Το μυστήριο που τείνει να μονοπωλήσει τους προεκλογικούς, δικομματικούς κυρίως, προβληματισμούς λύθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ: «Θα πάμε με τις θέσεις μας». Όσοι έσπευσαν να θεωρήσουν τη δήλωση αυτή ως μια ακόμα θολή απάντηση και μια ουσιαστική υπεκφυγή στο ερώτημα «με ποιον θα πάτε;» δεν έχουν παρά να δουν τις οργισμένες αντιδράσεις των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης που φαίνεται να εισέπραξαν αμέσως το μήνυμα. Πρώτον γιατί οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ βρέθηκαν τις περισσότερες φορές απέναντι στις δικές τους, ιδιαίτερα στα μεγάλα και κρίσιμα για τη χώρα ζητήματα, και δεύτερον γιατί συνειδητοποίησαν ότι το σχέδιο της «Προοδευτικής διακυβέρνησης» ξέμεινε από συμμάχους.

Αποδείχτηκε πανηγυρικά ότι η εργολαβική ανάληψη της «προστασίας» του Νίκου Ανδρουλάκη στο θέμα της παρακολούθησής του ήταν απολύτως υποκριτική και δεν εξυπηρετούσε παρά πολιτικές σκοπιμότητες. Οι μέχρι χθες υπερασπιστές του έγιναν, από τη μια στιγμή στην άλλη, δημόσιοι εκβιαστές του. Η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ το είπε όσο πιο καθαρά και απειλητικά μπορούσε: Αν πας μαζί τους σημαίνει ότι σε κρατάνε. Με τι όμως μπορεί να κρατάνε κάποιοι τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ; Μήπως, εκτός από τα έξη ονόματα, είχαν δοθεί και άλλα στοιχεία στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως δεν δικαιούται κάποιος να το σκεφτεί αυτό, όπως θα έλεγε και η κ. Τσαπανίδου. Η δημοκρατία δεν προσφέρεται για αλακάρτ επιλογές.

Ο εκβιασμός προς το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έγινε γρήγορα εκβιασμός και προς τη δημοκρατία. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η απόφαση για «κοινοβουλευτική απεργία» που ανακοίνωσε χθες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκβιάζοντας το κλείσιμο της Βουλής; Ουσιαστικά, πρόκειται για μια τραμπικού τύπου μη αναγνώριση του αποτελέσματος των τελευταίων εκλογών και της δεδηλωμένης πλειοψηφίας που προέκυψε. Ο εκβιασμός αυτός στοχοποιεί μαζί με την «κυβέρνηση της εκτροπής» και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ το οποίο, με τη συμμετοχή του στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες θα συνεχίσει δήθεν να νομιμοποιεί την εκτροπή. Είναι φανερό ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποφασίσει, για μια ακόμα φορά, να πορευτεί προς τις εκλογές με το προσφιλές του σύνθημα: «Ή εμείς ή αυτοί».

Η δήλωση «θα πάμε με τις θέσεις μας» δεν ικανοποίησε μάλλον ούτε την ηγεσία της ΝΔ. Στην προσπάθειά του να εμφανίσει την αυτοδυναμία του κόμματός του ως τη μοναδική ρεαλιστική διέξοδο στη σημερινή συγκυρία, ο Πρωθυπουργός επιχειρεί από καιρό να στριμώξει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στην πολυκατοικία του ΣΥΡΙΖΑ παρ’ όλο που η συμβίωση αυτή δεν επαληθεύεται. Μπορεί ο εκλογικός στόχος του προέδρου της ΝΔ για αυτοδυναμία να είναι θεμιτός όμως όταν η εντολή φτάσει στα χέρια του Νίκου Ανδρουλάκη, θα πρέπει να βρει πειστικά επιχειρήματα για να εμμείνει σε αυτόν και να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές.

Οι γκρίζοι κυβερνητικοί χειρισμοί στην υπόθεση των υποκλοπών επιβαρύνουν το τοξικό κλίμα της προεκλογικής αντιπαράθεσης και εντείνουν την πολιτική αβεβαιότητα. Όπως αντίστοιχα εντείνει την πόλωση και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με κινήσεις που αμφισβητούν τους δημοκρατικούς θεσμούς. Την ώρα που για την επίτευξη της κυβερνητικής σταθερότητας η μεν ΝΔ θέτει ως προϋπόθεση την επίτευξη αυτοδυναμίας ο δε ΣΥΡΙΖΑ την εκλογική του νίκη, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής δηλώνει υπεύθυνα ότι θα καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε, με βασική προϋπόθεση τη σύγκλιση σε προγραμματικές προτεραιότητες, η χώρα να μην μείνει ακυβέρνητη.

Το άρθρο δημοσιεύεται στα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Πηγή: www.tanea.gr