Του τη φύλαγε από τότε. Που είχε στρογγυλοκαθίσει στο κέντρο του καναπέ του και του ‘κανε μάθημα για τη συνθήκη της Λωζάνης μπροστά στον ελληνικό λαό και όχι μόνο. Το είχε καταλάβει τότε ότι είχε πάει για μαλλί και είχε βγει κουρεμένος. Και χτες του ανταπέδωσε το χτύπημα. «Μπορεί να μην έχουμε την επικράτεια που θα έπρεπε να είχαμε ιστορικά αλλά αν η ιστορία μας αναγκάσει, θα κάνουμε ότι έπραξαν οι πρόγονοί μας». Δεν χρειαζόταν να τον προειδοποιήσει πιο αναλυτικά. Ξέρει καλά ο Τούρκος ομόλογός του τι έπραξαν και μέχρι που έφτασαν οι πρόγονοί μας. Αν κοτάει ας τολμήσει να ξαναμιλήσει για τα σύνορα της καρδιάς του και να ξαναπιάσει στο στόμα του τη Λωζάνη άλλη φορά.
Είναι άγνωστο αν η δήλωση αυτή του Έλληνα ΠτΔ ήταν απόρροια συμβουλής των επιτελών του ή δική του προσωπική πατριωτική έξαρση. Τόσο ο απροκάλυπτα απειλητικός χαρακτήρας της, όσο και η επιστροφή στους προγόνους σε μια κρίσιμη για το μέλλον των ανοιχτών εθνικών μας θέματα συγκυρία, δυναμιτίζουν την ήδη ηλεκτρισμένη από συνεχή περιστατικά ατμόσφαιρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Στην προσπάθειά του να πριμοδοτήσει την επανεκλογή του, ο κ. Παυλόπουλος δεν διστάζει, με τις ανεύθυνες δηλώσεις και τους χειρισμούς του, να βάλει σε κίνδυνο την αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε για την χώρα μας φιλειρηνικό περιβάλλον. Ας ελπίσουμε ότι οι πολιτικές δυνάμεις, όταν θα έρθει η ώρα της εκλογής του νέου ΠτΔ θα βάλουν αυτή τη φορά τη σημασία του θεσμού πάνω από τις εκλογικές τους σκοπιμότητες και θα αναδείξουν έναν άξιο νέο Πρόεδρο.