«Non paper» εσωτερικής κατανάλωσης

Αγγελος Στάγκος 13 Δεκ 2013

Η συνάντηση χθες του Αλέξη Τσίπρα με τον Ολι Ρεν στο Στρασβούργο θα μπορούσε να εκληφθεί, και να είναι, ως συνέχεια της θέσης που πήρε στη γνωστή ομιλία του στο Τέξας. Μιας θέσης πιο «ευρωπαϊκής» που έγινε έγινε αντιληπτή ως στροφή και προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλωστε, μέχρι τώρα βλέπαμε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αποφεύγει τις επαφές με Ευρωπαίους αξιωματούχους και το ίδιο γινόταν συχνά από την πλευρά των τελευταίων. Αυτά αφορούν τα επιφαινόμενα γιατί δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συζήτησαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ολι Ρεν κατά τη συνάντησή τους. Μάθαμε από το non paper που κυκλοφόρησε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Φινλανδός επίτροπος σκέπτεται να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, αλλά τίποτα απολύτως για όσα είπε ο ίδιος στον Αλέξη Τσίπρα.

Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να πληροφορήσει την κοινή γνώμη για τη σθεναρή και υπερήφανη στάση του προέδρου του και λιγότερο για το τι ακριβώς συζήτησε με τον Ολι Ρεν. Αυτός είναι ο βασικός άξονας της πληροφόρησης που διοχετεύτηκε προς τους δημοσιογράφους με τη μέθοδο του non paper και όχι της επίσημης ανακοίνωσης που θα μπορούσε και να διαψευστεί από τον συνομιλητή του, αν περιελάμβανε ανακρίβειες. Δεν είναι τυχαίο ότι αναφέρεται σε επισημάνσεις – απειλές που διατύπωσε ο Αλέξης Τσίπρας για κινδύνους που απειλούν την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ευρωπαϊκή οικονομία, αν δεν συμμορφωθούν με τις υποδείξεις του…

Κατά το non paper ο Ολι Ρεν ρώτησε τον Αλέξη Τσίπρα «αν επιθυμεί η Ελλάδα να βρίσκεται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο» και εκείνος υπογράμμισε ότι είναι γνωστές οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ «και καλό θα είναι να μη συνεχιστεί αυτή η κουβέντα γιατί μόνο κινδύνους εγκυμονεί για την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία». Από την (μη) απάντηση εμείς οι τρίτοι δικαιούμαστε να συμπεράνουμε εναλλακτικά ότι: α) άφησε το θέμα ανοικτό για να νιώθουν πίεση και αγωνία οι Ευρωπαίοι, β) είπε έμμεσα «ναι» με γνώμονα τις θέσεις που διατύπωσε στο Τέξας, γ) δεν επεκτάθηκε από τον φόβο αντιδράσεων της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, δ) το απέφυγε για να διατηρήσει στην Ελλάδα προφίλ αμφισβήτησης. Πώς όμως η (μη) απάντησή του συνδέεται με κινδύνους για την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία; Και γιατί θα χρειαστούν «καλό κουράγιο» άπαντες οι Ευρωπαίοι, αν ανοίξει το θέμα των πλειστηριασμών και αντιδράσουν οι Ελληνες, όπως επίσης τόνισε;

Ενδεχομένως, ο Αλέξης Τσίπρας να πιστεύει πως η χώρα μας αποτελεί ακόμη συστημικό κίνδυνο για την Ευρώπη, αν αυτά είπε και «εντός» με τον Ρεν. Είναι όμως έτσι; Γιατί η έκδοση του «non paper» δίνει την εντύπωση μιας επιλεκτικής πληροφόρησης για εσωτερική κατανάλωση μέσα στη Ελλάδα και πιο μέσα, στον ΣΥΡΙΖΑ.