Υπέρτατος νόμος το Σύνταγμα και μόνος κριτής ο δικαστής. Οι δικαστές έκριναν αντισυνταγματική τη μείωση των αποδοχών και των συντάξεών τους. Τελεία και παύλα, ως προς το νόμιμο του πράγματος. Επειδή μου αρέσει να ζω σε μία κοινωνία δικαίου, υποστηρίζω ότι οι δικαστές πρέπει να πάρουν πίσω ό,τι τους κρατήθηκε παράνομα κατά το Σύνταγμα. Υπάρχει, όμως, και το Ηθικό, που δεν είναι γραμμένο πουθενά. Σε κάθε κοινωνία αποτελεί συνισταμένη εθιμικών, πολιτισμικών και κοινωνικών αξιών που εκφράζονται ποικιλοτρόπως ως «άγραφος» νόμος, συχνά ισχυρότερος και από τους γραπτούς. Οπως ένας ισχυρός υπουργός πρόσφατα ανακάλυψε, το νόμιμο και το ηθικό δεν συμπίπτουν πάντα.
Οι δικαστές μας υπέπεσαν σε πολύ μεγάλο ολίσθημα. Στην ελληνική κοινωνία το νόμιμο, δυστυχώς, έχει μικρότερη σημασία από το ηθικό. Μπορεί να παρανομείς και να είσαι «γάτα», «μάγκας», επώνυμος, ακόμη και υπουργός. Αν, όμως, αποκαλυφθείς ως ανήθικος συμφεροντολόγος, αν κανονίζεις τους νόμους όπως σε βολεύει, αν δίνεις αυξήσεις και προνόμια στον εαυτό σου, τότε ο διπλανός σου σε περιφρονεί. Στην ελληνική κοινωνία η «τσίπα» ακόμη μετράει.
Οι δικαστές έκριναν ότι πρέπει να αυτοπροστατευτούν από τις συνέπειες της κρίσης στις αποδοχές τους. Ενδεχομένως, για «ξεκάρφωμα», θα κρίνουν θετικά υπέρ και άλλων κατηγοριών, γιατρών του ΕΣΥ, καθηγητών ΑΕΙ και ποιος ξέρει ποιων άλλων. Από πού θα βρεθούν τα λεφτά δεν φαίνεται να ενδιαφέρει, αλλά από τον ουρανό αποκλείεται. Γι? αυτό, θα κάνω μία πρακτική πρόταση. Να τους δοθούν οι χαμένες αποδοχές και συντάξεις, αναδρομικά και στο εξής, αλλά όχι στο χέρι. Να δοθούν στα διάφορα Ταμεία τους για να πάρουν οι νεότεροι και να συνεχίσουν να παίρνουν οι ήδη συνταξιούχοι, τις συντάξεις που αποκλείεται στο μέλλον να πληρώνει μια χρεοκοπημένη κοινωνία. Σε δέκα χρόνια, αν ανακάμψει η χώρα, τα ξαναλέμε.
Στην περίπτωση που η νομοθετική πρωτοβουλία που ελπίζω να σκεφτεί η κυβέρνηση σοβαρά, δεν «αντέξει» στα δικαστήρια, πράγμα διόλου απίθανο, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Είναι γνωστή η καθυστέρηση στη συζήτηση υποθέσεων και έκδοση αποφάσεων. Στοιχίζει δισεκατομμύρια, συνιστά αρνησιδικία και απελευθερώνει τρομοκράτες. Δεν θα ήταν λογικό να θεσπίσει η Πολιτεία πρόστιμα για κάθε χαμένο μήνα ή έτος πάνω από κάποιο λογικό διάστημα; Ισως τα πρόστιμα να ξεπεράσουν και όσα θα κοστίσουν τα αναδρομικά που με ευκολία απένειμαν οι δικαστές στους εαυτούς τους. Ισως κηρύξουν και αυτό αντισυνταγματικό, αλλά κάποτε μπορεί να σκεφθούν οι δικαστές ότι το Νόμιμο πρέπει να είναι και Ηθικό.