Σύντροφε του ΣΥΡΙΖΑ,
Αν θεωρείς ότι είσαι πραγματικά αριστερός, τότε φίλε μου θα πρέπει να ψηφίσεις ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής. Αν θες βεβαίως να είσαι συνεπής με την κοσμοθεωρία σου.
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Θα συμφωνείς μαζί μου ότι ο καπιταλισμός και η αστική τάξη ώθησε την αποδοτικότητα των παραγωγικών δυνάμεων και τις διεθνείς ανταλλαγές σε πρωτόγνωρα επίπεδα, με την μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ατομική ιδιοποίηση του κέρδους. Δεν το λέω εγώ, ο Μαρξ το λέει. Εκτιμούσε μάλιστα ότι ο σοσιαλισμός (στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του), που θα έλυνε αυτήν την αντίφαση, μπορούσε να εγκαθιδρυθεί στις πιο προηγμένες καπιταλιστικές χώρες. Ίσως την Γερμανία ή την Αγγλία. Η Ε.Ε, και ειδικά η ζώνη του ευρώ, είναι σχεδόν η πλουσιότερη περιοχή του κόσμου. Συνεπώς, εδώ υπάρχουν οι αντικειμενικές κατάλληλες συνθήκες για τον Σοσιαλισμό. Άρα ενισχύουμε την ενοποίησή της, υπό καπιταλιστικούς όρους, και καλλιεργούμε και τις υποκειμενικές συνθήκες για το πέρασμα στον σοσιαλισμό. Παραμένουμε λοιπόν στο πλαίσιό της και αγωνιζόμαστε γι` αυτό. Επομένως, ψηφίζουμε ΝΑΙ.
Θα συμφωνήσεις και πάλι μαζί μου ότι η αστική τάξη, ανερχόμενη και εγκαθιδρύοντας την εξουσία της, διαμορφώνει ταυτόχρονα την αντίθεσή της, τον παράγοντα που θα την ανατρέψει. Την εργατική τάξη. Προσοχή, όχι γενικά τον λαό. Δεν το λέω εγώ, ο Μαρξ το λέει. Συνεπώς, η ευρύτερη και ισχυρότερη δυνατή ενότητα της εργατικής τάξης, των εργαζομένων της Ευρώπης, ευνοεί την ανατροπή του αστικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Και αυτή η ενότητα ενισχύεται ακριβώς με την συμμετοχή μας στην ευρωζώνη, που οι συντηρητικοί την ενοποιούν ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνουν αυτό που θα τους ανατρέψει. Μια ευρωπαϊκή εργατική τάξη. Μια προοπτική ενότητας και κοινής δράσης των ευρωπαίων εργαζομένων. Άρα ψηφίζουμε ΝΑΙ και παραμένουμε σταθερά στην ζώνη του ευρώ.
Οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα. Το μόνο που έχουν δικό τους για να ανταλλάξουν είναι η εργατική τους δύναμη. Δεν το λέω εγώ, ο Μαρξ το λέει. Υποθέτω και πάλι πως θα συμφωνήσεις μαζί μου. Εδώ που τα λέμε, ούτε οι καπιταλιστές έχουν. Την επικαλούνται για να παγιδεύουν τους εργαζόμενους. Σήμερα, το βλέπουμε πιο πολύ από ποτέ στο παρελθόν. Με τις μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων, με την ελεύθερη διεθνώς διακίνηση του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Συνεπώς, η αντιπαράθεση έχει μεταφερθεί σε υπερεθνικό επίπεδο. Και ένα τέτοιο επίπεδο είναι αυτό της ευρωζώνης και της Ε.Ε. Εδώ λοιπόν πρέπει να συμμετέχουν, να οργανώνονται και να δρουν και οι εργαζόμενοι της χώρας μας. Μην μασάς στον μικροαστικό σοσιαλσοβινισμό. Μην πέφτεις στην παγίδα του εθνικού απομονωτισμού που στήνουν για τους εργαζόμενους οι καπιταλιστές. Οι ίδιοι θα κινούνται ελεύθερα για να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Άρα ψηφίζουμε ΝΑΙ. Η Aριστερά ή θα είναι διεθνιστική ή δεν θα υπάρχει.
Θα συμμαχήσουμε ακόμα και με τον διάβολο για να πετύχουμε τον σκοπό μας. Καλά, αυτό το είπε ο Λένιν, που συμμάχησε συγκυριακά με μικροαστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις για να τους ξεκαθαρίσει μετά από την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Συνεπώς, αν είσαι συνεπής αριστερός, έχεις κάθε ταξικό στρατηγικό συμφέρον να συμμαχήσεις συγκυριακά μαζί μας, με τις μεταρρυθμιστικές – οπορτουνιστικές δυνάμεις και να ψηφίσεις ΝΑΙ. Μας ξεκαθαρίζεις μετά.
Σύντροφε του ΣΥΡΙΖΑ
Εκτός από τα παραπάνω, η Αριστερά πάντοτε αντιτάχθηκε μαχητικά και με βαρύ κόστος στον Φασισμό. Αυτό το λέει η ιστορία της. Από τον ισπανικό εμφύλιο και τη μάχη του Στάλιγκραντ μέχρι τον ελληνικό αντιφασιστικό αγώνα και τα θύματα του μετεμφυλιοπολεμικού σκληρού δεξιού κράτους και παρακράτους. Πώς ανέχεται λοιπόν η συνείδησή σου όχι μόνο την κυβερνητική συμμαχία με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, αλλά κυρίως την σύμπλευση με το ΟΧΙ της φασιστικής ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και όλων των ευρωπαίων ακροδεξιών και λαϊκιστών, της Λεπέν, του Φάρατζ, του Γκρίλο; Δεν σε βάζει σε σκέψεις; Δεν νιώθεις ότι προδίδεις την ιστορία της, την ιστορία σου; Ψήφισε λοιπόν ΝΑΙ, όχι για να συμφωνήσεις μαζί μου, αλλά για να είσαι σε συμφωνία με τον εαυτό σου και την κοσμοθεωρία σου. Αυτό το λέω εγώ και ίσως να συμφωνούσε και ο Φρόυντ.