Ο Γ. Βαρουφάκης είναι βουλευτής, οπότε εξαιρείται των μέτρων περιορισμού της μετακίνησης.
Η εξαίρεση των μελών της εθνικής αντιπροσωπείας και άλλων κρατικών λειτουργών κρίθηκε από τον νομοθέτη αναγκαία ώστε να συνεχισθεί απρόσκοπτα η λειτουργία του Πολιτεύματος και του Κράτους.
Κατά συνέπεια οι εξαιρούμενοι, διατηρώντας τις ελευθερίες που εμείς οι άλλοι έχουμε προσωρινά χάσει, είναι υποχρεωμένοι να αποφασίζουν τις μετακινήσεις τους με τρόπο ώστε αυτές να είναι συμβατές με τις έκτακτες αμοιβαίες δεσμεύσεις όλων μας.
Αυτή η συμβατότητα, προφανώς ελέγχεται από τον νομοθέτη (μέσω των νόμιμων ελεγκτικών οργάνων) ως προς την σχέση που έχουν οι μετακινήσεις τους με το λειτούργημα και τις υποχρεώσεις τους.
Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ο βουλευτής, ο περιφερειάρχης, ο γ.γ. υπουργείου, ο υπουργός, ο πρωθυπουργός ο ίδιος, να πάνε για ψάρεμα, για πικ-νικ ή για γουηκ-εντ στο εξοχικό, αφού κατά κανένα τρόπο αυτό δεν συνδέεται με τον ρόλο τους.
Αν ο Κος Βαρουφάκης ήταν ακόμα δεκαεξάρης (σας γ@@ώ τα λύκεια) ίσως η αυθαιρεσία του αντιμετωπιζόταν με συγκαταβατικότητα από εμάς τους άλλους, αφού στα δεκάξη μας είναι πολύ πιθανό να θέλουμε να δημιουργήσουμε ιστορικό προηγούμενο (που δεν υπάρχει) μιας εφηβικής κατάστασης πραγμάτων, όπου η νομοθεσία και οι εξ? αυτής καταναγκασμοί των ατομικών επιλογών θα έχουν εξαλειφθεί….
Ό Γ. Βαρουφάκης, ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ, ταύτισε την έννοια της Αρχής (δηλαδή της εξουσίας) με την έννοια των αρχών (δηλαδή του αυτοπεριορισμού) οπότε αυτοαναγορεύθηκε σε υπέρτατη Αρχή, αφού όταν η Αρχή (σου) ταυτιστεί με τις αρχές (σου) έχεις την εξουσία (που ήθελε και η Κα Περιστέρα) ώστε να κάνεις Νόμο τις αρχές σου.
«Αν δεν σας αρέσουν οι αρχές μου έχω κι άλλες» είχε πει ο Γκράουτσο Μαρξ.
Τέτοιων αρχών επίδειξη έκανε προχτές αρνούμενος τον νόμιμο έλεγχο της μετακίνησής του (που ίσως ήταν απολύτως νόμιμη) καθώς και την προληπτική απολύμανση και του δικού του οχήματος.
Η διπλή άρνησή του, δείχνει ακόμα και σε πρωτοετή της Νομικής ότι ο νους του δεν έχει την δυνατότητα να συλλάβει την Αριστοτελική έννοια του Νόμου ως γραπτού κοινωνικού συμβολαίου, οπότε έθεσε τον εαυτό του πάνω από τον Νόμο, όπως έχουν κάνει κόκκινοι και μαύροι ολοκληρωτιστές, ανέγγιχτοι από νόμους που οι ίδιοι επινοούσαν.
Ίδιον των ολοκληρωτιστών του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ είναι η «φυσική» προίκα τους να βλέπουν πράγματα που εμείς οι άλλοι δεν βλέπουμε. Υποκείμενος σ? αυτήν την ναρκισσιστική ψυχοπαθολογία ο Γ. Βαρουφάκης, καταδήλωσε με ένα ταρατατζούμ την αντίθεσή του σε έναν κώδικα, που θεωρεί δόγμα σχεδιασμένο από τα μέλη μιας τάξης την οποία αγωνίζεται μαζί με την ιδεολογία της (που μέρος της είναι και οι νόμοι) να καταργήσει.
Δικαίωμά του.
Και δικαίωμά του στο διάλειμμα του αγώνα του να απολαύσει μια συναγρίδα au vin blanc βρε αδερφέ!
Δικαίωμά του κι αυτό που είπε μιλώντας για το γεγονός, ότι ο λιμενικός που του έκανε έλεγχο ήταν στημένος, από εκείνους που «… πειράχτηκαν πολύ που πήγα από την Αίγινα στη Βουλή την 9/4 να μιλήσω για το Eurogroup εκείνης της βραδιάς στο οποίο η κυβέρνηση “πούλησε” το ευρωομόλογο…»!
Πράγματι, όπως και ο ίδιος είπε «ο καθένας έχει δικαίωμα στην αυτογελοιοποίηση».
Τελικά καθένας του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα αν ανήκει η όχι σ? αυτό το κόμμα «έχει κάτι σημαντικό να μας πει πριν μιλήσει» για να ξαναθυμηθούμε τον Γκράουτσο Μαρξ.