Ναζιστικός κίνδυνος και ενδιάμεσος πόλος

Παύλος Αθανασόπουλος 11 Οκτ 2013

Η προσπάθεια για την συντριβή του ναζιστικού τέρατος προχωρά καλά. Κάθε μέρα αποκαλύπτεται στην κοινή γνώμη η πραγματική ιδεολογία και στόχευση της Χρυσής Αυγής, αλλά και ο εγκληματικός και μαφιόζικος με όρους κοινού ποινικού δικαίου χαρακτήρας της. Η εξάρθρωση της ηγεσίας και των πυρήνων του αποτρόπαιου τέρατος, είναι αποφασιστικά βήματα για την πλήρη εξάρθρωσή του.

Η δικαστική ερεύνα προχώρα και φαίνεται ότι θα στοιχειοθετήσει το αδίκημα των προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας, δηλαδή της κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος, που είναι και ο πραγματικός στόχος της Χ.Α. Και όλα αυτά, παρά την μιζέρια, τις αμφισβητήσεις και την μεμψιμοιρία διαφόρων κύκλων. Κύκλων της πολύ συντηρητικής δεξιάς, αφελών φιλελευθέρων, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων συμμαχικών του αριστερών.

Είναι διάχυτη η αμηχανία στον αντιμνημονιακό αχταρμά, γιατί φαίνεται ότι τους χαλάει η σούπα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δεχθεί ότι πάνω από την υστερόβουλη αντιμνημονιακή ατζέντα του, θα μπει ο αντιναζιστικός και αντιφασιστικός αγώνας. Εξακολουθεί, παρά πάσα δημοκρατική λογική, να βάζει στο ίδιο τσουβάλι μια συγκυριακή οικονομική πολιτική με το απολυτό κακό.

Όμως γίνεται κάθε μέρα και πιο καθαρό ότι για τον αποφασιστικό αντιναζιστικό αγώνα είναι απαραίτητη η ισχυρή παρουσία ενός χώρου μετριοπάθειας, μεταρρυθμίσεων, δημοκρατικής νομιμότητας, αταλάντευτης ευρωπαϊκής προοπτικής. Η ΝΔ, παρα τις αξιέπαινες προσπάθειές της, έχει στους κόλπους της θύλακες εθνικισμού, θρησκοληψίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, ακροδεξιάς. Αυτές όμως είναι οι ιδεολογικές προϋποθέσεις του ναζισμού, και αυτό έχει ως συνέπεια να μην μπορεί να σηκώσει μόνη ούτε κύρια τον αντιναζιστικό αγώνα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμμένει στον θολό απολιτικό αντιμνημονιακό αχταρμά, που μέσα του ανθεί η ακροδεξιά, και δεν έχει μέτωπο στην ανομία, στον τσαμπουκά, την έλλειψη σεβασμού στους κανόνες του παιχνιδιού, τον λαϊκισμό, που αποδεδείχθηκαν φυτώρια της ΧΑ. Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη ενός ενδιάμεσου πόλου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ενός πόλου που θα είναι δύναμη σταθερότητας και θα αποτρέπει την ανάπτυξη των ακραίων δυνάμεων. Που θα συσπειρώνει τις κεντροαριστερές, σοσιαλδημοκρατικές, μεταρρυθμιστικές και λογικές φιλελεύθερες δυνάμεις. Που θα έχει περιλάβει την κύρια δύναμη του χώρου, το ΠΑΣΟΚ.

Αυτός ο πόλος, πρέπει να επεξεργαστεί ένα συνεκτικό, ρεαλιστικό και πειστικό πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης για την μεταμνημονιακή εποχή. Να δίνει απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία. Την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη, την φορολογική μεταρρύθμιση, την κοινωνική δικαιοσύνη, την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους, την αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Να έχει μια συνεκτική μεταναστευτική πολιτική, που και τα σύνορα της χώρας θα προστατεύει και τα δικαιώματα των νόμιμων μεταναστών θα προωθεί, να έχει σαφές μέτωπο απέναντι στον εθνικισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τον ρατσισμό, την έλλειψη ανεκτικότητας, την ομοφοβία. Και ταυτόχρονα να είναι η πιο συνεπής δύναμη του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Η πρωτοβουλία για την συγκρότηση ενός τέτοιου πόλου που θα εκδηλωθεί τις προσέχεις μέρες, είναι πολύ σημαντική.

Βέβαια είναι γνωστό ότι η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ και μερικοί πασοκογενείς, έχουν αρνητική στάση. Όμως, όσοι είμαστε αποφασισμένοι -και είμαστε πολλοί- πρέπει να προχωρήσουμε. Και να αφήσουμε ανοικτές τις πόρτες για όσους θα ωριμάσουν αργότερα. Ελπίζοντας ότι στο τέλος θα γίνει σύγκλιση όλων των δυνάμεων.