Τα ποσοστά του είναι πολύ χαμηλά, ο ίδιος δεν τραβάει, έχει εκείνον τον Νικήτα Κακλαμάνη να του κόβει, μαθαίνει ότι η μισή Νέα Δημοκρατία του Δήμου Αθηναίων, ιδιαίτερα το αστικό της κομμάτι που έχει απομείνει στο κέντρο, να εκδηλώνεται ανοιχτά υπέρ του Γιώργου Καμίνη, έκανε και την αποκοτιά να παραιτηθεί από βουλευτής και να δηλώσει ότι αν δεν κερδίσει στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα τερματίσει την πολιτική του καριέρα, όποτε όλα είναι μαύρα γι΄ αυτόν.
Υπάρχει μεγάλη αμφιβολία κατά πόσο θα λείψει ο κομψευόμενος Άρης από οιονδήποτε αν φύγει από την πολιτική. Ούτε καν από τον Σαμαρά που τον έχρισε υποψήφιο σε μία προσπάθεια να συσπειρώσει τους νεοδημοκράτες στις αυτοδιοικητικές εκλογές για να μη μεταδοθεί η χαλαρή ψήφος στις ευρωεκλογές, αφού συμπίπτουν χρονικά, ούτε βέβαια από τους υπόλοιπους βουλευτές της Νέας Δημοκρατία στην Α Αθήνας, που απαλλάσσονται από έναν ανταγωνιστή στους δύσκολους καιρούς που περνάμε. Προφανώς όμως θα λείψουν η πολιτική, τα οφίκια και τα λούσα από τον ίδιο και τον έχει πιάσει υστερία, κρίνοντας από το παραλήρημά του, όταν πριν τρεις μέρες βγήκε σε εκπομπή του «ΒΗΜΑ FM» για να υπερασπιστεί την απερίγραπτη πρότασή του για το τζαμί.
Όπως είναι γνωστό, ο Σπηλιωτόπουλος έχει αναγάγει την ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα σε κεντρικό θέμα της προεκλογικής εκστρατείας του, πιστεύοντας ότι ο Αλλάχ που είναι μεγάλος και φιλεύσπλαχνος, θα τον σώσει, έστω και ουσιαστικά στέφεται εναντίον του. Προτείνει λοιπόν την διενέργεια δημοψηφίσματος για να αποφασίσουν οι Αθηναίοι αν θέλουν να γίνει το τζαμί μέσα στα όρια του δήμου τους. Ξεχνάει δηλαδή ότι ως υπουργός Παιδείας ο ίδιος έφερε στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο, που έγινε νόμος, ξεχνάει ότι το ψήφισε του λόγου του, ξεχνάει ότι τα θρησκευτικά δικαιώματα δεν μπαίνουν σε ψηφοφορία στις δυτικές δημοκρατίες και συνδυάζονται με την ύπαρξη χώρου λατρείας, ξεχνάει η υποχρέωση να υπάρχει τζαμί στην Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με τη λαθρομετανάστευση (οι λαθρομετανάστες δεν έρχονται εδώ για να βρουν τζαμί, αλλά για πολλούς άλλους λόγους), ξεχνάει ότι στην πρωτεύουσα κατοικούν και πολλοί νόμιμοι μουσουλμάνοι, ξεχνάει ότι η έλλειψη μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα προσφέρει ένα σωρό επιχειρήματα εναντίον μας στην Άγκυρα και σε άλλους και ξεχνάει ότι τα κηρύγματα σε ένα επίσημο τζαμί ελέγχονται πολύ πιο εύκολα από ό,τι τα κηρύγματα σε δεκάδες «παράνομα» που σήμερα λειτουργούν σε διάφορους χώρους.
Τίποτα όμως από αυτά δεν ενδιαφέρει τον Αρούλη, αν μάλιστα τα έχει σκεφθεί ποτέ. Θεωρεί ότι η μόνη ελπίδα του (τρομάρα του) είναι να γίνει Μπαλτάκος, μπας και πάρει ψήφους από τους Κασιδιάρηδες της Χρυσής Αυγής και από τους βαρεμένους θεούσους της Εκκλησίας που πιστεύουν ότι ένα τζαμί θα βλάψει την Ορθοδοξία. Πρόκειται για εκείνους που πίεζαν και απειλούσαν ώστε τρεις απανωτοί διαγωνισμοί για το έργο της ανέγερσης του τζαμιού κηρύχτηκαν άγονοι γιατί καμία εταιρία δεν τολμούσε να κάνει προσφορά, παρά την δυσπραγία της οικοδομικής αγοράς και χρειάστηκε να γίνει μία σύμπραξη μεγάλων και απρόσωπων εταιριών για να το αναλάβουν.
Μέσα στον πανικό και στην υστερία του, ο Σπηλιωτόπουλος προσπάθησε να μπλέξει τον Καμίνη με τον Γιώργο Παπανδρέου (αφού είναι της μόδας στα μήντια να ρίχνουν ένα κουβά λάσπη, ή μία σφαλιάρα στον Παπανδρέου με κάθε ευκαιρία ή και χωρίς ευκαιρία), αλλά και με την πρόθεση να διενεργήσει δημοψήφισμα – ευρώ ή δραχμή – που έφερε το τέλος του πρώην πρωθυπουργού. Κατηγόρησε μάλιστα τον Καμίνη ότι έχει «κρυφή ατζέντα», εννοώντας προφανώς ότι προτίθεται να καταστήσει την Αθήνα ιερή πόλη του Ισλάμ ή κάτι παρόμοιο. Ασυνάρτητες γελοιότητες. Τα πιο θλιβερό όμως είναι ότι άλλο ένα στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει κανένα πρόβλημα να χαϊδέψει τα αυτιά (και όχι μόνο) του «ψεκασμένου» ακροδεξιού και ναζιστικού τμήματος αυτής της κοινωνίας, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του.