Παρακολουθώ, σε βάρος της υγείας του νευρικού μου συστήματος, τη συζήτηση στη Βουλή. Και ανακαλύπτω την απόλυτη ταύτιση επιχειρημάτων των εξ αριστερών και εκ δεξιών υποστηρικτών της πρότασης μομφής και ταυτόχρονα την ηγεμονία σε αυτά των συνωμοσιολογικών fake news, τα οποία έχει διασπείρει εξ αρχής ο επιστολογράφος του Ιησού Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κ. Βελόπουλος, παρότι δεν του δόθηκε η δυνατότητα να υπογράψει την πρόταση.
Πρόκειται για μια επανάληψη του ακραίου, επιθετικού, τοξικού και διχαστικού λαϊκισμού της μνημονιακής περιόδου, ο οποίος πάτησε στο θυμικό των πολιτών που είδαν τις ζωές τους να ανατρέπονται. Τότε δέσποσε η αντιστροφή της πραγματικότητας, καθώς υποστηριζόταν πως "το μνημόνιο έφερε την κρίση" και όχι η κρίση και η χρεωκοπία τα μνημόνια.
Τώρα οι εξ αριστερών και εκ δεξιών αντιπολιτεύσεις "πατάνε" στον πόνο των οικογενειών οι οποίες έχασαν τους ανθρώπους τους και στο θυμικό της κοινωνίας που εύλογα συγκινήθηκε από την τραγωδία των Τεμπών.
Μιλάνε, λοιπόν, για έγκλημα ενώ πρόκειται για ένα τραγικό δυστύχημα.
Μιλάνε για μπάζωμα το οποίο ούτε έγινε καθ' ολοκληρίαν ούτε θα απέκρυπτε στοιχεία αν γινόταν.
Μιλάνε για ξυλόλιο λες και σε αυτό οφειλόταν η σύγκρουση το οποίο, επιπλέον, δεν βρέθηκε πουθενά ενώ αν όντως υπήρχε θα βρισκόταν όχι μόνο στο χώμα αλλά κυρίως στα βαγόνια που το μετέφεραν.
Μιλάνε για προστασία Κ. Καραμανλή και Υπουργών ενώ αρμόδια για την όποια δίωξη είναι η Δικαιοσύνη, η οποία δεν έχει ζητήσει άρση ασυλίας, προφανώς επειδή στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν δεν προέκυψαν ποινικές ευθύνες.
Μιλάνε για "μονταζιέρα" ενώ γνωρίζαμε εδώ και καιρό το "λάθος" στα ηχητικά αποσπάσματα, το οποίο ουδόλως αμφισβητεί τον ολέθριο ρόλο του σταθμάρχη και λοιπών πρωταγωνιστών των σωρευτικών λαθών της μοιραίας βραδιάς.
Όλα αυτά λέγονται υπό τη σκέπη του συνθήματος περί συγκάλυψης. Με δεδομένο, όμως πως η Δίκη θα ξεκινήσει το καλοκαίρι, η περί συγκάλυψης ρητορεία είναι κενή περιεχομένου και αποτελεί σκέτη αντιπολιτευτική δημαγωγία.
Όλα αυτά συνιστούν και πάλι μια αντιστροφή της πραγματικότητας. Είναι ο ίδιος ανορθολογικός λαϊκισμός από τον οποίο υποφέραμε το 2010-15 και ο οποίος θυμίζει το 1984 του Όργουελ αλλά και τον Τραμπ και κόστισε πολύ ακριβά στην πατρίδα μας την προηγούμενη δεκαετία.
Δυστυχώς, με ευθύνη λαθών και ολιγωριών και της κυβέρνησης, η οργουελιανή αντιστροφή των εννοιών που προαναφέρθηκαν, έχει ισχυρή διείσδυση στην κοινή γνώμη.
Ας ελπίσουμε πως, επειδή η συγκυρία και οι συσχετισμοί διαφέρουν κατά πολύ, δεν θα έχουμε τα ίδια αποτελέσματα.
Συν Αθηνά και χείρα κίνει όμως.
Από ανάρτηση στο FB