Στη μεταπολιτευτική περίοδο ο κανόνας θέλει τους  πρωθυπουργούς της Ελλάδας, (με εξαίρεση τον κ. Τσίπρα το 2015 με τον ακραία πολωτικό λόγο του), να προσδιορίζουν ιδεολογικά τα κόμματα τους είτε ως κεντροδεξιά είτε ως κεντροαριστερά . Είναι σχεδόν προφανές ότι το πρόθεμα «κέντρο-» οι αρχηγοί των κομμάτων το χρησιμοποιούν με στόχο την πολιτική διεύρυνση, ώστε να μεγαλώσουν την εκλογική τους απεύθυνση και να κερδίσουν στην κάλπη ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό εκλογέων. Άλλωστε, αποτελούν πια απαράβατο κανόνα οι τοποθετήσεις στελεχών και επιφανών προσωπικοτήτων με «κεντρώο» προφίλ τόσο στο  ψηφοδέλτιο επικρατείας των κομμάτων όσο και στο υπουργικό σχήμα της εκάστοτε κυβέρνησης.

Παρά τις πετυχημένες όμως βουλευτικές και υπουργικές  καριέρες πολλών  κεντρώων πολιτικών, ποτέ δεν ευδοκίμησε στην χώρα μεταπολιτευτικά η  δημιουργία ενός καθαρά κεντρώου κόμματος. Είτε γιατί στην συνείδηση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων ένα τέτοιο κόμμα έχει ρόλο μόνο ως συμπλήρωμα κάποιου μεγάλου κόμματος, με αποτέλεσμα οι ψηφοφόροι να επιλέγουν την ψήφο κατευθείαν το μεγάλο κόμμα, είτε γιατί οι χαλαροί ιδεολογικοί δεσμοί στελεχών και μελών που ευδοκιμούν στα κεντρώα κόμματα καθιστούν πιο εύκολη την αυτομόληση σε μεγάλα κόμματα της δεξιάς ή της αριστεράς, με αποτέλεσμα αρχικά την υποστελέχωση και στην συνέχεια την σταδιακή εξαΰλωση των εν λόγω κομμάτων.

Η πίεση που ασκείται  το τελευταίο διάστημα από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δίνει την ευκαιρία σε κάποιους καλοθελητές δημοσιολογούντες να παρουσιάζουν το Κίνημα Αλλαγής, το μόνο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην χώρα χωρίς αστερίσκους και μέλος της Ευρωπαϊκής ομάδας Σοσιαλδημοκρατών, ως ένα μικρό κεντρώο κόμμα συμπλήρωμα του ενός ή του άλλου μεγάλου κόμματος, αναλόγως του αφηγήματος  που τους εξυπηρετεί, προδικάζοντας την ίδια στιγμή το μέλλον του  ως δυσοίωνο. Ξεχνούν ή θέλουν να ξεχνούν ότι ιστορικά η σοσιαλδημοκρατία πάντα άνηκε στον χώρο της ευρύτερης αριστεράς και έδινε μάχες είτε στο επίπεδο διεκδίκησης της εξουσίας με τις συντηρητικές δυνάμεις, είτε στο επίπεδο των ιδεών με την κουμμουνιστογενή και ριζοσπαστική αριστερά. Ξεχνούν επίσης ότι η αντοχή που επέδειξε το Κίνημα Αλλαγής στις εκλογές του 19, αντέχοντας  στις αήθης επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ καθ όλη την περίοδο 2012-2019,  και ταυτόχρονα η δημοσκοπική σταθερότητα  στα εκλογικά ποσοστά του εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης που συνήθως ευνοεί το κόμμα που ασκεί την διακυβέρνηση, φανερώνουν ότι το Κίνημα Αλλαγής δεν θα έχει την τύχη ενός μικρού κεντρώου κόμματος που κάποιοι ονειρεύονται και επιθυμούν.

Το Κίνημα Αλλαγής με την υπεύθυνη αντιπολίτευση που ασκεί  αλλά και με τις επεξεργασμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις που καταθέτει στον δημόσιο διάλογο,  κάνει φανερό αφενός ότι κινείται σε στέρεες πολιτικές βάσεις με ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και αφετέρου -και σημαντικότερο- ότι υπάρχει το πολιτικό προσωπικό που μπορεί να συντάξει και να καταθέσει συγκεκριμένο πρόγραμμα για μια προοδευτική διακυβέρνηση, όπως αρμόζει σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Ένα πρόγραμμα που θα αναδεικνύει τις διαφορές μιας συντηρητικής διακυβέρνησης από μιας προοδευτικής είτε στα θέματα της οικονομίας, όπως η φορολόγηση του μεγάλου πλούτου και όχι των συνηθισμένων υπόπτων της μεσαίας τάξης, είτε στα θέματα της ανάπτυξης, υποστηρίζοντας σειρά πράσινων επενδύσεων, είτε στα ζητήματα εργασίας όπου όπως φαίνεται μπαίνουν σε μια δύσκολη τροχιά λόγω της οικονομικής κρίσης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ένα πρόγραμμα μακριά από αφηρημένους, λαϊκίστικους μαξιμαλισμούς, όπως αυτοί που παρακολουθούμε μέσα από τα κείμενα και τις θέσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς που νομοτελειακά οδηγούν σε νέες αυταπάτες.

Στόχος του Κινήματος Αλλαγής σε πρώτη φάση αποτελεί το σταμάτημα της περαιτέρω συντηρητικοποίησης  της κοινωνίας, αποτέλεσμα της πενταετούς διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και της βίαιης επιβολής ενός μοντέλου αυταρχικού φιλελευθερισμού που επιχειρεί η ΝΔ τον τελευταίο χρόνο. Το πολιτικό εκκρεμές του δικομματισμού της μεταπολίτευσης που λειτουργούσε με απόλυτη ακρίβεια μεταφέροντας ψηφοφόρους από το ένα μεγάλο κόμμα στο άλλο έχει σπάσει. Όσο  καθημερινά ξετυλίγεται στη χώρα η σκληρή συντηρητική ατζέντα της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σε λογικές αντιπολίτευσης του ?15, τόσο οι αρχές της  σοσιαλδημοκρατίας μέσα  σε αυτές τις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες θα γίνονται αναγκαίες όσο ποτέ, μέχρι την αλλαγή των συσχετισμών που θα αναδείξουν το Κίνημα Αλλαγής σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων την επόμενη ημέρα. 

Πηγή: thecaller.gr