Εψές έγραψα, με το που τέλειωσε η συνέντευξη τύπου, στη Μόσχα

Από κει και ύστερα, το τι διάβασα δεν περιγράφεται

Και τώρα συνοψίζω…

Το τι γράφει ο καθένας και τι παπαριές και αθλιότητες, σερβίρει στον αναγνώστη, εξαρτάται, αποκλειστικά και μόνον, από την δήθεν φήμη και πελατεία, που έχουν δημιουργήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Απ τη άλλη μεριά, υπάρχει μια εμμονή των δημοσιολογούντων, που νομίζουν πως η καθημερινή γύρα σε διάφορα ενημερωτικά καταστήματα, αρκεί για να δημιουργήσει εικόνα και αυτή με τη σειρά της, να γεννήσει λόγο «πολιτικό», κυρίως δε παπαρολογικό.

Η κυρία, που όλοι αμμάν και τι, είναι οι σοφίες που γράφει, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας είπε πως ο πόλεμος στο Ιράκ και τη Συρία, με τους Κούρδους και το ισλαμικό κράτος, δεν είχε καμία σχέση με πλουτοπαραγωγικές πήγες, αλλά μόνον ήταν αποτέλεσμα εθνολογικών καβγάδων. Έφτασε δε σε σημείο να μας πει ότι, τούρκοι και σύριοι αγκαλιάζονται και φιλιούνται σταυρωτά γιατί, είναι ομόθρησκοι. Και φυσικά δεν την ένοιαξε ποτέ να καταλάβει, τι σημαίνει σιίτες και σουνίτες. Πολλώ δε μάλλον, να βάλει στο μυαλό και επιπλέον διαφορισμό, τους αλεβίτες, 22 εκατομμύρια, μόνο στη Τουρκία.

Έτσι όμως βολεύεται να λέει, ότι όλοι οι μουσουλμάνοι μία ράτσα , φονιάδες των λαών και πάει λέγοντας.

Εχθές, ο Ερντογάν, έφυγε από την Μόσχα ηττημένος κατά κράτος ,με το κεφάλι κατεβασμένο και τους ώμους βαρείς.

Ο δε Τσαβουσογλου, πρέπει να ήταν όντως δακρυσμένος, γιατί, είναι αδύνατον, Υπουργό Εξωτερικών μεγάλης χώρας και ιδιαίτερα σημαντικής, να τον ισοπεδώνει με τρόπο ασύλληπτο, ο ομόλογος του της ισχυρής χώρας.

Ο Λαβρόφ, καθόταν δίπλα του, εάν είδατε κανένα σας όλη την συνέντευξη και όταν άρχισε να μιλάει και να περιγράφει, πως επί της ουσίας ξεβρακώθηκε το όραμα Ερντογάν, για την ελεύθερη ζώνη και την προστατευόμενη περιοχή των τζιχαντιστών, ο Λαβρόφ, σχεδόν υπαγόρευε λέξη προς λέξη, αυτά που ο Τσαβούσογλου ανακοίνωνε.

Και αυτό που ενδιέφερε περισσότερο από όλα, σε εκείνη την εικόνα ήταν, η επιμονή στην δημιουργία της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης… Επί της ουσίας, αυτό σήμαινε τον αφοπλισμό των μισθοφόρων του Ερντογαν, που παραδίδουν τον άξονα προς την Λαττάκεια, αγνό και αμόλυντο, χωρίς να πέσει μία τουφεκιά, για την διεκδίκησή του.

Το μόνο που φαινόταν, στο πρόστυχο εκείνο υπομειδίαμα του Πούτιν, ήταν το «περιμέντε να έρθει λίγο το καλοκαιράκι και θα σας το ξηγήσω το όνειρο, με τους αλλοεθνείς τζιχαντιστές».

Γιατί, επιμένω πως ο στόχος του Λαβροφ, γιατί αυτός παίζει το πρώτο βιολί, και φαίνεται πια καθαρά, είναι να εκμηδενίσει, με κάθε δυνατό τρόπο, την ηγεμονία του Ερντογάν.

Το κλίμα όπως διαμορφώνεται , αυτόν το δρόμο έχει αρχίσει και παίρνει. Το ζητούμενο όμως και για τους ρώσους είναι πως δεν υπάρχει επόμενη μέρα αυτή τη στιγμή, γιατί τίποτε δεν φαίνεται να κινείται με τρόπο ουσιαστικό, πειστικό και παραγωγικό .

Το κόμμα που έφτιαξε ο Νταβουτογλου, παρά τις σοβαρές θέσεις που παρουσιάζει, δεν φαίνεται να πείθει, ο δε Μπαμπατζάν, θα περιμένουμε μέχρι τις 15, 20 Μαρτίου να εκδηλώσει την κίνηση του

Αυτόν όντως, ο σουλτάνος τον φοβάται. Κυρίως γιατί έχει την πλήρη στήριξη του αμερικάνικου λόμπυ, αυτή τη φορά, όπου ο Κεμάλ Ντερβίς, παίζει πλέον καθοριστικό ρόλο.

Κάποιοι που νομίζουν , ότι όλη η οικουμένη, ασχολείται με εμάς και μόνον, διαμαρτύρονταν γιατί δεν αναφέρθηκε ονομαστικά στους πρόσφυγες και μετανάστες που στοιβάζονταν στα σύνορά μας.

Στο χθεσινό ανακοινωθέν δυστυχείς φίλοι μου, το συγκλονιστικό νέο, ήταν ότι ξανανοίγουν τα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία, από όπου δεν πέρναγε κουνούπι, εδώ και τέσσερα χρόνια. Και με τον τρόπο αυτό, ο Ερντογάν, κρατούσε, εάν θέλετε, ομήρους, δεκάδες χιλιάδες Σύρους, που ενδιαφέρονταν να γυρίσουν στην πατρίδα τους.

Κυρίως βέβαια στο νότο, όπου από την μια μεριά έχουν σταματήσει τα πολλά-πολλά, κυρίως όμως έχουν αρχίσει έργα ανασυγκρότησης, έχουν δημιουργηθεί δουλειές και άρα μπορεί να επιβιώνει κόσμος.

Και θυμήθηκα τον φίλο μας τον Πρόεδρο της Ένωσης Σύρων προσφύγων στη Σμύρνη, που έλεγε σχεδόν εκλιπαρώντας εκείνο το απόγευμα τον Μίλτο Κύρκο, να μεταφέρει την απεγνωσμένη φωνή τους για να μην πάρει άλλους Συρους η Ευρώπη, γιατί όπως έλεγε, χρειάζεται να πάμε πίσω να ξαναχτίσουμε τν πατρίδα μας.

Και τώρα, συνεχίστε να μελετάτε τας γραφάς και τις αυθεντίες σας. Εγώ πηγαίνω να συνεχίσω, την κουβέντα που άφησα στην μέση, για την επόμενη μέρα.