Ο Κάρολος Παπούλιας συναντήθηκε με την Ιστορία, δηλαδή με την ευθύνη απέναντι στην πατρίδα ήδη από παιδί, μετέχοντας στην Εθνική Αντίσταση και συνέχισε ως νέος, μετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα. Λίγοι έχουν, όπως αυτός, το προνόμιο να έρθουν σε επαφή με την Ιστορία πριν έρθουν σε επαφή με την Πολιτική. 

Μέσα σε μια εποχή εύκολων και μεγάλων λόγων ήταν πάντα ολιγόλογος και ουσιώδης. Δεν υπήρξε ποτέ του συρμού. Δεν έχασε ποτέ την αισθητική του αντίληψη. Ως βασικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εξέφραζε πάντοτε την πιο ευπρεπή εκδοχή της μάχιμης πολιτικής. Η σχέση  αδελφικής και εξομολογητικής φιλίας που τον συνέδεσε με τον Ανδρέα Παπανδρέου βασιζόταν στην απόλυτη εχεμύθεια και στην υψηλή αίσθηση του χιούμορ.

Ο Κάρολος Παπούλιας είχε μακρόχρονη συμμετοχή στην πολιτική διεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής και διετέλεσε για πολλά χρόνια υπουργός των Εξωτερικών με βαθιά γνώση και ολοκληρωμένη άποψη. Χωρίς ποτέ να καταστήσει την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της χώρας αντικείμενο επικοινωνιακού χειρισμού. Ούτε καν δημόσιου εσωτερικού λόγου. 

Όταν βρέθηκε εκτός Βουλής, αντιμετώπισε με την έντονη αίσθηση αξιοπρέπειας που τον διέκρινε την αδικία που είναι σύμφυτη με τη συγκυριακή λειτουργία της δημοκρατίας. Η μοίρα της Ιστορίας λες και αντέδρασε τότε. Ο Κάρολος Παπούλιας κλήθηκε το 2005 να καταστεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας με πρωτοβουλία της άλλης μεγάλης πλευράς του τότε κομματικού συστήματος, εκλεγόμενος δυο φορές με συντριπτική πλειοψηφία.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.protagon.gr