Δεν έγινε δυστυχώς καμιά ουσιαστική συζήτηση για την ουσία του νόμου περί αλλαγής φύλλου κι αυτό το έλλειμμα, αργά ή γρήγορα, πιστεύουμε πως θα μας βγει μπροστά. Στο μεταξύ ο νόμος ψηφίστηκε.

Πρόχειρα και μανιχαϊστικά καταλήξαμε ότι οι παπάδες έχουν άδικο και οι προοδευτικοί άνθρωποι δίκιο.

Με το φανατισμό που ενυπάρχει στην ελληνική κοινωνία δύσκολα αφήνεται χώρος για σκέψεις που δεν είναι άσπρες ή μαύρες. Συνήθως καταχωρούνται από τους μεν ή τους δε στο εχθρικό στρατόπεδο και πετροβολούνται. Θεωρούμε όμως υποχρέωσή μας να απλώσουμε από την αρχή το θέμα στο τραπέζι, να συμβάλλουμε σε ένα διάλογο που πρέπει κάποτε να γίνει ολοκληρωμένα, με όσους και όποιους τον συμμερίζονται.

Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα που ήρθε να λύσει ο νόμος;

Υπάρχουν δύο κατηγορίες συμπολιτών μας που δεν επιτρέπεται καμιά δημοκρατική κοινωνία να τους αγνοήσει.

Η μία είναι τα μεσοφυλικά (intersex) άτομα.

Γεννιούνται με παραλλαγές στα χρωμοσώματα τα οποία είναι διαφορετικά από τα ΧΥ και ΧΧ που προσδιορίζουν με σαφήνεια το αρσενικό και το θηλυκό. Αυτές οι αποκλίσεις συνοδεύονται συνήθως και από ασάφεια γεννητικών οργάνων καθώς και άλλων χαραχτηρστικών. Για την κατηγορία αυτή έχει δώσει συστάσεις η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης με το ψήφισμα 2191/2017 οι οποίες αφορούν στον σεβασμό και την προστασία της ιδιαιτερότητάς τους. http://elawyer.blogspot.com/2017/10/h-21912017-intersex.html

Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αποκλίσεις από το βασικό γενετικό κώδικα οι οποίες εξελίσσονται συν το χρόνο είναι προφανώς δικαίωμα αυτών των ατόμων να προσδιορίσουν το φύλο τους στο στάδιο ωρίμανσης που οι ίδιοι εκτιμούν ως απαραίτητο με βάση και το σχετικό νόμο. Οι επεμβάσεις βασανισμού στο σώμα τους ασφαλώς και οφείλει να μην είναι προαπαιτούμενο.

Πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε ότι μια μερίδα κατοίκων του πλανήτη μας διακινεί την άποψη «η φύση δεν ορίζει που αρχίζει το θηλυκό και που τελειώνει το αρσενικό». Κι αυτοί που το ισχυρίζονται προσθέτουν ότι η συχνότητα των μεσοφυλικών ατόμων είναι 1 προς 2.000 αντιφάσκοντας ευθέως με τον ισχυρισμό τους. https://frapress.gr/2016/11/ti-ine-ta-intersex-mesofilika-atoma/  Είναι πασιφανές ότι αποτελούν εξαίρεση οι μεσοφυλικοί και ότι κανόνας της φύσης είναι τα καθαρά βιολογικά – αντρικά ή γυναικεία – χαραχτηριστικά. Η παραπλανητική αντιστροφή που επιχειρείται προσθέτει ένα τεράστιο πρόβλημα και δεν αφαιρεί μια αδικία σε βάρος συνανθρώπων μας. Από την οφειλή απόλυτου σεβασμού στην ασάφεια των γενετικών χαραχτηριστικών κάποιων ατόμων περνάμε στην πλήρη αμφισβήτηση των φύλων με ένα εντελώς μηχανιστικό και ψευδή τρόπο. Πρόκειται για το ρατσισμό της μειοψηφίας ο οποίος δεν διαφέρει καθόλου από αντίστοιχους της πλειοψηφίας. Λέει πως, για να μην είμαστε εμείς μειοψηφία στην επιλογή της φύσης αποφασίζουμε πως δεν υπάρχουν φυσικοί νόμοι και είναι θέμα κοινωνικό να προσδιοριστούμε άπαντες ως ότι θέλουμε. Αν δηλαδή παραδεχτούμε πως υπάρχουν κύριες επιλογές της φύσης, τότε ορθά καταπιέζονται οι μειονότητες; Αυτό μας λένε με λίγα λόγια.

Κατά τη γνώμη μας πρόκειται για νεομεσαιωνισμό. Επιχειρήθηκε για δέκα αιώνες η κατάργηση των νόμων της φύσης με την αιτιολογία ότι «δεν συμφωνεί ο θεός.» Τώρα επιχειρείται με την αιτιολογία ότι «δεν συμφωνεί ο θεός – άνθρωπος – δικαιωματιστής.»

Η φύση ωστόσο έχει το ακλόνητο πείσμα της και δεν πρόκειται να αλλάξουν οι νόμοι της επειδή κάποιων η θεώρηση τούς απορρίπτει.

Το θέμα βεβαίως είναι ευρύτερο. Αγγίζει την κατάργηση των διαχρονικών αξιών, εμμέσως και της επιστήμης, με τον ισχυρισμό ότι δεν υπάρχει τίποτα αντικειμενικό και ότι τα πάντα είναι υποκειμενικά και κοινωνικά. Ως γνωστόν πρόκειται για ψίχα του μεταμοντερνισμού. Κατά τη γνώμη μας, στρέβλωση είναι και θα περάσει, με μεγαλύτερο ή μικρότερο κόστος για τις κοινωνίες, ανάλογα με το πότε και πόσο γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της πλάνης.

Πάμε όμως στην άλλη κατηγορία. Εκείνη που τα χρωμοσώματά τους είναι σαφή και προσδιορίζουν αρσενικό ή θηλυκό. Υπάρχει ένας αριθμός τέτοιων ατόμων που αισθάνεται και θέλει να ανήκει στο άλλο φύλο. Θέλουν να ενυπάρχουν στην κοινωνία με την εξωτερική εμφάνιση και την ταυτότητα του φύλου που προτιμούν- ενίοτε και ενδιάμεσου -. Η συζήτηση βεβαίως, δεν αφορά τους ομοφυλόφιλους οι οποίοι δεν αρνούνται το γενετικό τους φύλο.

Τα αληθινά προβλήματα που προκύπτουν από την καθ όλα σεβαστή επιθυμία τους και τα οποία οι ίδιοι προβάλλουν, είναι δύο.

Το ένα, ότι η κοινωνία δεν αποδέχεται την διαφορετικότητα τους και τους λοιδορεί. Τους δείχνει σαν άτομα ασθενή και κατώτερα και τους πιέζει διαρκώς ψυχολογικά δημιουργώντας τους εμπόδια ομαλής συνύπαρξης και ανάλογα τραύματα.

Το δεύτερο, ότι στερούνται την ισότητα στα δικαιώματα. Συναντάνε εμπόδια στην συναλλαγή τους με τους διάφορους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς, λόγω συνήθως της εμφάνισής τους που δεν συμφωνεί με το φύλο της κρατικής τους ταυτότητας.

Συμμεριζόμαστε απολύτως την εκφώνηση των προβλημάτων και φυσικά είμαστε με την άποψη ότι η κοινωνία και το κράτος οφείλουν να προωθήσουν τις σωστές λύσεις που θα άρουν αμφότερες τις αδικίες.

Σε ότι αφορά την κοινωνική αποδοκιμασία και καταπίεση, αυτό δεν λύνεται άμεσα με νόμους. Ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι ένα ευρύτερο πρόβλημα που λύνεται με την επιμονή στην γενική παιδεία και με ανάλογες πρωτοβουλίες εντός της κοινωνίας. Η νομοθεσία οφείλει να είναι επαρκής για να αντιμετωπίσει ύβρεις, προπηλακισμούς και λοιπές παραβάσεις. Αφορά ασφαλώς, όπως είναι δίκαιο, το σύνολο των πολιτών.

Για το δεύτερο, τα ίσια δικαιώματα τα οποία οφείλει η πολιτεία να κατοχυρώσει ώστε να διευκολύνονται στην κοινωνική τους ζωή όσο ο κάθε πολίτης, έχουμε να κάνουμε μια επισήμανση που τη θεωρούμε μείζονος σημασίας.

  Η αλλαγή φύλου δια νόμου σε άτομα βιολογικά καθορισμένου φύλου, όχι μόνο δεν είναι απαραίτητη προκειμένου να κατοχυρωθεί η ισονομία, αλλά θεμελιώνει και στρεβλώσεις οι οποίες παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Καθώς είναι ασύμβατη προς έναν βασικό βιολογικό κανόνα ο οποίος δεν εξαπατάται προφανώς από ανθρώπινες νομοθεσίες, καταχράται τον όρο «ανθρώπινο δικαίωμα» και δίνει προβληματική λύση στο παρών, ενώ ανοίγει δρόμο σε τεράστια προβλήματα που θα προκύψουν απ αυτή την πρακτική στο μέλλον.

Πριν διατυπώσουμε απλά την πρότασή μας για το όλο θέμα, το οποίο θα κάνουμε στο τέλος αυτού του κειμένου, να τα δούμε πρώτα όλα αυτά.

1. Οι ομοφυλόφιλοι διαφωνούν και θεωρούν ομοφοβικό το νόμο. Ήδη πριν την ψήφιση του νόμου περί αλλαγής φύλου εστάλη προς τον πρόεδρο της δημοκρατίας διαμαρτυρία που την υπογράφουν 650 άτομα από όλον τον κόσμο και εξηγούν εκτενώς τις διαφωνίες τους. Εστιάζουν στην ομοφοβία και ερχόμαστε να συμφωνήσουμε. Όταν αρνείται κάποιος το φυσικό φύλο του προκειμένου να μην αναγνωρίζεται η διαφορετική σεξουαλική του προτίμηση ενθαρρύνει τον αποκλεισμό εκείνων που δέχονται την φυσική τους ταυτότητα μαζί με το δικαίωμα αυτοδιάθεσης τους. Των ομοφυλόφιλων. https://www.protothema.gr/greece/article/720583/allagi-fulou-ti-lene-feministries-omofulofiloi-kai-trans-alla-kai-i-colour-youth-koinotita-lgbtq-/
2. Ανθρώπινα δικαιώματα δεν νοούνται και δεν υπάρχουν, χωρίς αντίστοιχες υποχρεώσεις και ούτε όταν θίγουν τα δικαιώματα των άλλων. Όταν δηλαδή υποχρεώνουν μια μερίδα συμπολιτών να αποποιηθούν τα δικά τους.

Να αναφέρουμε μερικά τέτοια εν συντομία.

• Η στράτευση ή έστω η κατάταξη σε τμήματα του στρατού, γίνεται με βάση το φύλο και τις διαφορετικές δυνατότητες των δύο φύλων. Στο δικό μας τον στρατό που είναι εθελοντικός – υποχρεωτικός, μπορεί να δηλώσει γυναίκα κάποιος και να απαλλαγεί.
• Στα σώματα ασφαλείας όπου ζητάνε ύψος και επιδόσεις ως προαπαιτούμενα, επίσης θα έχουν καλύτερη τύχη οι άντρες στις γυναικείες εξετάσεις που η ταυτότητα γράφει «γένους θηλυκού» αδικώντας τις υποψήφιες γυναίκες.
• Στον αθλητισμό, δηλώνοντας γυναίκα, μπορεί ένας άντρας να διαπρέψει σε βάρος των υπολοίπων γυναικών που κάνουν πρωταθλητισμό. Όχι μόνο στον κλασικό αθλητισμό αλλά παντού. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε μια γυναικεία ομάδα μπάσκετ που θα έχει μια πεντάδα άντρες με ταυτότητα γυναίκας, να κερδίζει όλα τα γυναικεία πρωταθλήματα.
• Η πιθανότητα να βρεθεί ανάμεσα σε ένα πλήθος αποκλειστικά αντρών μια γυναίκα που δηλώνει άντρας, (στρατός, αστυνομία κλπ) θα κάνει προβληματική την συμβίωση από πολλές απόψεις. Βεβαίως και το αντίστροφο.
• Σε χώρους που είναι διακεκριμένοι και χωρίζονται σε ανδρών και γυναικών, όπως wc, φυλακές, μοναχικό άβατο προς το άλλο φύλο και λοιπές πολλές περιπτώσεις, παραβιάζονται τα δικαιώματα εκείνου του φύλου που θα πρέπει να δεχτεί την δια νόμου και όχι φυσική ταυτότητα του χρήστη.

3. Η λογική ότι μπορούμε να νομοθετούμε κατά βούληση παραχαράσσοντας την αλήθεια που περιέχουν οι νόμοι της φύσης χωράει πλέον οτιδήποτε.

Με το επιχείρημα ότι «έτσι αισθανόμαστε» και ότι «διαταράσσεται η ψυχική υγεία μας», ποιος θα πει όχι στο επόμενο αίτημα; Γιατί να μην ψηφίσουμε τον επόμενο νόμο που έκαστος θα δηλώνει ύψος 1.95, μάτια πράσινα, χρώμα λευκό ή μαύρο κλπ όσα δεν του αρέσουν ενδεχομένως στον εαυτό του;

Κι αν αυτό ακούγεται σαν παράδοξο – καλομελέτα κι έρχεται είναι η πρόβλεψή μας – να σας παραθέσουμε κάτι πιο σοβαρό. Ήδη οι φωνές που ζητάνε να μην αναφέρεται το φύλο σε κανένα παιδί μέχρι να φτάσει στην ηλικία της εφηβείας ή μέχρι να ενηλικιωθεί, πυκνώνουν από ένα ορισμένο και συγκεκριμένο μέτωπο μεταμοντέρνων ότιναναι-στών.

Μπορούμε να φανταστούμε τι σημαίνει αυτό;

Τα παιδιά θα κοινωνικοποιούνται σε ένα ετεροφοβικό περιβάλλον. Δεν θα τολμούν να αναφερθούν στις ιδιότητες τού φύλου τους επειδή θα απαγορεύεται. Οι διαφορετικές τάσεις σε δραστηριότητες που αναλογούν στο φύλο τους θα θεωρούνται ρατσιστικές. Θα απαγορευτούν οι δραστηριότητες ή τα «άφυλα» κορίτσια θα βρίσκονται εκτός πχ άφυλου μικτού αθλητισμού αφού τα αγόρια έχουν καλύτερες επιδόσεις. Τα «άφυλα» αγόρια θα πρέπει να εκθηλυκίζονται διά νόμου και τα κορίτσια να συμπεριφέρονται σαν αρσενικά, για να μην στιγματιστούν και τα δύο σαν ετεροφυλόφιλα. Να μην συνεχίσουμε καλύτερα. Όλο αυτό παραπέμπει σε ένα εφιαλτικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας και αντιεπιστημονικής νομοθέτησης κόντρα στη φύση. Παραπέμπει και σε μνήμες του μεσαίωνα που κατάργησε επιστήμη, φιλοσοφία, αθλητισμό και τέχνες, για να αναδείξει τους πτωχούς τω πνεύματι ως μοναδικούς επισκέπτες του παραδείσου.

Εν κατακλείδι η νομοθετική απόρριψη των κανόνων της φύσης καταλήγει στην ύβρη, όπως την διατύπωσαν οι αρχαίοι Έλληνες. Δεν θα μπούμε στο κόπο να ζητήσουμε υπακοή σε κάποιο θεό τον οποίο δείχνει η κάθε θρησκεία, αλλά στη συμπαντική τάξη, η οποία τιμωρεί όταν την αγνοούμε ή την διαταράσσουμε.

Το γεγονός δε ότι σε πολλές προηγμένες χώρες έχει ήδη νομοθετηθεί η αλλαγή φύλου για άτομα με καθαρά αρσενικά ή θηλυκά χρωμοσώματα, δεν μας εμποδίζει να έχουμε την άποψή μας και να την κοινωνούμε. Είναι κατά τη γνώμη μας θέμα χρόνου να ανακαλύψουν το λάθος τους επειδή τα προβλήματα που έρχονται θα είναι ανυπέρβλητα σ αυτό το δρόμο.

Επίσης, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι αν ο προοδευτικός χώρος δεν διαχειριστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα με σωφροσύνη που προκύπτει από τον ορθό λόγο, την επιστήμη και τους κανόνες της φύσης, θα τα «διαχειριστεί» και θα τα περικόψει στο μέλλον μια ακραία συντηρητική παράταξη, χωρίς μέτρο.

Συνεπώς, προσπαθώντας να συμβάλλουμε σε ένα διάλογο σ αυτή την κατεύθυνση, θα θέλαμε να θέσουμε στην κρίση σας μια συγκεκριμένη απλή πρόταση:

  Τα άτομα με τα σαφή χρωμοσώματα μπορούν να δηλώνουν στο δημόσιο έγγραφό τους ένα μικρό όνομα του φύλλου που προτιμούν και αισθάνονται ότι θα ήθελαν να είναι. Ίσως και δύο ονόματα πχ Γιώργος Κατερίνα ή Ιάσων Αντιγόνη. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει τυπικό κώλυμα γι αυτό αλλά σαφώς μπορεί να λυθεί και με νόμο αν χρειάζεται. Το φύλλο ωστόσο που θα αναγράφεται στην ταυτότητα οφείλει να είναι το φυσικό φύλλο. Έτσι, καμιά δημόσια ή ιδιωτική υπηρεσία δεν θα τους δημιουργεί πρόβλημα εξυπηρέτησης σε ότι χρειάζονται λόγω εμφάνισης που δεν παραπέμπει στο φύλλο τους.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, εύκολα, θα εξασφαλιστεί η ισονομία χωρίς εξαπατήσεις προς τη φύση και τους συνανθρώπους και κυρίως χωρίς να παραβιάζονται τα δικαιώματα των συμπολιτών τους.

Σε ότι αφορά την κοινωνική αποδοχή, θα σηματοδοτήσει την εξοικείωση και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα με όρους έντιμους που πάντα είναι περισσότερο πρόσφοροι. Άλλωστε δεν πρόκειται να γίνει πιο αποδεχτός κάποιος που η ταυτότητα λέει «θηλυκό» και έχει γένια, είτε είναι ντυμένος με φόρεμα είτε όχι. Ούτε και αντιστρόφως κάποια από τη φύση της γυναίκα με άτριχο μάγουλο που η ταυτότητα γράφει «αρσενικό».

Αναλόγως δεν πρόκειται να πάψουν να προσφωνούν κάποιον υποτιμητικά «κοντό» επειδή η ταυτότητά του θα γράφει 1,90 ενώ θα είναι 1,60. Θα πάψουν αν μόνο αποχτήσουν τον απαραίτητο σεβασμό στην όποια διαφορετικότητα.

Εν τέλει, μοιάζει περιττό αλλά μέσα στην τρέχουσα σύγχυση μάλλον πρέπει να τονίσουμε και το αυτονόητο. Τα ίσια δικαιώματα δεν εξομοιώνουν τις διαφορετικές μυϊκές δυνατότητες των δύο φύλλων ούτε τις εν γένει διαφορετικές ιδιότητες. Και δεν υπάρχει και λόγος να το αναζητάμε παρά μόνο αν έχουμε βαθιά ρατσιστικές εμμονές κατά του φύλου μας.

Και για εκείνους που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει βιολογία και νόμοι της φύσης θα θέλαμε απλώς να πούμε ότι δεν προβλέπεται να γεννηθεί κάποιος από εγκυμονούντα πατέρα που τον άφησε έγκυο η μητέρα. Θα συμβουλέψουμε επίσης τους αντιφυσικούς και υποκειμενιστές φίλους, αν χρειαστούν ποτέ μετάγγιση αίματος να την κάνουν με αίμα της δικής τους ομάδας και όχι με όποιο νομίζουν γιατί δεν θα πετύχει. Και θα σταματήσουμε στα όρια του απείρως γελοίου μια τέτοια συζήτηση.

Με την ελπίδα ότι δεν θα κουκουλώσουμε σαν κοινωνία και Πολιτεία ένα τέτοιο θέμα κάτω από ένα δήθεν τετελεσμένο όπως αυτός ο νόμος, είμαστε ασφαλώς εντελώς πρόθυμοι να ακούσουμε οποιαδήποτε κρίση και αντίλογο στο συλλογισμό μας.