Αν κάποιοι νομίζουν ότι ο μαζοχισμός έχει τα όριά του, κάνουν μεγάλο λάθος!
Κυριακή πρωί χθες και έπιασα την ΕΤ3 την ώρα που ο Άνθιμος ετοιμαζόταν για το καθιερωμένο και πάντα… επίκαιρο κήρυγμά του.
Αντί να συνεχίσω το ζάπινγκ, δυνάμωσα τη φωνή!
Το κήρυγμα αναφερόταν στη ρήση του Κυρίου, ότι πρέπει να συγχωρούμε το συνάνθρωπό μας «εβδομήκοντα και επτά φοράς», δηλαδή πάντα, όπως εξήγησε ο μητροπολίτης, προκειμένου να δικαιούμαστε κι εμείς τη συγχώρεση από τους άλλους.
Ακολούθησε η σχετική παραβολή:
Ένας άρχοντας της εποχής εκείνης, του οποίου οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, κάλεσε τους δούλους του -όπως λέγονταν τότε οι υπηρέτες, εξήγησε πάλι ο Άγιος, για να απαλύνει κάπως τη σκληρότητα του όρου- για να κάνουν τους λογαριασμούς τους, πόσο δούλεψαν, τι πήραν, πόσα τους χρωστάει και να δουν τι θα κάνουν.
Οι δούλοι, όμως, έφεραν μαζί τους και κάποιον που χρωστούσε στον άρχοντα «μύρια τάλαντα» -60 εκ. χρυσές δραχμές είπε ο παναγιώτατος, για να καταλάβει καλύτερα το ποίμνιο στο… νόμισμά του- και του είπαν: Ορίστε, άρχοντα, πάρε αυτά που σου χρωστάει αυτός, για να ’χεις και συ, για να ΄χεις και συ, να μας πληρώσεις και μας.
Ο οφειλέτης τότε, έπεσε στα πόδια του άρχοντα και φιλώντας τα τον ικέτευε να μην απαιτήσει ολόκληρο το δάνειο, το οποίο αποδεχόταν, αλλά να του κάνει διευκολύνσεις για να μπορέσει να επιζήσει και να το ξεπληρώσει σιγά-σιγά.
Ο άρχοντας τότε, «συγκινηθείς από το δράμα του οφειλέτη και τις ικεσίες του, αφήκε το δάνειο», δηλαδή του το χάρισε! (Αυτό κι αν ήταν μήνυμα προς τη…θεοσεβούμενη Ευρώπη.)
Την ίδια παραβολή… διηγήθηκε προεκλογικά και ο ΣΥΡΙΖΑ στον ελληνικό λαό!
Μόνο που στην περίπτωση αυτή, ο οφειλέτης, αντί για ικεσίες, είπε στον άρχοντα ότι είναι τοκογλύφος, ότι δεν του χρωστάει τίποτα, ότι δεν πρόκειται να του επιστρέψει φράγκο από τα δανεικά και ότι δεν έχει άλλο ανάγκη τα λεφτά του!
Μετά το βρίσιμο μάλιστα σηκώθηκε κι έφυγε από το σπίτι, βροντώντας την πόρτα πίσω του. (Άλλο… αντιστασιακό μήνυμα προς την Ευρώπη.)
Και οι δύο αυτές παραβολές, παρά τη διαφορετική εξέλιξή τους, έχουν δύο κοινά -και πολύ σημαντικά- αποτελέσματα. Και στις δύο περιπτώσεις, είτε γιατί ο άρχοντας χάρισε το δάνειο, στην πρώτη, είτε γιατί ο οφειλέτης δεν του ’δωσε τίποτα, στη δεύτερη, οι μεν δούλοι έμειναν απλήρωτοι, ο δε άρχοντας πτώχευσε!
Καλές οι παραβολές, αλλά κακά τα ψέματα!
Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα, είναι να υποχρεωθούν όλοι όσοι οφείλουν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και να γίνουν όλες οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, ώστε και οι «δούλοι» να έχουν δουλειά και να πληρώνονται, αλλά και οι επιχειρήσεις να σταθούν στα πόδια τους και να αναπτυχτούν μαζί με τη χώρα μας.
Μακάρι η ευρωπαϊκή ηγεσία και οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης -μαζί, φυσικά και η ελληνική- να πάρουν σύντομα τις αναγκαίες αποφάσεις και να τολμήσουν τα βήματα που χρειάζονται.
Μόνον έτσι η μεγάλη, προοδευτική ΕΝΩΜΕΝΗ (πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά) ΕΥΡΩΠΗ, δεν θα είναι μια παραβολή σε κάποιο θρησκευτικό κήρυγμα ή σε κάποια προεκλογική εκστρατεία, αλλά μια χειροπιαστή προοπτική ευημερίας για τους λαούς της ηπείρου μας!