Ντελόρ και Σόιμπλε, Σόιμπλε και Ντελόρ αποτέλεσαν δύο αναμφισβήτητες μεγάλες προσωπικότητες της ΕυρωπαϊκήςΠολιτικής σκηνής. Βαθιά ιδεολόγοι και πιστοί στην οπτική τους γωνία, έδρασαν και άφησαν ανεξίτηλο έργο, πιστεύοντας ο καθένας, πως η πολιτική του στάση θα φέρει πιο κοντά την Ευρώπη στην οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση.

Ο Ζακ Ντελόρ είχε πει ότι «η Ε.Ε. είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ιστορίας σε καιρό ειρήνης»

Αυτός ο εμβληματικός σοσιαλιστής πολιτικός οραματίστηκε την χάραξη και την πορεία στους καινούργιους δρόμους μιας πραγματικά προοδευτικής Ευρώπης με ευαισθησίες για την κοινωνική συνοχή, την ανάπτυξη, που θα εξασφάλιζε ευημερία για όλους, και θα είχε μια οικουμενική συνείδηση για την παγκόσμια ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ίση κατανομή πλούτου σε διεθνή κλίμακα.

Υποστήριζε πως Το βάθεμα της δημοκρατίας εντός Ε.Ε. ήταν το προαπαιτούμενο για την ευρωπαϊκή και οικονομική ολοκλήρωση σε έναν κόσμο, που επιτάσσει μια Ευρώπη πρωταγωνίστρια στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και όχι κομπάρσο γεωπολιτικών και οικονομικών εξελίξεων.

Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, ήταν ένας άνθρωπος, με τεράστια εσωτερική δύναμη, κυρίως λόγω της αναπηρίας, που του προκάλεσε η απόπειρα δολοφονίας, και ταυτόχρονα και ένας πολιτικός βαθιά ιδεολόγος, που μετέτρεπε αυτές τις ιδέες σε πολιτική πράξη. Στη χώρα μας τον γνωρίσαμε πολύ καλά, στα άσχημα μνημονιακά χρόνια, που με ένα ψυχρό προφίλ, προσπαθούσε να πείσει τους πολλούς, πως μόνη του έννοια δεν είναι μονάχα το ταυτόχρονο καλό της Γερμανίας και κακό της Ελλάδας, αλλά το κοινό καλό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρκετές φορές, είτε για εκφοβισμό, είτε από πεποίθηση, είχε προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αγνοώντας, πως αν το είχε πετύχει, το ηθικό πλήγμα της χώρας του μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο θα ήταν το μεγαλύτερο.

Ωστόσο, αξίζουν και οι δύο τον σεβασμό μας, και ας είχαν διαφορετική προσέγγιση και οπτική περί κοινωνικής δικαιοσύνης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Άλλωστε μιλάμε για δύο ισχυρούς πολιτικούς άντρες, που με φάρο την ιδεολογία τους, σοσιαλισμό και συντηρητισμό, προσπάθησαν να επιφέρουν μια κανονικότητα σε ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα, που ακόμα και σήμερα αμφισβειτείται, αλλά είναι δεδομένο πως αποτελεί, το μονόδρομο.

Και αποτελεί το μονόδρομο, σε μια Ευρώπη των προκλήσεων, σύνθετων προκλήσεων , που απαιτούν απάντηση. Από τις απαντήσεις που θα δώσουμε, θα κριθεί αν θα συνεχιστεί η σημερινή πορεία των πραγμάτων με τις δυσμενείς επιπτώσεις για τους ευρωπαίους πολίτες, ή αν θα ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη διαφορετική πορεία, μια πορεία, όπως την οραματίστηκε ο Ζακ Ντελόρ, που θα εμβαθύνει τη δημοκρατία, θα ενισχύσει την συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα των αποφάσεων, και θα συμβάλλει στη διαμόρφωση κλίματος κοινωνικής δικαιοσύνης.