Είναι σπαρακτική η κραυγή αγωνίας της Μάγδας Φύσσα που ζητά το αυτονόητο για μια δημοκρατική πολιτεία και μια πολιτισμένη κοινωνία. Η καθυστέρηση της δίκης που ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο προσβάλλει τη μνήμη του Παύλου Φύσσα που έφυγε τόσο νωρίς από τις χρυσαυγίτικες μαχαιριές.

Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής και η μητέρα του θύματος μίλησαν για εμπαιγμό από την πλευρά του υπουργείου Δικαιοσύνης που δεν μεταφέρει τη δίκη σε άλλη αίθουσα, όπως είχε υποσχεθεί, ενώ δηλώνει αναρμοδιότητα.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ εμπεδώνεται η αίσθηση ότι η νομιμότητα έχει σχετική σημασία στη χώρα μας και ότι το έγκλημα δεν έχει πάντα τιμωρία, ακόμη και όταν είναι ομολογημένο.