Πριν στεγνώσει το μελάνι σχετικά με τη δεύτερη διάσωση της Ελλάδας, ο διαχειριστής του μεγαλύτερου Ταμείου επενδύσεων σε κρατικά ομόλογα προβλέπει ότι η Πορτογαλία, δυστυχώς, ακολουθεί τον ελληνικό δρόμο. Και διαβλέπουν πολλοί και διάφοροι ότι θα υπάρξει κι άλλο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα. Αλλά και η Ιρλανδία δεν τα πάει τόσο καλά, όσο νόμιζαν.
Ο εν λόγω κύριος λέει ότι η Πορτογαλία δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές , παρά το γεγονός ότι η κατάσταση στην χώρα είναι καλύτερη από την Ελλάδα μια και τα μέτρα αποδίδουν, και επειδή εκεί υπάρχει πολιτική συναίνεση. Σε αντίθεση με την χώρα μας.
Η περιπέτεια της Ευρώπης συνεχίζεται, αν βγουν οι προβλέψεις του αληθινές. Και βέβαια η Πορτογαλία έχει την ‘’ομπρέλα’’ που άνοιξε η Ευρώπη με τις αποφάσεις της, αλλά το κλίμα βαραίνει για το μέλλον του ΕΥΡΩ .
Βλέπετε, οι αγορές στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία με την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων λειτουργούν με την αρχή ‘’μανία, πανικός’’. Τα κεφάλαια επενδύονται μαζικά σε χώρες με ‘’μανιακό ‘’ τρόπο, και τρέπονται σε φυγή σε κατάσταση πανικού. Ζήσαμε αυτές τις καταστάσεις την δεκαετία του 90 με τις πτωχεύσεις των χωρών της νοτιοανατολικής Ασίας και της Ρωσίας..
Η συμπεριφορά των αγορών μοιάζει λοιπόν με τη συμπεριφορά αγέλης. Με ‘’μανιακό’’ τρόπο κατασκευάζουν φούσκες, και ξάφνου κάτι συμβαίνει και πανικόβλητες εγκαταλείπουν την χώρα βυθίζοντάς την σε κρίση . Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση χώρες, λαοί και κοινωνίες καταλαμβάνονται από κατάθλιψη, μαραζώνουν και οδηγούνται σε απρόβλεπτες αντιδράσεις. Ενώ τα κεφάλαια συνήθως ευημερούν.
Βέβαια, μετά από χρόνια επανέρχονται και υπάρχει ζωή και μετά την πτώχευση.
Ο Εριάν λοιπόν που λέγαμε, αναδεικνύει το επείγον πρόβλημα της Ελλάδας, που είναι η έλλειψη συναίνεσης. Πράγματι, μια συντεταγμένη κοινωνία κατανοεί ότι πρέπει να προχωρήσει με ψυχραιμία τον δύσκολο έως και καταθλιπτικό δόμο που επιβάλει η πραγματικότητα. Παρά τις δυσκολίες και τις ατομικές δυστυχίες. Τουλάχιστον στην εποχή μας. Σε προηγούμενες εποχές βέβαια, υπήρχε η ψευδαίσθηση, ότι μπορεί κανείς να αναστηλώσει την οικονομία του αυτόνομα, ανατρέποντας το πολιτικό σύστημα. Δηλαδή την Δημοκρατία. Και το έπραξαν πολλές χώρες. Το αποτέλεσμα όμως του ολοκληρωτισμού έφερε πολύ χειρότερα αποτελέσματα για τους λαούς που ανέχθηκαν ή συμπορεύτηκαν με τις πολιτικές ψευδαισθήσεις τους.
Πρέπει τέλος πάντων να αποδεχτούμε ότι η πραγματικότητα είναι πολλές φορές πιο σκληρή και απαιτητική, από όσο θα θέλαμε.