Με μια επίσκεψη στον ιστότοπο του άρτι υφυπουργοποιηθέντος Θάνου Μωραΐτη μαθαίνουμε ότι δεν λειτουργεί. «Μας συγχωρείτε, εκτελούνται εργασίες συντήρησης στον ιστότοπο. Site is under construction». Παρεμφερής ένδειξη και στον ιστότοπο του Αγγελου Τόλκα, «η ιστοσελίδα είναι υπό κατασκευή».
Είναι προφανές ότι οι δύο νέοι υφυπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ θέλουν να αποκρύψουν όσα δήλωναν, έως πρόσφατα, εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι οι πρώτοι διδάξαντες. Είχαν προηγηθεί οι Εφη Αχτσιόγλου και Κατερίνα Νοτοπούλου, που όταν υπουργοποιήθηκαν έσπευσαν να διαγράψουν αναρτήσεις που θεωρούσαν ότι τις εξέθεταν πολιτικά.
Πρόκειται για μια πρακτική που έχει περιγράψει γλαφυρά ο Οργουελ στο 1984: «Οταν ένα ντοκουμέντο έπρεπε να καταστραφεί… αυτόματα άνοιγε το καπάκι της μνήμης που έβρισκε και το έριχνε μέσα. Από εκεί το χαρτί στροβιλιζόταν σ’ ένα ρεύμα θερμού αέρα για να κατευθυνθεί στους πελώριους φούρνους που ήταν κρυμμένοι κάπου στα άδυτα του κτιρίου».
Ευτυχώς, στον 21ο αιώνα δεν υπάρχουν φούρνοι για να καταστρέφονται τα ανεπιθύμητα ντοκουμέντα. Ακόμα χειρότερα, κλείνεις τον ιστότοπο, νομίζεις ότι εξαφάνισες τα τεκμήρια της αναξιοπρέπειας, αλλά εκείνα επιστρέφουν από το παράθυρο. Τα διαβολεμένα web archives έχουν αποθηκεύσει τα πάντα. Ασε που σβήνεις τις αναρτήσεις στο Facebook και πριν προλάβεις να κάνεις το ίδιο με το Twitter, οι ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι τα έχουν όλα σε screenshot. Το δε σατανικό Google search πάει και ανακαλύπτει αναπαραγωγές των όσων έχεις πει σε απίθανους ιστότοπους. Κανονική Λερναία Υδρα. Ενα κεφάλι της κόβεις, δέκα βγαίνουν.
Εκτός από ατελέσφορη, η προσπάθεια ακύρωσης του παρελθόντος, η διαγραφή της Ιστορίας, είναι μια βαθιά ανήθικη πράξη. Προσωπικά και πολιτικά. Συνιστά έμπρακτη και συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης του πολιτικού ακροατηρίου. Ξεχάστε ό,τι έλεγα, θα ισχυριστώ ότι δεν το είπα ποτέ. Το ψέμα ως πολιτική μέθοδος.
Πέρα όμως από τους φορείς του ψέματος, τεράστια είναι η ευθύνη των πολιτικών οργανισμών που ενθαρρύνουν αυτού του είδους τις πρακτικές από νεοπροσήλυτους. Τις αποδέχονται, δηλαδή τις νομιμοποιούν πολιτικά. Με τον τρόπο αυτό απαξιώνουν και ευτελίζουν την πολιτική. Στέλνουν το μήνυμα στην κοινωνία ότι όλα επιτρέπονται, ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στέλνουν το μήνυμα ότι η αξιοπρέπεια, ο αυτοσεβασμός, η ειλικρίνεια, η συνέπεια λόγων και έργων, η ευθύτητα, είναι κοινωνικά και πολιτικά ασήμαντες αξίες. Στη θέση τους ο κυνισμός, οι μεθοδεύσεις και η αναλγησία.
Αυτό είναι η μεγαλύτερη ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν στη Δημοκρατία. Η υπονόμευσή της από τα μέσα, με πρακτικές που διαλύουν τον κοινωνικό ιστό και διαρρηγνύουν τους άγραφους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης.
Ευτυχώς που υπάρχει η Λερναία Υδρα του Διαδικτύου για να μας θυμίζει ότι η Ιστορία ούτε ακυρώνεται ούτε παραγράφεται.