Κι εκεί,στις φοβερές συγκεντρώσεις

με τις υψωμένες γροθιές και τις κραυγές

-όχι για την ελευθερία και το ψωμί

αλλά για το λαμπρό αμάξι-

πέφτεις αιμόφυρτη...

Σπ.Κατσίμης, Η λάμψη

Ας είμαστε ειλικρινείς.Ο ΣΥΡΙΖΑ και ως Κυβέρνηση[2015-19] και ως Αντιπολίτευση δεν είχε αμιγή χαρακτηριστικά γνήσιου[;] αριστερού κόμματος,τόσο σε σχέση με τις προσχωρήσεις πολιτικών άλλων κομμάτων και ιδεολογιών[ΑΝΕΛ,ΝΔ,ΠΑΣΟΚ κλπ],όσο κι ως προς τις θέσεις του και την άσκηση πολιτικής.

Οπότε αυτοί που σήμερα κόπτονται για την ‘καθαρότητα του κόμματος’,είτε κοιμόντουσαν εκείνα τα χρόνια,είτε εθελοτυφλούσαν,είτε χαίρονταν τα αγαθά της εξουσίας.Σε καμμία περίπτωση όμως δεν ήσαν αθώοι και άμωμοι της μετάλλαξης ή της νόθευσης.

Το αυτό ισχύει και για τους [στρατευμένους;] διανοουμένους της Αριστεράς,οι οποίοι επί 10 χρόνια δεν έλεγαν λέξη και καταχέριαζαν όποιον αμφισβητούσε την πορεία των πραγμάτων,ενώ τώρα εξηγούν στην κοινωνία και την Αριστερά-εκ των υστέρων κι εκ του ασφαλούς-ποιά λάθη έγιναν

Δεν είμαι σε θέση να ερμηνεύσω τι από τα παραπάνω[συμμαχίες,εκπτώσεις κλπ] ήταν αναγκαίο , τι ήταν ‘δουλεία’ και τι΄’μαλαγανιά’ ή και κουτοπονηριά

Δεν γνωρίζω αν η Αριστερά γενικότερα μπορεί να είναι ταυτόγχρονα Κυβερνώσα,ιδεολογικά σταθερή,ουτοπική και αποτελεσμαυτική

Αυτό όμως που ζητάνε άπαντες είναι να είναι έντιμη και ειλικρινής,όταν δέχεται να κινείται μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο των θεσμών

Εξηγούμαι:

1.όταν κάποια μέλη αρνούνται το εσωκομματικό αποτέλεσμα στην πραγματικότητα δεν προσβάλλουν τον εκλεγέντα πρόεδρο αλλά τους συντρόφους τους που τον ψήφισαν και την έννοια της δημοκρατικής διαδικασίας

Αριστεροί που αντιστέκονται κατά των αριστερών ή μήπως κατά της ίδιας  της Αριστεράς που δεν ταιριάζει στα χνώτα τους πώς αυτοχαρακτηρίζονται;

2.οι ένθεν/κακείθεν καχυποψίες για υπονομεύσεις προφανώς δεν συνιστούν μέρος της πολιτικής αντιπαράθεσης,αλλά της ψυχοδιανοητικής παθογένειας προσωπικών εχθροτήτων

Άρα περί τίνος πρόκειται;ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών ή ανούσιο άλλοθι για την όλη κατάσταση;

3.η έννοια και το περιεχόμενο των ‘θολών νερών’πρέπει να σχετίζεται με τις πράξεις κι όχι με τον πόλεμο προθέσεων

Μήπως ο διαχωρισμός σε ‘καθαρούς’ και ‘θολούς’ παραπέμπει σε περιόδους ,όπου η Αριστερά εδιώκετο λόγω φρονημάτων ;

4.αριστερό κόμμα’ δεν είναι αυτό που κάποια ιστορικά στελέχη ,πριν από πολλά χρόνια,είχαν χαρακτηρίσει ως τέτοιο.

Εάν η πλειοψηφία έχει άλλη άποψη για το μέλλον της Αριστεράς,τούτο σημαίνει ότι δεν είναι σοβαροί σύντροφοι ή δεόντως αριστεροί;

5.το κριτήριο για ν’αναγνωριστεί από την κάθε ομάδα ή συνιστώσα κάποιος ‘ως αριστερός’ μοιάζει περισσότερο με πιστοποιητικό που χορηγούν κάποιοι σοφοί μύστες και σχετίζεται με καταγωγή,παρέα,ατάκες,πορείες,καταλήψεις και λιγότερο με ιδεολογικοπολιτική συνέπεια και κοινωνική εντιμότητα

Το ‘ηθικό πλεονέκτημα’ δεν λειτουργεί σε αυτές τις περιπτώσεις;

6.για μερικούς αρκεί το να βρίζεις τον Μητσοτάκη [κι όχι βέβαια τον Καραμανλή,λόγω μη-παραγεγραμμένων ενοχών]για να δηλωθείς ως αριστερός με προοπτική κατάληψης της [απωλεσθείσας]εξουσίας

Αυτή τη ‘γραμμή’ πως την εξηγούν στους 15άρηδες οι παλιές αλεπούδες του γνήσιου[;] κόμματος;

7.η αντικανονικότητα φαίνεται να παραμένει μία ανελαστική αρχή θεωρίας και δράσης κάποιων πρώην ισχυρών παραγόντων

Εντέλει ποιός εκφράζει την πολιτική ,την παραπολιτική και τη μεταπολιτική στο ΣΥΡΙΖΑ;

8.αυτά τα περισπούδαστα και μεγαλόστομα άρθρα περί μπερλουσκονοποίησης και ορμπανοποίησης της ευρύτερης πολιτικής ζωής στη χώρα μου θυμίζουν αμήχανα κείμενα διαψευσμένων προφητών,οι οποίοι δεν έχουν το θάρρος να πουν ότι λέγανε  λόγια του ‘αντισυμβατικού αέρα’

Σε κάθε περίπτωση ποιοί ισχυρίζονται ότι οι εσωτερικές εκλογές και το αποτέλεσμα στο ΣΥΡΙΖΑ εντάσσονται σ’αυτό το  θεωρητικό πλαίσιο,δηλαδή ένα μεγάλο μέρος των ψηφιζάντων μελών διέπονται από ακραίες νεοφιλελεύθερες κι αυταρχικές απόψεις;

9.η διάκριση [ταξικού;]’εχθρού’ και[πολιτικού]’ αντιπάλου’ είναι ξεκάθαρη στα κόμματα

Είναι βέβαιο ότι αυτό συμβαίνει σήμερα στα ενδότερα του ΣΥΡΙΖΑ;

10.δεν αντιλαμβάνομαι-αν και έχω τις υποψίες μου-τη βιαστική τάση των δημοσκοπήσεων και των φιλοκυβερνητικών σά’ι’τ στο ν’αποκαθηλώσουν το νέο πρόεδρο του νέου ΣΥΡΙΖΑ.

Τί ακριβώς βλέπουν ή και φοβούνται και δεν τηρούν κανένα κανόνα δεοντολογίας;

Πρώτο [κι όχι τελικό]συμπέρασμα:τα νερά ταράχτηκαν,τα σύνδρομα ξύπνησαν,τα στερεότυπα βγήκαν από το μπουκάλι των ιδεοληψιών,νέες συμμαχίες,νέες μετακινήσεις αναμένονται

Όλα αυτά έχουν το ενδιαφέρον τους αρκεί ο λόγος της αλήθειας και η στάση της εντιμότητας να υπερισχύσουν των fake news και των δόλιων σκοπιμοτήτων.

ΥΓ.Μπορεί οι φανταιζί εικόνες να μαγεύουν ή να γοητεύουν ,όμως το ‘μαύρο κουτί’ των υπόγειων φανατισμών πάντοτε απωθεί