Ο εσωτερικός εχθρός

11 Φεβ 2016

Μέχρι να γίνει η στροφή από το αντιμνημόνιο στο μνημόνιο ο εχθρός ήταν εξωτερικός: Η Γερμανία, το ΔΝΤ, οι δανειστές, ο νεοφιλελευθερισμός.

Από τη στιγμή που η κυβέρνηση συμφώνησε με τους πιστωτές σε νέο δάνειο και νέο πρόγραμμα ο εχθρός έγινε εσωτερικός: Η διαπλοκή, τα συστημικά ΜΜΕ, η διεφθαρμένη ελίτ.
Με βάση τη θεωρία του πρωθυπουργού, όπως την επαναδιατύπωσε στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, δεν υπάρχει έλλειμμα πολιτικής ούτε διαχειριστική ανικανότητα, δεν είναι θέμα προβληματικής διακυβέρνησης ούτε κατάρρευσης λαϊκιστικών φαντασιώσεων, δεν φταίνε τα ψέματα που είπε ο ΣΥΡΙΖΑ και η αδυναμία του να χειριστεί με στοιχειώδη σοβαρότητα τις δημόσιες υποθέσεις – για όλα ευθύνονται τα κανάλια που προπαγανδίζουν για να μην εφαρμοστεί ο νόμος για τις τηλεοπτικές συχνότητες.
Επομένως, αν πάρει κανείς στα σοβαρά τους ισχυρισμούς του Α. Τσίπρα, η κοινωνική διαμαρτυρία και η απόρριψη από τους θεσμούς της πρότασης Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό είναι εικονική πραγματικότητα. Τα τρακτέρ στήνουν μπλόκα επειδή το θέλουν τα δελτία ειδήσεων και οι εταίροι μας πιέζουν για συναφείς λόγους.
Αν τα λένε και τα πιστεύουν είναι αφελείς, αν τα λένε χωρίς να τα πιστεύουν είναι αδίστακτοι στη μάχη να διατηρηθούν στην εξουσία. Και στις δύο περιπτώσεις το πρόβλημα για τη χώρα είναι δραματικό.