«Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει», λέει η παροιμία που ταιριάζει γάντι σε κάποιους από τους συμμετέχοντες στις διεργασίες συγκρότησης του ενιαίου προοδευτικού μεταρρυθμιστικού φορέα.
Η χώρα όμως δεν έχει άλλο χρόνο για κοσκίνισμα. Ο επικίνδυνος κατήφορος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συντρόφων δεν έχει τελειωμό, με αποτέλεσμα το φάντασμα του ατυχήματος να πλανιέται όλο και πιο απειλητικό πάνω από τη χώρα. Την ίδια στιγμή, στη συντηρητική παράταξη φαίνεται να επικρατεί η «ιδεολογία» της πάση θυσία αυτοδυναμίας έναντι του όποιου μεταρρυθμιστικού σχεδίου. Για ποιο μεταρρυθμιστικό σχέδιο μπορεί άλλωστε να γίνει λόγος, όταν αυτό θα πρέπει να περάσει από το φίλτρο των γνωστών εσωκομματικών ισορροπιών;
Η πορεία αυτή πρέπει να ανακοπεί. Ο ακραίος κυβερνητικός – και όχι μόνον – λαϊκισμός μπορεί και πρέπει να ηττηθεί. Και ταυτόχρονα, δεν πρέπει να εκχωρηθεί στη συντηρητική παράταξη η ευθύνη να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα που βρέθηκε και με τη δική της καθοριστική υπαιτιότητα. Ο τόπος έχει ανάγκη από μια προοδευτική πολιτική δύναμη που θα φράξει το δρόμο στο λαϊκισμό και θ’ αποτελέσει το αντίβαρο στη συντηρητική πολιτική, που θα δώσει μεταρρυθμιστικές απαντήσεις στα διλήμματα που τον κρατάνε δεμένο στον βυθό εμποδίζοντάς τον ν’ ανοίξει τα φτερά του προς τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη.
Ξέρουμε καλά ότι για να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα δεν φτάνει μόνο το πολιτικό πρόταγμα, όσο σημαντικό κι αν είναι. Η υλοποίηση των στόχων απαιτεί ταυτόχρονα μια ισχυρή πολιτική δύναμη καλά οργανωμένη και δικτυωμένη πανελλαδικά, απαιτεί μια ηγετική ομάδα που θα συμβολίζει την ενότητα του χώρου αλλά και την αποφασιστικότητα να προωθήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και έναν ηγέτη, εκλεγμένο με διάφανες και δημοκρατικές διαδικασίες, ικανό να εκφράσει με τον καλύτερο τρόπο το πολιτικό στίγμα, τον συλλογικό χαρακτήρα και την εκσυγχρονιστική λογική του νέου φορέα.
Αυτό το κόμμα χρειαζόμαστε. Και το χρειαζόμαστε τώρα!
Το κάλεσμα για τη συγκρότησή του δεν μπορεί παρά να απευθύνεται σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες που αναζητούν μια αξιόπιστη πρόταση εξόδου από την κρίση. Στους νέους ανθρώπους που προσπαθούν να μείνουν στον τόπο τους, στις παραγωγικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που αγωνίζονται να επιβιώσουν.
Στο κάλεσμα αυτό όλες οι πολιτικές δυνάμεις του προοδευτικού χώρου πρέπει να ανταποκριθούν θετικά, βάζοντας οριστικά στην άκρη κομματικά κατεστημένα και προσωπικές διασφαλίσεις.
Το κοινό πόρισμα της επιτροπής διαλόγου απέδειξε ότι όταν υπάρχει βούληση, υπάρχει και αποτέλεσμα. Κοινό πολιτικό τόπο έχουμε. Ας αναληφθεί άμεσα και συλλογικά η πρωτοβουλία για την συγκρότηση του νέου προοδευτικού κόμματος.
Ας τελειώνουμε επιτέλους με το κοσκίνισμα…
Δημοσιεύεται και στο «Έθνος»