Ορισμένα στελέχη του ΚΙΝΑΛ αναρωτιούνται ποια να είναι άραγε η σκοπιμότητα αρθρογραφίας ή και πραγματοποίησης ερευνών για την ηγεσία αλλά και την συνολική στρατηγική του ΚΙΝΑΛ. Θα έλεγα ότι αυτό αποτελεί ομολογία εθισμού στον ρόλο του μικρού κόμματος που αντικειμενικά είναι το ΚΙΝΑΛ τώρα. Οι διεργασίες στο τρίτο κόμμα της χώρας δεν μπορεί να περιβάλλονται ούτε από λογοκρισία συνοδευόμενη από ψιθυρισμούς περί σκοπιμοτήτων, ούτε από ένα τείχος σιωπής. Τα ίδια τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ θα έπρεπε να επιδιώκουν το άνοιγμα της συζήτησης δημόσια για τις προοπτικές του κόμματός τους, πολύ περισσότερο όταν αυτό έχει βαλτώσει. Η επίκληση του κινδύνου εσωστρέφειας χρησιμοποιείται δυστυχώς ως σάλπισμα σιωπής και επιβολής ενός ιδιόμορφου « δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» που θυμίζει ολίγον Κ.Κ.Ε. Κάθε κατάθεση άποψης δε, αντιμετωπίζεται ως δείγμα ιδιοτέλειας, εσωστρέφειας και απόδειξη ύπαρξης κέντρων που δεν θέλουν το ΚΙΝΑΛ.
Πρόκειται για κατάσταση που ανέχονται ακόμα και στελέχη που θέλουν να διαδραματίσουν ρόλους. Ανέχονται έτσι για λόγους τακτικής την στασιμότητα γύρω στο 6%-6.5%. Ανέχονται ότι η Κ.Ε δεν έχει συνεδριάσει από τότε που μαζεύτηκε για να εκτιμήσει τα αποτελέσματα των εκλογών του 2019! Δεν είχαν να πουν κάτι, όταν ετίθετο θέμα ακόμα και για την αδύναμη λειτουργικότητα της Κ.Ο, επέλεγαν και πάλι την σιωπή όταν εκλεγόταν ένα Πολιτικό Συμβούλιο που βρίσκεται ως προς την σύνθεσή του σε πλήρη αναντιστοιχία σε σχέση με τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Κ.Ε. Σιωπούν όταν εδώ και πολύ καιρό αμφισβητείται πλειοψηφικά και αδιαμφισβήτητα η σημερινή ηγεσία ( το 68% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ θεωρεί επιβεβλημένη την αλλαγή της κ. Φώφης Γεννηματά και το 49% ζητάει οι διαδικασίες να δρομολογηθούν όσο το δυνατόν πιο σύντομα , έρευνα OPINION POLL, Φεβρουάριος 2021) , η αντιπολιτευτική τακτική που έχει επιλέξει, η στρατηγική που διολισθαίνει σε ένα εύκολο λαικισμό και σε ένα ξεπερασμένο αντιδεξιισμό ολίγον πιο εξευγενισμένο από του ΣΥΡΙΖΑ επιτρέποντας στον Α. Τσίπρα να εμφανίζεται ως « επικεφαλής της αντιπολίτευσης».
Συγγνώμη αλλά τα κόμματα δεν αναπτύσσονται δια της σιωπής. Στο ΚΙΝΑΛ που η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, θα αναμενόταν να έχει εμπεδοθεί ότι τα κόμματα αναπτύσσονται όταν εκφράζουν τις προτεραιότητες, τις ανάγκες, τα προτάγματα της εποχής, της κοινωνίας και ότι γι αυτό χρειάζονται συχνά και συγκρούσεις, κρίσεις, κατάθεση διαφορετικών απόψεων. Έτσι έγινε και παρέμεινε για τρεις δεκαετίες μεγάλο κόμμα το ΠΑΣΟΚ. Συγγνώμη, αλλά οι ψηφοφόροι ή και οι εν δυνάμει πιθανοί ψηφοφόροι του δεν μπορούν να περιμένουν για πολύ. Το κόμμα είναι βαλτωμένο,η τακτική είναι μηδενιστική και οδηγεί σε κίνδυνο πισωγυρίσματος και συντριβής στις επόμενες εκλογές αν όχι από την πρώτη εκλογική μάχη , στην δεύτερη που σίγουρα θα γίνει.
Το τονίζω επανειλημμένως σε αναλύσεις μου. Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ πορεύεται κόντρα στις απόψεις της κοινωνικής , εκλογικής βάσης του, δεν πιάνει τον παλμό της βάσης του, ουσιαστικά κινείται και έξω από τις αποφάσεις των Συνεδρίων του ΠΑΣΟΚ και του ΚΙΝΑΛ. Ας δούμε κάποιους ενδεικτικούς δείκτες ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ, παίρνοντας τον μέσο όρο από τα αποτελέσματα Eρευνών της OPINION POLL( 2-3) και της MARC( 24-3) : Ικανοποίηση από Κυβέρνηση 63%, ικανοποίηση από διαχείριση πανδημίας 61%, αποδοχή Κ. Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργού 73%. Η ερώτηση είναι τι σχέση έχει αυτή η εικόνα με τις εκτιμήσεις και δηλώσεις της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ όπως τις έχει διατυπώσει η Πρόεδρός του- ότι :
- Η Κυβέρνηση έχει αποτύχει ολοκληρωτικά στην υγειονομική και οικονομική διαχείριση της πανδημίας
- Ότι στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών η Κυβέρνηση φάνηκε λίγη
- Ότι η πανδημία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να εξοντώσει τις μικρές επιχειρήσεις!
- Ότι το ΚΙΝΑΛ δεν μπαίνει στο δίλημμα με τα κλομπ ή τις κουκούλες
- Όταν καταγγέλεται η Κυβέρνηση ως Κυβέρνηση ανεπάρκειας, διαίρεσης και κοινωνικής αναλγησίας
- Όταν καταγγέλεται μέσα στην Βουλή ότι γίνονται business από το Μαξίμου και δεν αναφέρεται ούτε μια συγκεκριμένη περίπτωση
Η απάντηση είναι απολύτως καμία. Αυτές είναι απόψεις που βρίσκουν αντίθετους το 65%-70% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ ενώ ικανοποιούν μόλις το 10%-15%. Είναι απόψεις και τρόπος αντιπολίτευσης που βολεύει τον Α. Τσίπρα, αλλά και την Κυβέρνηση, αφού η απογοήτευση από αυτόν τον τρόπο πολιτικής σπρώχνει δυνάμεις του ΚΙΝΑΛ προς τον Κ. Μητσοτάκη και τον Α. Τσίπρα σε μια αναλογία 4:1 υπέρ του πρώτου, ακόμα και σ΄αυτές τις δύσκολες συνθήκες για την Κυβέρνηση που κάνει συνεχή λάθη. Ουσιαστικά δημιουργείται η εξής αλληλουχία: Το ΚΙΝΑΛ με την αδυναμία του στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην σύγχυσή του βοηθάει την Κυβέρνηση. Το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε λαϊκισμό και μηδενισμό τον original εκφραστή μιας τέτοιας γραμμής που είναι με διαφορά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η εμφάνιση ως κόμματος που κάνει προτάσεις δεν έχει καμία αξία όταν λείπει το αφήγημα. Οι επιμέρους προτάσεις έχουν αξία όταν εντάσσονται σε μια συνολική στρατηγική, σε ένα συνολικό αφήγημα, σε μια συνολική εναλλακτική πρόταση. Το ΚΙΝΑΛ δεν διαθέτει τίποτα από αυτά και γι αυτό και δεν ανεβαίνει, δεν εισπράττει. Υπάρχει όμως και μια αντίφαση: Προς ποιους κάνει τις προτάσεις; Προς αυτούς που η ηγεσία του θεωρεί ανίκανους, αποτυχημένους, υπεύθυνους κοινωνικής διαίρεσης και εσχάτως και διεφθαρμένους; Σε τέτοιες περιπτώσεις ζητάς εκλογές , δεν πετάς στρακαστρούκες.
Το ΚΙΝΑΛ έπρεπε να είναι δύναμη κριτικής συμπαράταξης για την νίκη απέναντι στην πανδημία, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα μια διακριτή μεταρρυθμιστική ατζέντα για την επομένη μέρα του « πολέμου». Μόνο έτσι θα μπορούσε να ανοίξει διαύλους προς τον χώρο του Κέντρου και να μην αφήνει τον χώρο ιδιοκτησία του Κ. Μητσοτάκη. Για να μπορέσει να σταθεί πρέπει να τολμήσει μια επανίδρυση, μια επαναχάραξη της στρατηγικής που να στοχεύει στον χώρο του Κέντρου , μια τόνωση του μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα του και βέβαια μια νέα ηγεσία που να μπορεί να εκπροσωπήσει αυτό το νέο ξεκίνημα.
Θα έλεγα δε, ότι αυτές οι αλλαγές αποκτούν κατεπείγοντα χαρακτήρα. Τα κενά στην Πολιτική δεν παραμένουν για πολύ, καλύπτονται. Ωστόσο και πάλι η ηγεσία του και στελέχη του κωφεύουν, παραπέμπουν τα πάντα στην μετα κορονοιό εποχή. Η κλεψύδρα όμως έχει γυρίσει. Ο χρόνος δεν είναι υπέρ του ΚΙΝΑΛ....