και την επικινδυνότητα του Χόλιγουντ, για να δώσει προτεραιότητα στη σωματική και ψυχική του υγεία.
Η ζωή του ήρωά μας παίρνει απροσδόκητη τροπή όταν ο Σίβερς επιστρέφει απρόθυμα πίσω στον κόσμο των ακροβατικών της δράσης και της καταπόνησης. Ένα μεγάλο στούντιο ετοιμάζεται για μια ταινία-μπλοκμπάστερ με επικεφαλής την πρώην του, Τζόντι Μορένο, την οποία υποδύεται η Έμιλι Μπλάντ.
Όπως είπαμε ένας προλετάριος του κινηματογράφου είναι ο Κολτ Σίβερς και μάλιστα καταπονημένος σωματικά και ψυχικά στην καινούργια παραγωγή, εκτός από το να πέφτει και να σηκώνεται, να συγκρούεται και να πυροβολείται, να ίπταται με αυτοκίνητα και να προσγειώνεται ανωμάλως, να δέχεται βροχή τα πυξ – λαξ και τις ομοβροντίες τώρα του ζητούν να λύσει μια σκευωρία τρομερή, να ανασκευάσει μια συνωμοσία μοχθηρή, να εντοπίσει και να φέρει πίσω σώο και αβλαβή έναν εξαφανισμένο από προσώπου γης σταρ του σινεμά και κυρίως να επουλώσει τις αμυχές, να γιατρέψει τις πληγές και να αναστήσει τον έρωτά του με την σκηνοθέτιδα του κι όλα αυτά ενώ πρέπει να εκτελεί άψογα τα καθήκοντά του και να δέχεται αδιαμαρτύρητα την καθημερινή κλοτσοπατινάδα των προγραμματισμένων γυρισμάτων.
Καθώς ο έρμος Κολτ Σίβερς βρίσκει το ένα μετά το άλλο τα κομμάτι του εαυτού του και επιστρέφει στον κόσμο που προσπάθησε να αφήσει πίσω του, πρέπει να αντιμετωπίσει όχι μόνο το παρελθόν του αλλά και τα άλυτα συναισθήματά του για τη Μορένο. Η δυναμική τους είναι ηλεκτρισμένη, με τον Σίβερς και την Μορένο να μοιράζονται τις ρητορικές βολές, τα ηλεκτροφόρα βλέμματα και τις αλεσμένες επιθυμίες και επιπλέον να πρέπει να είναι στρατιώτες στις υποχρεώσεις τους και δημιουργικοί στα καθήκοντά τους.
Η περίπλοκη ιστορία του ζεύγους χρησιμεύει ως ο συναισθηματικός πυρήνας του «Κασκαντέρ», οδηγώντας την αφήγηση προς κάποια κατεύθυνση, καθώς ο Σίβερς παλεύει με τα αντικρουόμενα συναισθήματά του και η ταινία να μη θέλει να βολευτεί μόνο μέσα στα εφέ, τις άγριες σκηνές δράσεις και τις εντυπωσιακές ανατροπές.
Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιτς, γνωστός για τη δουλειά του σε ταινίες γεμάτες δράση όπως το «Atomic Blonde» το «Bullet Train» και το «Deadpool 2», φέρνει το χαρακτηριστικό του στυλ στην ταινία. Το υπόβαθρο του Λιτς ως πρώην κασκαντέρ προσδίδει αυθεντικότητα στις σκηνές δράσης της ταινίας, οι οποίες είναι παλλόμενες και σχολαστικά χορογραφημένες. Από καταδιώξεις με αυτοκίνητα υψηλής ταχύτητας μέχρι εντυπωσιακά ακροβατικά που προκαλούν την ένταση και το δέος, ο σκηνοθέτης προσφέρει άφθονες συγκινήσεις, ενώ φροντίζει να μη θυσιάζει παντελώς την ανάπτυξη των χαρακτήρων ή να κάψει πλήρως το συναισθηματικό περιτύλιγμα.
Ενώ η ταινία σίγουρα προσφέρει αδρεναλίνη, γι αυτό εξ άλλου δημιουργήθηκε για να διασκεδάσει τα πλήθη, κάποιες φορές εμβαθύνει στις πολύπλοκες σχέσεις των χαρακτήρων της, ιδιαίτερα του ερωτευμένου διδύμου του Κολτ Σίβερς και της Τζόντι Μορένο. Η ερωτική τους ιστορία ξετυλίγεται με φόντο την αίγλη και τον κίνδυνο του Χόλιγουντ, προσθέτοντας μια συναισθηματική απήχηση στην ταινία που μένει να ξεπλύνει την αχαλίνωτη δράση, την ασπόνδυλη ιστορία και τα συνεχή κυνηγητά.
Υπέροχο είναι να σκέφτεται κανείς σαν άνθρωπος της δράσης και να ενεργεί σαν άνθρωπος της σκέψης, όταν όμως συμβαίνει το αντίθετο τα πράγματα μαραίνονται, γίνονται βαρετά, άτολμα και φλύαρα. Καλό είναι οι άνθρωποι του θεάματος να μην ξεχνούν ότι άλλο είναι η μάταιη κίνηση, η προβλέψιμη εναλλαγή και η ακατάσχετη αναμπουμπούλα και άλλη κατάσταση είναι η ζωογόνα δράση, η συναρπαστική αφήγηση και οι απρόσμενες ανατροπές.