«Σήμερα που βρισκόμαστε στη μέση της θητείας, μπορούμε πια να βλέπουμε καθαρά τον ορίζοντα. Είμαστε ακόμη στο νερό και κολυμπάμε, αλλά το κεφάλι μας είναι έξω. Παίρνουμε ανάσες και βλέπουμε καθαρά τη στεριά. Είναι κοντά μας».

Αυτή την εικόνα διάλεξε ο πρωθυπουργός για να μας δώσει να καταλάβουμε, όσο γίνεται πιο παραστατικά, τη σημερινή κατάσταση της διακυβέρνησής του, στη μέση, όπως ο ίδιος λέει, της θητείας του. Δύο άλλωστε από τα στελέχη της συγκυβερνητικής του πλειοψηφίας δήλωσαν ήδη ότι κολυμπάνε άφοβα, καλώντας και τους πολίτες να τους μιμηθούν.

Αποφεύγει ωστόσο, για μια ακόμη φορά, να πει την αλήθεια στους πολίτες.

Ότι τα νερά που κολυμπάμε είναι βρομισμένα. Και όχι μόνο από το πετρέλαιο που χύθηκε (χύσανε;) στο Σαρωνικό. Από το λαθρεμπόριο που ζει και βασιλεύει ανεξέλεγκτο, από τα επικίνδυνα σαπιοκάραβα που επιπλέουν χάρη σε μιζαρισμένα χαρτιά, από την αδιαφορία και την ανικανότητα ενός κρατικού μηχανισμού ανίκανου να προστατέψει το περιβάλλον και την υγεία μας.

Ότι δεν κολυμπάμε όλοι σ’ αυτά τα νερά. Κάποιοι επιλέγουν – και το δηλώνουν με προκλητικό τρόπο – να βρίσκονται αλλού σε προσωπικές ή «οικογενειακές» αποστολές που οι ίδιοι αναθέτουν στους εαυτούς τους, νομίζοντας ότι έτσι θα γλυτώσουν από τη βρωμιά και το «μαύρισμα».

Και το κυριότερο, ο πρωθυπουργός δεν μας λέει ότι κολυμπάνε για να βγουν στη στεριά ναυαγοί ενός πλοίου που είχαν υποσχεθεί να φέρουν με ασφάλεια στο λιμάνι.

Η «ελπίδα» εξαργύρωσε ήδη δύο ολόκληρα χρόνια εξουσίας…