Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΟΥΑΡΩ έπιασε τον εαυτό του να μην πολυπιστεύει στα θαύματα -εκτός από αυτά που έκανε… ο ίδιος στη δουλειά του- και ένιωσε άβολα. Είχε παρατηρήσει ότι οι Έλληνες, αντίθετα, πίστευαν πολύ και εναπόθεταν το μέλλον τους αποκλειστικά σ΄αυτά! Μόλις είχε πατήσει το πόδι του στην Τήνο και κινδύνευε να ποδοπατηθεί από το μεγάλο πλήθος που προσευχόταν, έκλαιγε, σερνόταν, ικετεύοντας τη Μεγαλόχαρη για ένα θαύμα… Εδώ που τα λέμε, συλλογίστηκε, και η Παναγιά τους είχε φερθεί γενναιόδωρα. Πόσες φορές, τελευταία, μάθαινε για περιπτώσεις ανθρώπων κουτσών, τυφλών, κουφών, που ενώ έπαιρναν επί χρόνια επιδόματα αναπηρίας, είχαν πλέον θεραπευθεί εντελώς, χάρη στην πίστη τους!
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ τη λάτρευε κυριολεκτικά την Παναγία! Απανωτά τα θαύματα που του ’χε κάνει, μεγάλη η χάρη της – και συνέχιζε ασταμάτητη… Ποιος να φανταζόταν ότι θα γινόταν κάποτε πρόεδρος της ΝΔ, αυτός, που είχε ρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ και που είχε φτιάξει δικό του κόμμα, πολεμώντας και σέρνοντας της τα εξ αμάξης… Και ποιος να φανταζόταν ότι θα γινόταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και μάλιστα σε κυβέρνηση συνεργασίας, με όλες αυτές τις ακραίες απόψεις που κουβάλαγε. Μήπως αυτό το τελευταίο, στο οβάλ γραφείο, ένα θαύμα δεν ήτανε; Να τον ακούει ολόκληρος Ομπάμα με ευλαβική προσοχή και να τον στηρίζει στον αγώνα του κατά της Μέρκελ; Ένιωσε το δάκρυ να του καίει το μάγουλο καθώς κυλούσε προς τα κάτω. Σταυροκοπήθηκε ξανά…
Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ στηρίχτηκε στην Αγία Τράπεζα για να σηκωθεί! Δεν ήταν και τόσο εύκολο να γονατίζει πια στην εκκλησία… Ήθελε όμως να ευχαριστήσει την Παναγία για το άγιο θαύμα της. Και ο Σημίτης και ο Παπανδρέου είχαν δεχθεί να μιλήσουν στη μεγάλη επέτειο του κινήματος! Μπορεί ο Παπανδρέου να είχε διαγράψει τον Σημίτη, μπορεί να είχε διαγράψει ακόμα και τον ίδιο, αν δεν έκανε πίσω στη δημιουργία του ομίλου, μπορεί οι σχέσεις να ήταν λίγο τεταμένες λόγω του πριγκηπικού οικονομικού χρέους, αλλά… γι’ αυτό τα λένε θαύματα, αναλογίστηκε. Έσκυψε ευλαβικά το κεφάλι και έκανε αργά το σταυρό του. Είπε να ζητήσει, μέρα που ’ταν, ακόμα ένα θαύμα, μπας και πιάσει το ΠΑΣΟΚ διψήφιο νούμερο στις επόμενες εθνικές εκλογές, αλλά συγκρατήθηκε. Μερικά πράγματα ξεφεύγουν ακόμα και από τα όρια του θαύματος… Κι ούτε είναι σωστό να φαίνεσαι αχάριστος και να προκαλείς τα Θεία!
Ο κύριος ΚΩΣΤΑΣ έσκασε το γνωστό του χαμόγελο, ολοκληρώνοντας την ομιλία που ετοίμαζε για την 3η του Σεπτέμβρη. Θα τους το ’λεγε καθαρά, ακόμα μία φορά: Μην περιμένετε να γίνουν τίποτα θαύματα. Μόνη ελπίδα είναι να συγκροτηθεί μια μεγάλη προοδευτική – μεταρρυθμιστική παράταξη! Τέτοιες μέρες χαιρόταν που δεν ήταν πια πρωθυπουργός. Τι βάσανο κι αυτό, να παίρνεις σβάρνα τις μεγαλόχαρες προσπαθώντας να κάνεις το σταυρό σου…
Ο ΦΩΤΗΣ δεν τα πολυπίστευε τα θαύματα! Ακόμα όμως κι όταν γίνονταν, τρεις μέρες κράταγαν. Μόνο το θαύμα της συμμετοχής της ΔΗΜΑΡ στη κυβέρνηση είχε κρατήσει λίγο παραπάνω… Παρ’ όλα αυτά, έλεγε να πάει μια βόλτα από το Βέρμιο, μπας και τον φωτήσει η Παναγία. Ευκαιρία να καλοπιάσει λίγο και τους επιζώντες της γενοκτονίας Ποντίους, που δεν το ’χαν και σε πολύ να θυμηθούν με την ευκαιρία της μέρας και την άλλη Μαρία, τη… Ρεπουσιώτισσα! Στη σκέψη αυτή, τον έλουσε κρύος ιδρώτας. Είχε πάντως και μια κρυφή ελπίδα. Απ’ όσο θυμόταν τουλάχιστον, όσες φορές είχε συμμετάσχει ο Κωνσταντόπουλος στην περιφορά της εικόνας της Παναγίας Σουμελά, είχε μπει στη Βουλή την επόμενη φορά!
Ο ΑΛΕΞΗΣ δεν είχε πια καμιά αμφιβολία! Αυτά που του λέγανε στην ΚΝΕ, ότι δήθεν δεν υπάρχει θεός, ήταν όλα μπούρδες… Η Παναγιά η Πασόκα, η προστάτρια των δημοσίων υπαλλήλων, είχε κάνει το θαύμα της κι αυτός καμάρωνε τώρα, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Το άλλο θαύμα όμως -της ενιαιοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ- δεν γινόταν με τίποτα. Πρέπει να της την είχαν δώσει πολύ της Παναγίας κάτι Γλέζοι και κάτι Λαφαζάνηδες… Θα της έστελνε το Δραγασάκη που ήξερε πώς να την καθησυχάσει, γιατί αν πήγαινε κανένας άλλος, μπορεί και να της έδινε κανένα ραντεβού στα… γουναράδικα, μες στο δεκαπενταύγουστο!
Ο ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ έτριβε τα χέρια του με ενθουσιασμό! Ένα μεγάλο μέρος της υπεραξίας που είχε βγάλει από το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης ο αδίστακτος επιχειρηματίας, το είχε πάρει πίσω το Κόμμα, πουλώντας του τον φρέσκο αέρα του 902! Και τι τα χρειάζονταν τώρα, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις; Τους είχαν ξεμείνει από τότε που οι ανανεωτές είχαν… ψήσει τον Χαρίλαο για την αναγκαιότητά τους.
Σημασία έχει τι λες και όχι με ποιο μέσον το λες, είπε με σιγουριά!
Έριξε μια ματιά στη λίστα με τα ονόματα των εργαζομένων που αντιδρούσαν στο κούρεμα των μισθών τους. Προδότες, μούγκρισε…
Ο ΠΟΥΑΡΩ ντράπηκε, καθώς στριμωχνόταν ασφυκτικά μες στο αγριεμένο πλήθος των πιστών. Ήταν ο μόνος που δεν κράταγε τάμα στο χέρι του. Άλλος μια παναγίτσα, άλλος ένα μάτι, άλλος ένα αυτί… Πλησίασε με δυσκολία έναν πάγκο ταμάτων και άρχισε να ψάχνει. Για τη μέση… δεν είχαν τίποτα!