Ο δικός μας Κοτανίδης

Ηλίας Ευθυμιόπουλος 29 Ιαν 2020

ή  Surely youre jocking Mr Feynman


Πως να το πιστέψεις, αφού ακόμα χτες είμασταν εδώ, θα περάσω να σ?αφήσω εκείνο το βιβλίο, να περάσεις, να τα πούμε κιόλας, ναι ρε γαμώτο χαθήκαμε, να δούμε κιόλας τι θα κάνουμε, εσύ τι λες; λίγο πιο αριστερά, λίγο πιο δεξιά, στο κέντρο με την οικολογία, καλά εσύ έχεις και το θέατρο, ας πούμε παριστάνεις τον κ. Φάυνμαν, τον Ζαχαριάδη, ονειρεύεσαι τον Περικλή από την Τύρο, κι ύστερα πας πίσω,  στο ΦΟΘΚ στο Αριστοτέλειο λίγο πριν απ τη δολοφονία του Λαμπράκη κυνηγώντας το τρίκυκλο, Ελεύθερο Θέατρο, θυμάσαι τον Σαμπάνη, τι να πρωτοθυμηθείς τώρα, πρέπει να βρεθούμε ρε γαμώτο, να κάνουμε έναν απολογισμό, να πούμε και στη Μιχαλιτσιάνου, έχει κι αυτή ζόρια, να πούμε και στους άλλους απ τον Γαβρηιλίδη, όχι να μην είναι Σάββατο, να είναι καθημερινή, όχι στο Φίλιον, κάτι πιο ουδέτερο, εγώ θα φέρω τα τσίπουρα, λες να προλάβουμε; εννοώ μήπως μας πιάσουν τα καλοκαίρια, κι αυτά και τα άλλα, κι οι εκλογές  και το εν λευκώ, το μαύρο εννοείς, όπως θέλεις Γιώργο μου, αρκεί να βρεθούμε.

Τώρα αυτό μας ξέφυγε, να κάνουμε μια άλλη διευθέτηση, να πούμε έξι μήνες πάνω κι έξι κάτω, να βγαίνεις εσύ κάπου στην Ελευσίνα, στο Πλουτώνιο Άντρο, να βρισκόμαστε εκεί στο παλιό σινεμά, δίπλα στα φουγάρα, δίπλα στα εργοστάσια που δεν υπάρχουν πια, δίπλα στα αρχαία της Περσεφόνης, να σουλατσάρουμε μέχρι την Ελαιουργική, αυτό να γίνεται κάθε έξι μήνες,. Το βρίσκω μια λογική διευθέτηση.