Η δικαστική και κοινοβουλευτική έρευνα θα αποκαλύψει τις καθοριστικές λεπτομέρειες της διαδρομής που ακολούθησε η διαβόητη λίστα Λαγκάρντ, αλλά το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι ότι μαζί με τα βρωμόνερα της Μεταπολίτευσης χάνονται σιγά σιγά και διάφορα δημοκρατικά κεκτημένα. Ενα από αυτά είναι το τεκμήριο της αθωότητας, που λέει ότι όλοι είναι αθώοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Ο κατηγορούμενος (ομολογουμένως με πολλές ενδείξεις ενοχής) κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου δικάστηκε και καταδικάστηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ ως «ένοχος και μοιραίος» πριν καν απολογηθεί. Το μόνο που απομένει στην προανακριτική επιτροπή είναι να καθορίσει το ύψος της ποινής του. Μαζί του, μπήκαν στην πυρά οι εξαδέλφες του, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να θάψει ακόμη καμιά σαρανταριά, μέχρι και τον κ. Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος ξαναέφερε τη λίστα στην Ελλάδα.
Ανεξαρτήτως όμως του δικαστικού σκέλους, που αφορά την ενοχή ή την αθωότητα του κ. Παπακωνσταντίνου, μέσα από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων οπισθοδρομικών δυνάμεων (από τη Χρυσή Αυγή μέχρι τα υπολείμματα του βαθύτατου ΠΑΣΟΚ) επιχειρείται η συνολική αμαύρωση κάθε εκσυγχρονιστικής προσπάθειας της χώρας κι ακόμη παραπέρα. Κάποιοι βουλευτές μάλιστα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ βγήκαν στις ρούγες των καναλιών για να υπογραμμίσουν τον καταστροφικό ρόλο που έχουν οι εγγράμματοι της πολιτικής, εκείνοι που έχουν διδακτορικά και έχουν δουλέψει στο εξωτερικό.
Η αλήθεια είναι ότι η εμπλοκή του κ. Παπακωνσταντίνου αφήνει πρόσφορο έδαφος για ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών. Οχι μόνο των πολιτών που υποφέρουν από την κρίση. Ετσι κι αλλιώς οι υπουργοί Οικονομικών, ακόμη και πριν από το 2009, ήταν εξαιρετικά αντιδημοφιλείς. Τον βασικό λογαριασμό που θέλουν να ξεκαθαρίσουν οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης είναι με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, το αποκαλούμενο «Μνημόνιο». Εξ ου και η βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ.ά. να θάψουν όσους περισσότερους μπορούν, πριν καν ξεκινήσει η διαδικασία της διερεύνησης.
Υπάρχει όμως κάτι που σκοπίμως αποσιωπούν. Το γεγονός ότι έχουμε τη λίστα Λαγκάρντ, και δι’ αυτής ελπίζουμε ότι θα καταπολεμήσουμε έστω μέρος της φοροδιαφυγής, οφείλεται στη… Λαγκάρντ, δηλαδή στη συνεργασία με τους εταίρους, αυτούς τους «κακούς, που επέβαλαν το Μνημόνιο». Φαντάζεται κανείς ότι θα έστελναν εκ νέου το διαβόητο CD αν τον Ιούνιο εκβιάζαμε ή κάναμε το πυρηνικό ολοκαύτωμα που διατυμπάνιζε προεκλογικά ο κ. Αλέξης Τσίπρας; Πιστεύει κάποιος ότι μια Ελλάδα αποκομμένη από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις θα είχε χείρα βοηθείας ακόμη και στο επίπεδο της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής; Η ανταλλαγή αυτών των πληροφοριών είναι μια μικρή μόνο πτυχή της ευρύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία -με λάθη, παραλείψεις, πόνο κ.λπ.- γίνεται μπροστά στα μάτια μας. Μια χώρα εκτός των ευρωπαϊκών εξελίξεων, όπως τη θέλουν διάφοροι αριστεροί κι ακροδεξιοί «επαναστάτες», δεν θα ήταν μόνο το βασίλειο της βαριάς ανομίας, θα ήταν μια χώρα χωρίς ελπίδα να εκσυγχρονιστεί. Κομμάτι αυτού του εκσυγχρονισμού είναι και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η οποία, παρά τις αλλοιώσεις, παρά τις υπαναχωρήσεις, σήμερα γίνεται.
Προσωπικώς ελπίζω ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου θα αποδειχθεί αθώος. Το αποτέλεσμα όμως της έρευνας δεν έχει καμία σχέση με το μακρύ ταξίδι της χώρας προς την Ευρώπη. Η σύγκλιση με τον Βορρά, ακόμη και σε επίπεδο θεσμών και μηχανισμών, είναι η μόνη μας ελπίδα. Μην τη χαραμίσουμε επειδή οι οπισθοδρομικοί κραυγάζουν πιο πολύ.