Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης της αντιπροσωπείας της ΔΗΜΑΡ στις Βρυξέλλες, μιλώντας για την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού νόμου, στo πλαίσιo της προσπάθειας μεταρρύθμισης του πολιτικού συστήματος, ο Φώτης Κουβέλης εξηγούσε σε κάποιον Ευρωπαίο επίτροπο ορισμένες πτυχές που έπρεπε να προσεχθούν, όπως, για παράδειγμα, οι αναγκαίες διασφαλίσεις για την αποφυγή της διπλοψηφίας.
Στο σημείο αυτό ο Ευρωπαίος επίτροπος, μονολογώντας πιο πολύ, παρατήρησε: «Μα, γιατί να θέλει κάποιος να διπλοψηφίσει;». Η εύλογη αυτή… ευρωπαϊκή απορία -κάθε άλλο παρά αυτονόητη στη χώρα μας- δείχνει και το χάσμα που μας χωρίζει από τη νοοτροπία των περισσοτέρων εταίρων μας.
Η ιστορία της τήρησης των νόμων είναι από τις πιο… πικραμένες στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Η… άποψη-σύνθημα του ΚΚΕ, για παράδειγμα, ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» κυριάρχησε για χρόνια, εκφράζοντας τη συλλογική μας… νομοθετική αντίληψη!
Αλλά και τα κόμματα εξουσίας δεν υστέρησαν… Πόσες φορές δεν ακούσαμε από αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη δήλωση «Οταν θα έρθουμε στην εξουσία θα ακυρώσουμε αμέσως αυτόν τον νόμο»!
Ή μήπως η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση δεν διακηρύσσει ότι μόλις έρθει στην εξουσία θα σταματήσει να ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις της χώρας, προαναγγέλλοντας έτσι την… επέκταση της παρανομίας και σε διεθνές επίπεδο!
Το θέμα αυτό, βέβαια, έχει δύο άκρες…
Γιατί αν η παράβαση ή και η αγνόηση των νόμων έχει εισχωρήσει πια στην αλυσίδα του DNA μας, η θεσμοθέτησή τους τις περισσότερες φορές γίνεται με τρόπο που είτε… παρακινεί προς τη μη εφαρμογή τους είτε τη θεωρεί δεδομένη!
Το παράδειγμα του νέου φορολογικού νομοσχεδίου είναι χαρακτηριστικό.
Πολλές από τις διατάξεις του είτε είναι πρακτικά ανεφάρμοστες είτε θεμελιώνουν την αίσθηση της αδικίας, που βρίσκει φυσικά εύφορο έδαφος στην παραβατική μας διάθεση. Και η αλήθεια είναι ότι παρά και την επιμονή των δανειστών μας, σοβαρή και συστηματική προσπάθεια για την πάταξη της φοροδιαφυγής στα πιο… πλούσια κοιτάσματά της δεν έχει γίνει ακόμα, ούτε και φαίνεται να υπάρχει ακόμα -παρά τη βαθιά κρίση- η ανάλογη πολιτική βούληση!
Το πιο πιθανό είναι ότι οι καλοκαιρινές εικόνες των νησιών μας, με τα πολυτελή σκάφη δεμένα στις ακτές να ανεμίζουν σημαίες ευκαιρίας και τους επαγγελματίες να κυνηγάνε στη στεριά τους εφοριακούς και να καίνε τα αυτοκίνητά τους, δεν πρόκειται -άμεσα τουλάχιστον- ν? αποτελέσουν παρελθόν!