Με το που ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση η απόφασή της της να ανανεώσει την θητεία του κεντρικού τραπεζίτη, όπως είναι φυσικό μια υπόκωφη βοή ακούστηκε. Κυβερνητικοί με προσόντα μουρμούρισαν για την επιλογή του Μητσοτάκη ενός προσώπου που ανήκει σε άλλο πολιτικό χώρο. Αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσοι και τόσοι τον είχαν πολεμήσει στην διάρκεια της θητείας του. Άλλοι ανοιχτά, άλλοι με κραυγές, άλλοι με κατηγορίες για υπονόμευση της προηγούμενη κυβέρνησης, και άλλοι γιατί την θέση την θέλουν για την κυβέρνηση που θα σχηματίσει κάποια στιγμή το κόμμα τους. Τα σκάγια χτύπησαν και την γυναίκα του, και τον ίδιο με την υπόθεση των δέκα κατηγορούμενων πολιτικών για την υπόδεση Νοβάρτις.

Ο κ. Τσίπρας πάντως τους έκοψε τον βήχα. Έμαθε, αργά κάπως, ότι η θέση τού Επιτρόπου και του Κεντρικού τραπεζίτη είναι στα χέρια των Ευρωπαϊκών θεσμών. Κάτι που δεν είχε θελήσει να καταλάβει όσο κυβερνούσε, και έτσι ανεχόταν τις επιθέσεις. Και δεν τον συμβουλευόταν ως όφειλε. Τώρα, λοιπόν με μια λιτή παράγραφο αναφέρει : “.. Αλλά έτσι όπως τα φέρνει η ζωή, θα ξανασυναντηθούμε αργά η γρήγορα, οπότε θα έχει και πάλι όλο τον χρόνο στη διάθεσή του να υπονομεύει την επόμενη προοδευτική κυβέρνηση”.

Οι δηλώσεις αυτές μαζί με κάποιες άλλες τουφεκιές συμπίπτουν με την γνωστή απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης, με την οποία πυροβολεί την ΕΚΤ και τα πόδια της Γερμανικής Κυβέρνησης. Μια από τις παράπλευρες «απώλειες» ήταν η βιαστικές τοποθετήσεις των κυβερνήσεων, που θεώρησαν ότι δικαιώνονται σε σχέση με τον ρόλο που έπαιξαν στο να καθυποτάξουν την Κεντρική τους Τράπεζα και την Δικαιοσύνη. Έτσι μπαίνει επιτακτικά πλέον η αιρεσιμότητα παροχής οικονομικής ενίσχυσης από τα ΕΣΠΑ σε χώρες που δεν πληρούν τα κριτήρια που πηγάζουν από την βασική αξία της Ένωσης. Την φιλελεύθερη Δημοκρατία.

Φυσικά η κυβέρνηση Συριζανέλ δεν προχώρησε σε τέτοιους βηματισμούς. Όμως έκανε ότι μπορούσε για να καθυποτάξει την Κεντρική Τράπεζα. Ένα παράδειγμα ήταν ο τρόπος ποδηγέτησης του Δ.Σ. Όταν έληξε η θητεία του, επέλεξε μέσω παρεμβάσεως υπουργού πρώτης γραμμής να διορίσει τα μέλη από τους κοινωνικούς φορείς όπως προβλέπει το καταστατικό της. Με μια ??μικρούλα?? διαφορά. Αντί να διορίσει τα μέλη του ΔΣ τα πρόσωπα ύστερα από πρόταση των φορέων – Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, ΣΕΒ, ΓΕΣΕΒΕ κλπ, επέλεξε η ίδια πρόσωπα της αρεσκείας της από τους φορείς. Φυσικά αυτή η έκφραση του δόγματος «έχουμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία» είχε άμεση αντίδραση από τους φορείς, αλλά δεν προβλήθηκε από Τα ΜΜΕ. 

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα επαναφέρει την τάξη όταν κληθεί να επιλέξει νέο ΔΣ της ΤτΕ. Οι φωνές από τον Τύπο και τους πολιτικούς της αριστεράς που θέλει να γίνει σοσιαλδημοκρατία έθιξαν και ένα θέμα που καλύτερα θα ήταν να το αποσιωπούσαν. Δηλαδή ότι η ΤτΕ έκλεισε τις Τράπεζες την αποφράδα ημέρα του δημοψηφίσματος. Και αυτό είναι ένα μελανό σημείο της σημερινής Βουλής. Δεν φτάνει να ξεπερνάει μεγαλόκαρδα την καταστροφή που προκάλεσε το εξάμηνο της «αυταπάτης». Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρξει μια ανεξάρτητη επιτροπή, όχι για να αποδώσει ευθύνες, αλλά για να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη. Και πόσο κόστισε στην Ελληνική κοινωνία, οικονομία και στον τραπεζικό τομέα η περίφημη «μπλόφα» Ελλήνων και Αμερικανών «ειδικών».

Έτσι κι αλλιώς όλα έχουν παραγραφεί, αλλά ας μην μιμηθούμε το σταλινικό πρότυπο που έσβηνε από τις φωτογραφίες τον Τρόστσκι. Πάντως, ποτέ δεν είναι αργά. Ο σημερινός Πρωθυπουργός και το πολιτικό σύστημα χρωστάει, αν μη τι άλλο, στην Ιστορία να φωτίσει τι πραγματικά συνέβη. Η λογική της λαϊκίστικης διακυβέρνησης είναι πάντα εδώ.

Πηγή: www.tanea.gr