Ενώ η προσοχή όλων μας είναι – και σωστά – στραμμένη στην άλλη άκρη της Ασίας όπου ένας παρανοϊκός δοκιμάζει τις αντοχές της ανθρωπότητας, στη γειτονική Τουρκία ο Ερντογάν φαίνεται να δοκιμάζει τις αντοχές της περιοχής του αλλά και όλης της Ευρώπης.

Βλέποντας ότι απομονώνεται, όσο περνάει ο καιρός ολοένα και περισσότερο και ότι δύσκολα πια θα αποφύγει ένα αυτόνομο Κουρδικό κράτος στα ανατολικά του σύνορα, απασφαλίζει το όπλο του προς τη Δύση.

Η σημερινές πρωτοσέλιδες παρομοιώσεις του φιλοκυβερνητικού τούρκικου τύπου της Γερμανίδας καγκελαρίου με τον Χίτλερ – παρ’ ότι στο κυριακάτικο ντιμπέιτ ο Σουλτς ήταν ο πιο σκληρός με την Τουρκία – δείχνουν ότι είναι αποφασισμένος να υπερβεί κάθε όριο προκλητικότητας και θρασύτητας.

Το θέμα μας αφορά άμεσα, καθώς η κατάσταση θα οξύνεται συνεχώς. Δεν υπάρχουν απ’ τη πλευρά μας περιθώρια για εθνικιστικούς ανταγωνισμούς, για παλικαρισμούς και παιχνίδια με τη φωτιά. Χρειάζονται υπεύθυνοι χειρισμοί της κατάστασης, μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια πάντα και συλλογικές αποφάσεις με συνεχή ενεργοποίηση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας.

Οι συνήθεις ύποπτοι υπουργοί πρέπει να καταλάβουν ότι η κρισιμότητα της κατάστασης δεν προσφέρεται για λαϊκίστικη προσωπική εκμετάλλευση.