Υπάρχουν ακόμα φωνές της λογικής και ο ΓΓ των ΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, μία ξεχωριστή από αυτές. Ο Α. Γκουτέρες, στο ΣΑ των ΗΕ, 24/10: «Καταδίκασα απερίφραστα τις τρομακτικές και πρωτοφανείς ενέργειες τρόμου της Χαμάς. Οι όμηροι να απελευθερωθούν αμέσως και χωρίς όρους. Ο πόλεμος έχει κανόνες, ξεκινώντας από τη θεμελιώδη αρχή της προστασίας των αμάχων. Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι επιθέσεις της Χαμάς δεν συνέβησαν από το πουθενά. Ο παλαιστινιακός λαός υποβάλλεται εδώ και 56 χρόνια σε μια ασφυκτική κατοχή. Όμως η οργή του παλαιστινιακού λαού δεν μπορούν να δικαιολογήσει τις αποτρόπαιες επιθέσεις της Χαμάς. Και αυτές οι αποτρόπαιες επιθέσεις δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού»
Ο υπεξ του Ισραήλ Έλι Κόεν απαντά: «Κύριε ΓΓ, σε ποιον κόσμο ζείτε;». Ο Γκιλάντ Ερντάν, πρέσβης του Ισραήλ στα ΗΕ επιτίθεται: «Ο ΓΓ του ΟΗΕ, που δείχνει κατανόηση για την εκστρατεία μαζικών δολοφονιών παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων, πρέπει να παραιτηθεί από τη θέση του. Τον καλώ να παραιτηθεί άμεσα». Ολοφάνερα ο πρέσβης Ερντάν εσκεμμένα παραποιεί τις θέσεις Γκουτέρες. Αλλά η παραφροσύνη της Χαμάς δεν παρέχει άλλοθι γι’ αυτού του είδους την επιθετική αυθάδεια!
Α. Γκουτέρες: «Είμαι βαθιά ανήσυχος για τις ξεκάθαρες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που βλέπουμε στη Γάζα. Επαναλαμβάνω την έκκλησή μου για μια άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός. Τα διαθέσιμα αποθέματα σε καύσιμα του ΟΗΕ στη Γάζα θα εξαντληθούν σε μερικές ημέρες. Θα ήταν άλλη μία καταστροφή. Χωρίς καύσιμα, η βοήθεια δεν μπορεί να διανεμηθεί, τα νοσοκομεία δεν έχουν ηλεκτρισμό και το νερό δεν μπορεί να καθαριστεί ούτε να αντληθεί. Από το Σάββατο 54 φορτηγά με τρόφιμα, φάρμακα και νερό έχουν περάσει στη Γάζα, μια σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών των αμάχων».Ο ΓΓ των ΗΕ κράτησε ψηλά την πήχυ της αξιοπιστίας της θέσης που υπηρετεί. Προχώρησε ακόμα ένα βήμα λέγοντας πως «ακόμη κι αυτή την ώρα, δεν πρέπει να χάνουμε από τα μάτια μας το μοναδικό ρεαλιστικό θεμέλιο για βιώσιμη ειρήνη και σταθερότητα: μια λύση δύο κρατών».
Α. Γκουτέρες: ψύχραιμος, καλά διαβασμένος, με εισηγήσεις. Η παρέμβασή του συνιστά την πιο ουσιαστική απάντηση/πλαίσιο για ότι χρειάζεται η περιοχή μας για να βγει από τον φαύλο κύκλο του αίματος. Οι δυσκολίες πασίγνωστες, όλοι τις βλέπουμε. Το Ισραήλ ερμηνεύει τα γεγονότα με επίκεντρο την παρανοϊκή επίθεση της Χαμάς στις 7η/10. Αλλά το Μεσανατολικό δεν γεννήθηκε την 7η/10, γι’ αυτό και ενοχλήθηκε μόλις ο ΓΓ πήγε πίσω και μίλησε για τα 56 χρόνια! Ο ΓΓ μίλησε για «βιώσιμη ειρήνη και σταθερότητα: μια λύση δύο κρατών». Η τωρινή ηγεσία του Ισραήλ απορρίπτει την λύση των δύο κρατών γι’ αυτό και επιτίθεται στον ΓΓ παραποιώντας το νόημα της ομιλίας του! Η τωρινή ηγεσία του Ισραήλ αποφεύγει να μιλήσει για την ταμπακέρα. Όσο τα τείχη της υπεροψίας θα παραμένουν στα ύψη, η τραγωδία των λαών θα συνεχίζεται.
Οι επισκέψεις στην περιοχή -Τ. Μπάϊντεν, Ε. Μακρόν, Ό. Σολτς, Ρ. Σούνακ, Τ. Μελόνι, Κ. Μητσοτάκης, Μαρκ Ρούτε, Ν. Χριστοδουλίδης κλπ-είναι επωφελείς εφόσον τηρούν τις αναγκαίες ισορροπίες και βλέπουν πέρα από την συγκυρία. Συναντήσεις στο Ισραήλ αλλά και συναντήσεις με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μ. Αμπάς στη Ραμάλλα. Η αγνόηση Αμπάς συνιστά μεγάλο λάθος που ευνοεί μόνο τους θερμοκέφαλους στο Τελ Αβίβ και στην Γάζα. Ο Νετανιάχου τα θέλει όλα δικά του, δεν τον ενδιαφέρει το γενικότερο συμφέρον της περιοχής. Γι’ αυτό και η στήριξη στον Μ. Αμπάς συνιστά την πιο λογική «απάντηση» στον παραλογισμό της Χαμάς. Αν οι ηγέτες- επισκέπτες δεν παρέχουν μιαν εμφανή, διακριτή αναγνωρισιμότητα στον επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής, απλώς ο φαύλος κύκλος θα πηγαίνει και θα έρχεται. Ηγέτες ταξιδεύουν στο Ισραήλ χωρίς να έχουν τίποτε να προσφέρουν. Να γιατί μπορούμε να προσέχουμε στιβαρές προσωπικότητες στο Ισραήλ που έχουν κάτι σημαντικό να πουν. Ο Σλόμο Μπεν-Άμι, πρώην υπεξ του Ισραήλ, μιλά στο «Βήμα» (23/10):
«Εκτιμώ πως όποιο κι αν είναι τελικά το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου, στο Ισραήλ θα συντελεστεί πολιτικός σεισμός. Διάγουμε τις τελευταίες ημέρες του Βενιαμίν Νετανιάχου και του κυβερνητικού του συνασπισμού. Η παρούσα σύγκρουση προσομοιάζει στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, που σηματοδότησε το τέλος των κυβερνήσεων του Εργατικού Κόμματος και την έναρξη των Δεξιών. Οι Εργατικοί πρόδωσαν τότε την εμπιστοσύνη του κόσμου. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα από την Δεξιά του Νετανιάχου και τον εξτρεμιστικό συνασπισμό του. Αυτός ο άνθρωπος που έχει προκαλέσει τόσο κακό στην εσωτερική συνοχή και στη Δημοκρατία στο Ισραήλ, και στις σχέσεις με τους Παλαιστίνιους γείτονες, πρέπει να φύγει. Δεν είναι σε θέση να αποτρέψει την πολιτική πτώση του μετά τον πόλεμο. Θα δούμε αλλαγές στο Ισραήλ. Και ευτυχώς θα δούμε και στους Παλαιστίνιους».
Θεωρώ ότι η τελευταία παράγραφος της συνέντευξης Μπεν-Άμι περιέχει όλη την ουσία για την επόμενη μέρα. Αλλαγές στο Ισραήλ, αλλαγές στους Παλαιστινίους. Ως μάθημα; Ως βιώματα; Η ήττα του «εξτρεμιστικού συνασπισμού» υπό τον Νετανιάχου και η αποχώρηση της Χαμάς από την σκηνή, συνιστούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για μια νέα συνθήκη στην περιοχή-η τραγωδία όμως έχει δρόμο να διανύσει. Πάντως η ιστορική εμπειρία είναι σχετικά κοντά στις εκτιμήσεις Σλόμο Μπεν-Άμι